N ■',>,.' í í i, t
J
mi
■ * i
i - f ú
i%\
i
•lii
quibus in bac specie sæpe cingitur maturescens favella, imnc
ab interiore fructu ut videtur provenientibus, uuuc a ramis
vicinibus; apices borum nuuc sunt liberi depeiidentes, nunc secus
ramos desceudeiites et quasi anastomosibus cum.bis concreti.
Mibi bæc tìla videntur radiculis comparauda, quas superne
nomine radicularum aqiiatilium in Spoiigocloniis aliisque descripsi.
Ili Callith. gracillimo suut iuitio teiiuia niollia et sub-
gelatinosa, adultiora tìrmiora evadunt et parietibus crassis
iustructa; articuli admodum prolongaiitur et sæpe demum
parum conspicui suut.
Fila prolougata, quæ iu Dudresnaja, Helminthora aliisque
vidi, iis, ni fallor, analoga, quæ tricbopboricum adparatum
barum plantarum constituere censueruiit, inibi ab allatis partibus
Callitliamniorum quodammodo origine diversa adparue-
ruiit. Me judice enim jiotius analoga videntur tìlis quibusdam,
interioribus, in iisdem Algis obvenientibus, nunc sparsioribus
— iu partibus juvenilibus — luiiic deiisioribus et in quibusdam
Generibus immo strata propria constitueiitibus, quæ potissimum
comparauda credidi cum tìlis bypbæformibus alio-
riim Generum. Fila interiora, quæ a Bornet et Tburet in
Haiymenia ligulata (Notes Algol, p . 46) ut tìla tricbogynes
traiisiiuitata et in cellulas vegetativas abeuiitia considerantur,
iisdem tìlis hyphæformibus analoga putavi. Etiam in pluribus
aliis Generibus consimilia adesse, suis locis adnotavi.
Quæ vero si ita siut, si qui in studiis borum organorum
fuerunt versatissimi, hi partes, quæ iuvicem discrepant, analogas
liabuerunt, patet quanto facilius falluiitur alii, qui non eadem
iiinituntur experieiitia. Difiicultates ulterius increscere patet,
si rite statueruut tricbogyuicum adparatum sæpe quasi cas-
sum persistere cbaracteribus deperditis; contentus nimirum
lucem refringrens evanesceret, parietes forent incrassati, in
longitudinem incresceret ultra normalem, et in pilum trans-
mutaretur a vulgaribus non distinguendum. Adparatum tri-
chogyuiciim ita trausmutatum tameu dignosceiidum esse sua
structura et positione iu fronde dixerunt quidem Bornet et
Tburet; fructibus autem in multis certam positioiiem vix occupantibus,
liquet hac positione parum insistere licere. Quum
Nægeli primam dedit tricbopborici adparatus descriptioiiem,
statuit cbaracterem ejus præcipuum positura esse iu eo, quod
in pilum desiiieret unicellulare et caducum (Nægeli 1. c .p . 312),
totumque adparatum esse membranaruih teneritate, et con-
teiitii minutissime granuloso atque byalino insignem, quæ sane
non optime quadrant in pilum persistentem et crasso pariete
instructum Lejolisiæ et alias plures, quas tricbopborici adparatus
permutatas partes coiisiderarunt Bornet et Ihuret.
His dictis indicare volui quanta laborant difficultate qui
evolutionem cystocarpiorum ab boc primario stadio — in quo
omnium Floridearum fructus convenireiit, sequi voluerint. Iu
pluribus, quæ ipse prima credidi initia favellæ Callitkammi,
Ptilotæ aliarumque, nihil vidi, quod cum tricbophorico adparatu
bene compoiierem; nunc quidem ad latus fructus, lateraliter
a racbide iutumesceiitis, vidi apicem sterilem rami persistere,
at me judice tabescentem et colore deperdito (in
Ptilota elegante). In Griftìthsiis pluribus nunc articulos singulos,
uuuc ramulum majorem supra tertilem articulum hoc
modo tabescere vidi, demumque evaiiescere, quod vero cum
et de ramis sphærocarpiiferis et de cystocarpiiferis æque valeat
(Ag. ta l. I. Jig. 4, 8—9, 11—12) non bene in favorem
doctrinæ Thuretianæ adbibendum putarem. In Callithamniis
quibusdam (C. tetragono et aliis) apicem sterilem supra articulum
fertilem ulterius adcrescere credidi, quod baud scio an
explicaret favellas iu multis Callithamniis ad latus rami majoris
maturescentes obvenire; in aliis Callithamniis (C. cruciatum)
plumulas plures superiores, totas transmutatas, in
favellam terminalem coalescere, videre credidi. Sed etiam
partes illas iiitestiuiformes, quas tricbogynas in aliis habuerunt,
pluribus locis observavi, de quibus dubium mibi adparuit
an revera sisterent initia fructus cystocarpici.
Quæ vero omnia, si ita sint, satis mihi demoiistrant quam
siut incerta ea, quæ de prima origine cystocarpiorum docuerunt,
quantumque opus sit bæc novis observationibus corroborar!
anteaquam inter doctrinas scieutiæ uon dubias adsci-
scantur.
Quomodo cæterum cystocarpia in diversis Florideis mutantur
structura, familiarum ordinem sequens, ulterius boc
loco indicabo.
1. Ceramiaceæ. In bis constat cystocarpium externum
ipso nucleo nudo, iutra periderma byalinum gemmidia pluè
W i
I I
£
■ '
’7
ft;:;.'