f t 41 3
L. XVI. c. 37. Rubi mor a ferunt. Et Ovidiüs
Metam. L. I. v. 105.
- - Montanaque fraga legebant,
Çornaque y £$ in dur is hoerentia mor a rubetit.
Et Faft. L. IIII. v. 509.
Jlle domum glandes excujjaque mor a rubetis
portât. - r
Conf. Cafauboni Animadv. in Athen. Lib. l t p#
104. Salmaf. Exercit. Solin. p. 931.
' His arbufiis montem Sinai refertnm eiTe, at-
Que‘ inde nomen accepifle, volunt Ebræi. Ben
Melech Exod III. lOtCt ‘ry 'J D Tjb jNtyl Diiïus
efi mons Sinai de nomme ejus•
jnjJD inter fpinas référant Ebrsei. Aben Efra
Exod. III FO HPD IKJfl IDK Dicit Haggaon,
fpime genus ejfe. Vid. R Berechiæ fabulam de ce-
dro &Rubo in cîHT noftra de arbore Oren. Ebraeo-
rum eft , ex impr ob is nonnunquam
generari bonos & prebos, quemadmodum [D
, ex fpinis nafcitur roja. Unde colligas,
PJD ipfis fuiffe fpinam rofas gerentêm, i. e. cy-
nosbatum , quæ a J f . rubo longe diverfa.
De Barf Theophraïtus Hift. PÏ. Lib. I. c. 8»
o fictTcç b xotXîypoç dmvôrify. Rubus c2* fa*
hurus, fpinofa. Ét Lib. VI e. 1. YLTOfódxotvQ&
ys TtoXXd tüv ïsvfyuv ^ ruv 9afLwiïojv eçiv'î
oÏQV, dxfàç, /5c?a, ’KXkiZûoç, pÛTOç. In ramie
qu/e aculeum gerant, inter arbores frutkesque
muit a referire pojis: ut pirum Jylveftrem, matum
B A T a x . 61
punicam, paliurum; rubum. Vide, quales fooios
ipfi adjunct Longus in Poemenicis p. 15.
i tcttoç dndvhie t PXTOlS \ * l * \ r
yn H* ffAOXlifJLOtÇ YjyçiUTQ'. fe&tiÇ OCV BXSl W*Vm
w dM hm ito fa *ÓW>- Locus 't0/ us/ P m s>
rubis, juniper is bumilihus, atque fcolymtsborp
la t, ut vel verus lupus facile ibidem in tnfidits de-
lituiffet. Hinc rubi mor daces a), d ip b ) , ngi-
di c) , horrentes d), afperi e )r acult ƒ ) , hama-.
ti g ), fpiniferi b ), tantummodo Mere natt 1%,
dicuntur fcriptoribus. Et merito. * Nam S7tt&0t[A-
Bdvüfrt ÙTtepBdvTOtç, calc ant es appr e bendunt v O
remorantur A). Philippi fugientis chlamydem cum
rubus apprehendifîet , ipfum fe convertilTe, ac da-
maviffe : Vivum cape, narrat Plotarchus Vit. X.
Orat. p 845- Hinc apud Arabes rubo ppmen
S POneikon, „S trem . Eft enim 'ode W
laka, adhoefits G o l p. 163Ö. Ipfam Venerem,
cum Adonidem plangens : ' ’u.
AvffctpLtva nXoMflïbdÇ) «yà fy p x ç otXdltfl'Mt
X to k ü é x l vfateKToç , dadvfctioç 'A i pd*
TOI MV.
- m m m w m . m—— n— —— | 1
a) Ovid. Medic. Fac. v. d. BW0. >*Pôfc
to L. 4. 4-4- c) Suid m <iyy<tTT TMto(. d) Vir-
gil. Georg .4. ?/ƒ. Settee. 'Li-.u. Act- i- y. to Ssfettc
Sam. c. J<T. e ) Virg. Ecl. 3 v $s>. iJSerett.Sa-
mon. c. zo. Prudent. Apotheof- p 16J. g) HbuU L*
4. y. 10 h) Prudent. Catbemer. Hymn. f. v. S f
1) Ovid. Nue. v. 113. k) Plutarch, de Aime, mut*
tit. p. $4»