tov fteV, aAAw? xfè XfrjO'ty.QV st$ A u ; ^ xad e[i-
7rtâç?is$ «).
Ricinum in Syria copiofe nafci, mihi quondam
retulit Joh. Lambertus orientis luftrator di-
ligens, & poftea Pharmacopceus Upfalienfis pe-
ritiffimus. Circa Tripolin usque adeo frequentes
effe Ricinos, ut inter eos vix ingredi poffis,
eft apud Rhauwolfium Itin. Orient, p. 52. Bello-
nius Obf. fing.p. 3 5. de ftirpibus Cretenfibus agens,
La plante, inquit, Ricinus, pour ce qu'elle ne fe meurt
point thyver, I f dure plufieuvs années, dévient en
arbre f i haut, quHl faut une efihelle à monter
dejjus, Salinafius Exerc. Plin. p. 727, Ci ci vel
ricinus , arbor eus frutex, Pliuio arbor eft Ole &
inaqnitudine, in Hifpania hodieque plane arbor
eft. R. D. Kimchi ad Jorï. 3C?y R1H l ÏPp'p
•Vv mm rwrDJro prima nwiarw Kikajpn
eji planta, eu jus frondes producüntnr » t f in
fublime crefcunt, jfaciens umbrani. Plinius L.XV.
c» 7« Repente fit arbor, altitudme Ole<e, eau le
j-erulaceo îfe. Unde intelligimus , ' duram non
efle ftirpem, & lignofam, fed fungofam & mol-
iem, quæaverme Facile erodi potuerit, & cor-
rumpl. Adjecit optime Lucas Ofiander in Para-
phrafi ; Puto tamen, etiam miracutum accejfifie ,
%it falito celerius crefceret*
tt) Diofcmd% Lib. 4. r. 164%
. r w s
. n n v a
P I S C H T A.
E x o& cap. IX. vers. 31. L e vit. XIII, 47. 4g,
52. 59. D eu t .XXII. i i . Jud. X V . 14. Prov*
X X X I . 13. Efai. X IX .9 . X L I I . 3 .X L I I I . 17.
Jcr. XIII. 1. Eze ch. X L . 3. X L Ï 1IL 17 . 18.
Hoi: II. 7. i i . AINON. Matth; XII. 20. A -
poc. X V . 6. Linum. Joh . Banh. Hift- T om .
III. p. 450. Linum Sativum. C. B. Pin. 214.
it. Linum temiffîmum, f i Byffus.
r W f l , Pifchtat Pifchtim linum ÏIgnificare
ei haud obfcurum erit, qui conferee
Efai. XLII. 3. cum Matth, cap. XIL v. 20. Quod
teftimonium cum fit exesptione ma jus, nemo ul*
teriorem probatîonem hic requiret.
Prima in Scripturis Lini mentio habetur E-
xod. IX. 31. Ubi plagarum Ægypti feptima a
Mofe ita deferibitw ; nrDJ m jw n i nnetàni
n r r om r r a K r rw n itaque linum ,zfbor-
'deum percujjum eft, quia hordeum exierat in
fipicam , & linum crever at in cubnum. Hæc
cum fatis videantur plana, nam interprètes,
quantum feiam, antiqui pariter & recentiores ,
omnes &finguli, nnir& linum heic exponunt;
hæferunt tarnen in voce Gibbol, quam ex
lingua Ægyptia quidam mutuo fumtam voluntj
idque conftare putant ex quatuor literis radica«
libus, quæ peregrinam nomenclationem prodanf.
Apud Ægyptios autem reperiri particulam huîc