
 
        
         
		f 
 'V   A  .f 
 i  '  •  
 fv. 
 ?■  Ú •  ri 
 X':  Î   
 fe i  ■ 
 •  i 
 ife i: 
 iwii: 
 ill  quibus  ultimi  articuli  piiiiiæ  in  cellulas  fertiles  vix  abeant;  
 iu  bis  supra  articulum  fertilem  articulos  stériles,  sub  forma  
 apiculi  brevis  iu  latus  dejecti,  sub  primo  evolutionis  stadio  
 persistentes  vidi;  in  aliis  vidi  apicem  sterilem  prolougari  in  
 tìlum,  quod  articulis  obsoletioribus  et  contentu  pallidiore  fit  
 seusim  magis  diversum;  iu  aliis  quoque  supremos  articulos  
 piiiiiæ  lertiles  fieri.  Si  iu  quibusdam  sunt  certi  et  singuli  
 articuli,  qui  iu  serie  articulorum  fertiles  evadunt,  in  aliis  
 plures  et  vix  certos  quosdam  articulos  sensim  seusimque transmutari  
 putarem.  Exempla  quædam  afieram. 
 Ili  Caììith.  rrunato,  cujus  rami  sunt  oppositi,  aut  crucia-  
 tiiii  verticillati,  tavella  est  terminalis  et  quasi  suffulta ramulis  
 iuferioribus  plus  miuus  compositis;  pluribus  lobis  compositam  
 vidi,  qui  totidem  ramis  trausmutatis  origiuem  debent  (Ag.  
 tah.  I.  fig.  20  c).  Ut  stériles  rami  terminautur  fasciculis  inevolutis  
 diversarum  piuiiarum  densissime  juxtapositis  ( ’’apices  
 occJIati”),  ita  ejusmodi  fasciculo  transmutato  favellam  oriri  
 putarem,  interioribus  plumulis  iu  lobos  favellæ,  exterioribus  
 iu  ramulos  involucrantes  trausmutatis.  Longitudinali  facta  
 sectione  iructus  mibi  coutigit  lobos  plures  exteriores  íntegros  
 separare  (Ag.  tah.  I. fig.  20  c),  singulos  suo  jiedicello  sufl’ultos,  
 gemmidiis  nuiturescentibus  farctos;  in  aliis  lobis  minoribus,  
 interioribus  et  junioribus  (Ag.  tab.  I.  fig.  20  d)  foco  aliter  
 posito  gemmidia  sæjie  quateriiata  et  materiiarum  cellularum  
 membranas  adbuc  jiræseutes  vidi;  ipsam  iiitimam  et  mediam  
 partem  iavellæ  comjiositæ  constare  vidi  lobo  quodam  terminali  
 (l.  c.fig.  20 ad b),  iu  quo  supra  pedicellum  (articulum cauli-  
 iium)  pinuulas  4  cruciatas  (quarum  iu  icone  3  tautum  oculo  
 adversas  conspiciantur)  gelatina  coliibitas,  dignoscere  putavi;  
 sub  augmento  minori  unam  piniiulam  lateralem  adbuc  api-  
 culo  libero  indicatam  vidi,  at  imposito  vitro  gelatina  omnium  
 expansa  coiiflueret;  in  dispositione  cellularum  abbre-  
 viatos  articulos,  qui  siugulis  pimiulis  pertiiiuerunt,  quoque  
 referri  crediderim;  subdivisionem  articulorum  ulteriorem  in-  
 cboataiii  observare  licet.  Hanc  partem  inferioribus  lobis  effoetis, 
   singulisque  piuuulis  seusim  magis  iiitumesceiitibus,  favellam  
 deifique  constituere  sui  juris,  credere  forsau  licet.  In  
 specimine,  cujus  noiiiiulli  apices  fuerunt  favellis  maturescen-  
 tibus  onusti,  vidi  alium  rami  apicem  cellula  ultima  quadridivisa  
 instructum,  peiiultimamque  cellulam  adbuc  intus  indivi-  
 sam,  quasi  iu  piuuulas  geminas  externe  iiroductam  (Ag.  tab. 
