iNr *, 'i|iir i
-Í
: f ::
' ■■
7 " i
lA^.' ’
t i
culis minus truiismntntis evidentius coustitnorentnr, nimirum
coustiuites tilis articulntis rumosis, quorum articuli breviores
eiulocliromate densiore et magis colorato farcti fnerniit. Quibus
omnibus Spiyridia, me judice, cum aliis Nematospermearum
familiis potissimum coiiveiiit.
Si fructus admodum juvenilis, et antea quam iu lobos
separates snbdivisus fuerit, segmento feliciter ducto observatur
(Ag. tab. X V I . f g . 14), totum interius apparet tilis iiiterio-
ribus percursum, et gemmidiorum cellulæ maternæ iu pauciores
et minores nucleolos coiijuuguiitur, Circa genicula
biorum interiorum boc stadio quasi cellulas minutissimas ve-
siculæ-formes agglomeratas vidi (Ag. tab. X VI. fig. 15 a),
endocbroma coloratum vix continentes, iu qnibus autem jodio
adposito vacuum internum intra membranam dignoscere liceret
(/. c. ad b). Forsan credere licet bas analogas esse cum
cellulis corticalibus, quæ in sterili fronde circa genicula obveniunt.
Ip)sam supierficiem cellularum fertilium non omnino
levem videre credidi, et totum interius spatium soluta gelatina
occupatum. Ipsa membrana pjericarpii compiosita fuit
cellulis minutis rotundatis, quæ ultimis articulis bloruin iute-
riorum coustabaiit (Ag. 1. c. fig. 15 c). In fructu adbuc ju niore,
a supertìcie observato (Ag. 1. c.fig. 17), vidi cellulas ro-
tnndatas pericarpii, fere pinnatiin seriatas, a cellulis quibusdam
interioribus et interioribus provenientes, sursum directione
tangentis et quasi flabellatim expausas, pirima struere
membranæ exterioris primordia; cum cellulis incboautis pericarpii
iu Polysipliouia ita quandam offerant dispositiouis analogiam.
Credere licet cellulas, iioc stadio rotundatas et quasi
in gelatina suspensas, seusim fieri numerosiores et iuvicem
adpropinquatas, demumque concrescentes iu membranam pericarpii
adultioris,
Sub stadio maxime juveuili fructum vidi inclioaiitem constare
ramulo minutissimo (Ag. tab. X V I .fig . 16), ipso ramulis
microscopicis piniiato, siugulis iu articulum terminale excurrentibus,
inferioribus articulis dispositionem fere polysi-
pbonium cellularum rotundatarum moustraiitibus ; quæ quidem
cellulæ omnes quasi in gelatina communi suspensæ adparuerunt.
In interiore jam cellulæ quædam aliis jiaulo majores
et endocbromate farctæ couspiciebautur, quas initiales
219
nucleolorum coiistituere suspicarer. Jodio adposito vidi eu-
docbroniata colore pallidiore aureo fieri distiuctiora. Tricbo-
pboricum adparatum iiullum vidi. Quomodo iucrescente ramulo
alii exteriores iu pericarpium expanduntur, alii interiores
nucleum juveni'e constituant, iacilius cogitare licet, sed
intermedios status nullos observavi. Si quis in bis ramulis
miiintis gelatinosis potius antberidia videre vellet, contra ejusmodi
opinionem aff'errem me eosdem observasse in eodem
specimine, cujus in inferioribus partibus cystocarpia matiires-
ceiitia adfuerunt.
7. Areschougieæ liabent cystocarpia, quæ quoad dispo-
sitiouem partium cum Solierieis baud obscuram monstrant
analogiam; gemmidia euim iu filis evolvuntur, quæ a placenta
magna centrali quoquoversum radiantia exeuut (Ag.
tab. X V I IL fiy. 4, 6, 7); tìla gemmidiifera, si in nucleolo noudum
maturo observantur, uec admodum difi'erunt: fere simplicia
obveniaut, clavæformia et articulata; articuli vero superiores
subdividuntur magis iu Areschougieis, unde nuclei
maturi iutra membranam magis in gelatinam solutam conti-,
lient gemmidia fere conglobata, rotundata aut pressione mutua
subangulata, dum in Solierieis tìla invicem libera manent
et gemmidia fere obovata intra articulos supremos singula
formautur. In Arescliougieis igitur nuclei uondum maturi
magis Hormospermeas referunt; serius fere magis favellæ similes
evaduut; iu Solierieis nuclei maturescentes cliaracteres
offerunt Corynospermearum. Cliaracteres vero aliati iu diversis
Generibus plus miims conspicui apparent; boc loco fructum
Arescbougiæ quasi typicum describere conabor.
Cystocarpia Areschougice liguìatce (Harv. Ih y c . austr. tah.
X I I I .) froiidi subimmersa incboautur, sæpe plura juxtaposita;
supra nucleum intumescentem sensim producitur frous in pericarpium
quasi proprium, quod summo vertice carpostomio
evidenti fit pertusum (Harv. I. c.; Ag. tab. X V I IL fig. 4).
Ubi plures fructus juxtaponuntur, siugulis sua sunt carpostomia,
quæ sæpe diversas paginas spectaut. Circa nucleum
sæpe adest stratum quoddam proprium circumnucìeare, quod
nuuc nucleum totum ambit, uunc liic illic deficere videtur;
observante Harveyo, tautum in quibusdam speciminibus evolutum.
Credidi bas diversitates a diverso evolutiouis stadio
■ ' > '
;■ V.
A }•
", ■ 7
•:' .V '