T sim ênîïrjç yr,ç, turn pedibus inculoans prof emit
in terrain^ ut narrat Àriftot. Hift. An. L. IX. c. I.
Diftuli, quod exiftimo in hac fimilitudine præ-
çipuum,& menti prophetæ con venientiffimum efle,
nempe, quod juftorum, perindeafq; palmæ,viror
perpetuusfit. Verbum m û non de floribus tantum,
îed fæpiffime etiam de frondibus & foliis ufurpatur,
ut loco huic fïmilHmo Prov. XI. 2$. CT'p'iy n^jDT
ïmô'' t f fient folium jufli virebunt. Equidem
fiorum palmæ pareiffima apud fcriptores raen-
tio , cum de folîorum ornatu magnifiée omnes
Joquantur ; idqae ob duas maxime caufTas I.
Ob fitum deeentem» Nam e cacumine præcel-
fæ arboris erumpunt, velut nodo primum ad-
flridtà, mox in altum fe tollunt, turn demum
verfus omnes partes inclinata fpedlaculum intu-
entibus præbent gratiffimum. Theophraftus H.
PI. i. 23, dzpoxotfKoç ès 7tuç xoà o tyôm^.TtXr,v
Tiréye yjz) çèxpoQvXÂov iCj uxgôfiXotçov. Libanius:
£7Tl Tijç XëQaÀÎjç CTtoÇël 7Y)V /3XOLÇï\V. PliriiuS
XIII, 4. coma omnis in cacumine. Hinc Na-
2ianzeno, & Dionyfio Périegeti (verf. 1 o 1 o) at-
pue in Orphicis apud Plutarehum Sympof 8*4*
Vipfxo/uot, dxÿoxoptot, & £7t^pë0 ssç dicuntur pal-
mæ, h. e. in Jummo cornantes, ramis in for ni-
iis modum propendentibus. Kæmpfferus p. 689.
Pro arboris diverfo (latu, coina quadraginta ad
minimum, ad fummutn o&oginta abfolvitur fron-
dibus, fpeciolO, Ùf cæteris arboribus infolito or-
dîne in orbem fpûrjis. Totam figurait» Diodorus
Siculus L. II. c. f 3. pro dignitate defcribit:
Palmoeftipitc [uni amo> præceljoque ac tereti,
m D n 545
0 undtque ver tic e tenut nudo. Comas in altumy
non um tarnen modo, attollunt. Quoedam enim
ramos undique circwnfufos babent, 0 in medio
ex cortice dir up to rdcemofum extrudunt fruit um.
Quædam Comis fùb unam tantum cacuminis partem
inclinatis, ardentis formant lampadis often-
tant, aliæ hinc 0 tdinc circumflex#y 0 dupli-
ci ramorum dijpofitu utrinque capillatæ, intui-
turn pitturarum exhibent. II. Ob perpetuam fo**
lïorum viriditatem. Palma etenim temper vi-
refcit, nec coma ejus decidit unquam. Ita-
que Ovidio A . Am. L. IÎ. v . 3. Viridis dici«
f u r , Plutarcho epLitstioQuEXog ^ xcà dii'Qvtàoçj
& Bafilio M. atque Polluci detèaTfjç , perenni
fronde virejcens, Plinius Lib. XVI. c. 20. de
arboribus loquens, quæ folia non amittuntfba-
rum , inquit, qeneri non decidunt, Oleæy lau•
ro, palmæ , myrte, cupreffo, pinis, he der æ. & c .
Sed parum accurate. Redtius Plutarchus
Ttoçi Lib. VJ II. c. 4. Soli autem fere huic ve-
re id adeft plantæ, quod tunquam verum de mul-
tis dicitur : nempe folia firma, 0 femper àu-
rantia habere. Nam ne que laurum, ne que O-
leam, ne que myrtum, ne que ali am ullam earum
fiirpium, quæ foliis neganturfpoliari, videmus
ha femper eadem folia fervare. Sed prior thus
defiuentibus alia ßtppullulare, Palma nullum ab•
jiciens a Je natumfolium , conflanter foliis fuis
femper ornatur. Et Bafilius M. Homii. V. in
Hexaèm. Ex perpetuo virentihus alia mnittunt>
alia perpetuo folia retinent. Amittit enim fo-
Mm Ha