 I.  fig.  20  a).  Sub  vitro  imposito  liæ  partes  diífluereut  evi-  
 deiitiores.  Utrum  autem  iu  bis  primam  origiuem  favellæ  com-  
 positæ,  an  tautum  iiiclioaiitem  quaudam  divisionem  piniiæ  
 casu  decapitate,  videre  opporteat,  equidem  nou  auderem  dijudicare. 
   Ramos  molles  et  gelatinosos,  iu  quos  distendi  videretur  
 articulus  peiiultimus,  adspectum  tricbogynes,  qualem  
 sæpius  jffnxerunt,  liaud  parum  referre,  animadvertere  placet. 
 CaUithainnion  polyspermum,  cujus  rami  suut  alterne  piii-  
 nati,  iis  pertinet  speciebus,  iu  quibus  favella  pluribus  lobis  
 juxtapositis  constare  describitur.  Lolii  singuli  piiiguntur minuti  
 et  rotundati,  fere  fasciculatim  in  racbide  subdistorta  
 provenientes,  in  fructum  compositum  conjuiicti  (Harv.  Fhyc.  
 B rit.  tab.  231).  Ipse  eosdem  vidi  provenientes  a  pluribus  ar-^  
 ticulis  juxtapositis,  qui  quasi  subdivisi  fuerunt  minoribus cellulis, 
   a  quibus  deiii  lobi  excrescere  videntur  (Ag.  tab.  I.  fig.  
 18).  Ita  zona  quædam  oritur  in  pimía  fertilis,  a  qua  lobi  
 proemineiit  siuguli,  primiscjue  natis  maturesceutibus,  iniuores  
 novi  ad  eorum  basem  pullulant  (Ag.  ì.  c.  fig.  18  d).  Iu  vicinia  
 articulorum  prægnantium,  alios  vidi  articulos  eodem modo  
 subdivisos,  at  cellulis  interioribus  quasi  decoloratis,  qui  aune  
 antea  fertiles  fuerint  suisque  lobis  onusti,  dubitavi.  Aliis  
 speciebus  quoque  comparatis  baud  absoiium  crederem,  alios  
 articulos  aliis  temporibus  fertiles  ñeri,  et  unum  post  alterum  
 articulum  zoiiam  fertilem  constituere,  a  qua  lobi  proveniant;  
 articiilisque  effoetis  racbidem  distortam  demum  componi. 
 In  specimine  admodum  juvenili,  quod  ad  Callith.  tetra-  
 gonum  retuli,  favellas  iucboaiites  observavi.  Iu  piiinula  simplici  
 (Ag.  tab.  I.  fig.  16)  vidi  articulum  supra  basem  secundum  
 iiisigiiiter  iutìatum,  et  iuflatam  partem  cellulis  numerosis  
 endocliromate  saturatius  colorato  farctis  instructam;  intra  ta-  
 vellam  ita  iiicboatam  cellulæ  ita  iueruiit  dispositæ,  ut  eas  in  
 duos  lobos  subdivergeiites  exire  facile  crederes.  Supra  fructum  
 incboatum  piimula  articulis  pluribus  (4)  sterilibus  baud  mutatis  
 continuata  fuit.  Aliam  tricbogynen,  quam  banc  non mutatam  
 partem  pinnulæ,  non  vidi.  Iu  speciminibus  adultioribus  
 a   tetragoni  Harvey  (Fhyc.  B r.  tab.  136  fig.  5)  favellam  depinxit  
 duobis  lobis  majoribus  coustitutam,  subterinmalem  ad 
 '. ■■ ■' M'U'i 
 '■■ feAr t*e■i  .■à  
 •  «i  'fe   A";' 
 : il!*:  ; 
 .3 , , 
 ■A'A®S 
 '■'■X 
 '  'V. 
 ft);  ; ®