lutei- Florideas non articulatas, quæ soeiie cellulis miiio-
ribus et minus coiispieuuni ordinein servantilms componuutui’,
multæ sunt quæ Iroiide teroti, mine tenuiore et filiformi,
lume crassiore constant; quondam liæ genera propria
tince, Ilypncce, GracUarim etc.) constituerunt; liodie in multis
diversarum familiarum Generibus species lioc liabitu instructæ
deiirelieuduntiir. Alias, torma compressa angustiore et sæjie
dicbotonia insigues, veteres Algologi ail geims proprium Ghon-
d ri retuleruut; latiores xilauas et membranáceas llalyntcnias,
Iridceas iecerunt. Noiiuullæ, quarum forma, siepe vesiculosa,
quasi nimia extensioiie membranæ exterioris jiroveuire vide-
tur, cellulosa interiore non æque iucrescente et demum dissoluta
aut in fila laxiora distracta, a Grevilleo ad in'oxiriam
iamiliam Gastrocarpcanun adnumerabantur. In aliis formis,
lolia plantarum siqieriorum magis lemulantibus, cellulæ non-
uullæ interiores, in fila elougata deusiora et fasciculatim collecta
abeuiites, costas aut ñervos, externe quoque conspicuos,
coiistituuut; bis quondam genus Delesscrice condidit [»amou-
roux. Præter bas et consimiles exterioris formæ differeutias,
aliæ ramificatiouis et dispositioiiis partium obveniant, quas
omnes olim in Generibus coustruendis maximi feceruut. IIo-
die tonnas tiuoque admodum iieciiliares et a plurimis ablu-
deiites in diversis omnino generibus obvenire jiosse agnoscuut;
ita formani illam Bhacdocarpi (Ag. la b . X X I I I ) in speciebus
Bd'iscce, Bonncmaisonue, BtUotce et Bpineuri fere eandem ba-
bemus.
_ In formis quibusdam membranam iciimlaiitibus partes
ipsius troudis iiiæqualiter accrescere videntur, ita ut numerosa
spatia perforata sensim oriantur, inter alias partos mein-
braiiæ accrescentis sparsa. Vacua spatia sunt mine rotunda,
iiuuc oblonga intra niarginem iiitegriusculam (Kallymrnia
cribrosa lla rv . Bhyc. austr. Tab. 73;. K . perforata). .Vd-
spectum boc modo otìeriiut Agavi *) ani ThalassiophylU inter
Lammarieas, IJlvce rigidce et U. rcticuìatce inter Ulvaceas.
*) In Agaro foramina iis locis furmari videntur, in quibus summum
fuit in c rem en tum ; certis nimirum locis lamina v id e tu r siijira
imam paginam bullata, a lte ra concava: b u lla ta pa rte deiii apice ru p ta
margines rev o lv u n tu r, donec spatio vacuo sensim siiccrescente domiiin
ex planantur. Ejusmodi formatiouem foraminum in Kallymenia non vidi.
In Martcnsia (ITarv. Bhyc. austr. Tah. 8 et 127) frous accresci!
et subdividitiir lobis tlabellatis, quorum aliæ zoiiæ iiite-
græ, cum [lerforatis alternant; in jiarte jieriorata triibeculæ
et longitudinaliter et transversaliter excurruut, fenestratim
conjuiictæ et sp:itia minuta vacua séparantes. His trabeculis
sunt adfixa organa fructiticationis, quæ cum desiderari ne-
queant et a prima origine speciei obvenisse credere fas est,
zonam feiiestratain baud fortuitam, sed necessariam vitæ esse
evoliitioiiem in boc Genere deinonstraiit. In 3Iartcnsia, velut
ill aliis formis fronde fenestrata iiisignibus, foramina intra
margiuem integrum oriuiitur. Gaveatur iie cum bis formis
aliæ confuiidaiitur, quarum subsimilis sit adspectus, at fora-
minibus separatione fructuum una cum parte parenchymatis
ortis. Equidem siiecimina Irideæ eordatai vidi sesqui-pedalia,
tota pagina cribroso-perforata, pareiicbymate vero interjacente
iiunc angustissimo nunc latiore, jiroiit tructus aut densissimi
aut paulo distantiores fueruni.
In aliis iionnullis Florideis subsimilis adspectus oritur
modo prorsus diverso, partibus nimirum initio liberis et di-
staiitibus, deiii adproximatis et seiisim concrescentibus, certo
quodam intercedente spatio. Ejusmodi exomplum præbet pul-
cberrima ilia et ob adspectum peculiarem notissima Glaudca
elegans (Harv. Bhyc. austr. tah. 1). Adspectum liabet folii
aciiiaciformis majoris et plus minus decompositi, tota pagina
perforata foraminibus rectangularibus et quam maxime regu-
lariter seriatis. Quod quidem folium oritur foliolis miiiutis-
simis sub 4 geiierationibus ortis, singulis initio liberis et ita
dispositis ut sequentis geiieratioiiis folia, quæ ab autecedentis
geuerationis folio inferiore proveiiiant, sub sua evolutione proximo
siqierius certo loco attingant et cum boc seiisim con-
crescant (Ag. Tab. X X X I I . f g . 30—31). Frondes folia Querci
æmulantes Thurchoe (Becaisne Voy. dc la Venus Bl. II. A )
et llaloplcgmce (Harv. Bhyc. austr. tab. 79), magis saccifor-
mes in Halodictyo (Harv. I. c. tab. 37), Hanovia, B ic tyuio etc.
conformationes analogæ videntur, quæque suo modo typum
euiidem variantes. Inter Algas virides exempla ejusdem jiræ-
bent Struvoa (Harv. I. c. tah. 3 2 ) Microdictyon (Harv. I. e.
tab. 50) aliæque. Adiiotare placet foliola sen cellulas in omnibus
ita nasci, evolvi et concrescere, ut unicuique speciei sua