
 
        
         
		U f i similia,  mine  in  caules  et  folla  difformia  superiora  abeunt).  
 Partes  diverso  modo  ortas  tamen  simillimas  evadere  (rami  
 geminati  et  qui  prolificatioue  oriuntur  in  Ceramiis).  In  iiullo  
 Algarum  typo  plures  et  magis  diversas  partes  occurrere  putarem  
 quam  in  Sargassis.  llis   caulis  sæpe  per-brevis  et  iii-  
 teriiodiis  fere  inevolutis  accresceiis;  rami,  qui  sæpe  formam  
 a  caule  diversam  moiistraiit,  iiiteriiodiis  elongatis  sub-iiide-  
 fiiiite  accrescentes;  fo lia ,  quæ  suut  evolutione  definita,  for-  
 niamqiie  vulgarem  foliorum  præbeiitia,  integra  in  iioiiiiullis,  
 piimatitìda  iu  aliis,  costata  aut  eiiervia,  serrata,  dentata  aut  
 integerrima,  longius  petiolata  aut  fere  sessilia  etc.;  vesiculoe  
 quoad  formam  in  diversis  speciebus  paulisper  diversæ,  plurimis  
 adparatum  queiidam  natatorium  constituentes;  rccepta-  
 cula  deiiique  sua  propria  forma  instructa,  quibus  organa  fruc-  
 titìcatiouis  contiiientur.  Partes  a.utem  vel  in  diversis  specie-  
 bus  vel  ili  diversis  evolutionis  stadiis  comparanti  adpareat,  
 easdem  non  semper  esse  æque  definitas.  In  Sargasso  hetero-  
 morpho  folia,  quæ  a  caule  proveniunt  prima,  sunt  evolutione  
 definita  et  formam  folii  Querci  continuo  servantia;  quæ  postea  
 proveniunt  initio  eaudem  formam  monstrant,  postea  in  
 parte  suprema  prolongari  incipiunt  et  in  ramos  excrescuut,  
 foi'ina  omnino  mutata.  In  plurimis  aliis  folia  caulina  a  foliis  
 ramorum  vix  iiisi magnitudine majore  difi'eruiit;  supremæ  partes, 
   inferioribus  foliis  analogæ,  sæpius  jam  ab  initio  iu  vesículas  
 et  receptacula  abeunt;  in  quibusdam  vesiculæ  et  recep-  
 tacula  a  folio  fere  antea  formato  traiisformantur.  Ita  de  Sargassis  
 fere  dicere  liceret  successivam  metamorpbosin  non  tantum  
 perfici  generationibus  jiartium  iiovis,  sed  etiam  iisdem  
 successive  mutatis. 
 In  Florideis  paucioribus  exstant  partes,  quæ  foliorum  formam  
 vulgarem  referuiit.  Simillimæ  videntur,  quæ  in  specie-  
 bus  Delesseriæ  proveniunt.  Folia  Del.  sinuosoe  sunt  piimati-  
 fida,  costa  opposite  ramosa  percursa,  margine  sinuosa,  nunc  
 serrata.  Quod  autem  sub  una  periodo  folium  est  ambitu  sub-  
 definito,  id  sub  sequeiite mutatur ;  dentes  aut  serraturæ  succre-  
 scere  incipiunt,  et  quod  fuit  antea  ramus  nervi,  ad  lobum  quondam  
 excurrens,  fit  novi  folioli  costa;  quæ  fuit  antea  costa  fit  
 caulis  totius  frondis.  In  D.  Hypoglosso  folia  sunt  indivisa  et  
 ambitu  definita;  at  uova  folia  prolificatioue  a  costa  geiierantur, 
   generationibus  novis  succedeutibus  sæpe  plurimis;  lamina  
 iiiferiorum  demum  detrita  aut  obsoleta,  costæ,  quæ  autea  fuerunt  
 foliorum,  in  caules  mutantur.  Quod  quoque  in  plurimis  
 speciebus,  ad  sectionem  Hypoglossi  pertineiitibus  obtinere  putarem; 
   in  nonnullis  tamen,  quarum  folia  suut  2—3-pollicaria,  
 caules  vidi  ramosque  fere  pedales,  qui  aune  parte  laminæ"  
 inferiore  sensim  detrita,  incremento  novo  in  parte  suprema  
 folii  oriantur,  dubito.  Saltim  in  specimiiiibus  mihi  obviis  
 Del.  dendroidis,  D.  decipimtis  etc.  frustra  argumenta  quæsivi,  
 quæ  probarent  borum  caules  coalitioiie  costarum  e  diversis  
 foliis  oriri. 
 Algologis  bene  nota  est  forma  quædam,  iu  diversis  familiis  
 fere  eodem  adspectu  reveniens,  in  qua  piiiiiæ  piunulæque,  
 licet  aliquando  externe  siibconformes,  tameu  notas  offerunt  
 certo  respectu  diversas.  Pinuulas  ambitu  fere  definitas  quandoquidem  
 folia  considerarunt;  pinnas  vero  accrescentes  constituere  
 ramos,  suo  ordine  folia  ramosque  gerieraturos.  Fx-  
 emqila  bujus  præbeant  species  Folyzoniæ  (F l.  autarct.  lab.  76)  
 et  Leveilleæ  (Decaisnc f .   de  l’Arab.  p l.  VI.  A ).  Partes  vero,  
 (juæ  ill  iiomiullis  ejusmodi  formis  optime  distinguantur  notis  
 allatis,  ill  aliis  vix  differunt  ipsis  illis  cbaracteribus,  quibus  
 potissimum  digiioscereiitur.  Genus  Ftilotæ  boc  respectu miiii-  
 strat  exempla,  quæ  observaiitur  dignissima  mihi  adparuerunt. 
 lu   iioiinullis  speciebus  (F tilo ta   Asplenioides,  Ft.  Hypnoi-  
 des  (Harv.  Ner.  Bor.  Amer.  tab.  32 A )  folia  ramique  facillime  
 distinguantur ;  fo lia   falcata  et  definita  evolutione,  regulariter  
 alterna,  uiia  cum  apice  caulis  iucrescente  generantur;  ad  normam  
 evolutionis  piiinatæ,  cellulis  iiovis  iii  aliam  quam  caulis  
 directionem  teiideiitibus  formantur;  rami  evolutione  subinde-  
 finita,  posterius  quam  folia,  uec  uiia  cum  apice  caulis  sese  
 evolvente  nascuntur,  singuli  foliis  oppositi,  ipsi  alternantes.  
 Folia  itaque  ramique  a  inargiiiibus  diversis  sunt  opposita,  in  
 eodem  autem  latere  margiiiis  rami  et  folia  vicissim  superpo-  
 sita  adparent.  Ramos  non  ab  axili  serie  cellularum  caulis  
 provenire,  sed  cellulis  a  strato  corticali  caulis  .exeuntibus,  ad  
 normam  rami  adventitii,  formari  putarem.  In  planta  sterili  
 rami  sæpe  initio  parum  accrescunt;  in  fructífera  sunt  rami  
 qui  fructus  feruut.  In  ramo  uovo  racbis  (caulis  rami)  autea  
 adest  quam  novum  folium  in  ramo  nascitur;  foliumque  prih,:,, 
   FÉ 
 ìe 
 :  Al  . 
 W 
 :'s.:  s... 
 ■  ,  , 
 ;ç  ' :i?i 
 '[ v i 
 :  ,  'Í)'