A
m
Ì '
; , f i f t
sive altero modo stratum lioc outiculare *) formatur, iiitus
novis lamellulis in gelatinam eouversis accrescere videtur,
dum tloccis amissis exterioribus extus seusim diminuatnr.
Ill Conferva giomcrata, ut observationibus Moblii constat,
tota jilanta elongatur incremento et subdivisione articuli terminalis.
Qui ab initio fuit articulus terminalis, membrana
primaria celbilai cingitur. Prima divisione biijus articuli facta,
singulis novis articulis sua; formautur nova; membranæ; bis
autem intra prinuiriam formatis, secpiitur jilaiitam boc stadio
tulli communi membrana totius, turn qua; siugulis pertiiieat
cellulis esse obtectam. Articulo terudnali eodem modo continuo
iucrescente, concludere liceat totam plantam semper
constare membrana quadam primaria exteriore, qnæ totani
plantam obducit, et interioribus iis, qnæ singulis cellulis suut
privæ. Quum vero in Conferva quaque cellularum filiæ, quæ
divisione cellulæ matricalis oriuntur, eandem servant formam
atque directionem, maternamque cellulam omuino impleut,
sequitur externam membranam, quæ est totius plantæ, et iii-
teriorem, quæ est singulis articulis priva, ita confluere, ut
tota plauta nbicunniue unica membrana constare videatur,
exceptis iis tantum locis quibus ineatus intercellulares inter
singulos articulos intercedunt *). Eadem est ratio Caìlitham-
nioruìn, Baìlice, Wrangeliæ aliarumque, quarum frondes consimili
modo accrescentes nascuntur.
*) S tra tum hoc externum plus minus gelatinosum Floridea rum,
quod cum cuticula p lan ta rum superiorum analogum suspicor, a proto-
plasma te cellulæ e t origine e t qua lita tib u s diversum puto. In opere
S tra sb u rg ii (Studien über protoplasma p . 43 et sequ.) p lu ra de p ro to plasma
te dieta-obveniunt, quæ analoga v id en tu r cum iis quæ iu Florideis
ad membranam cellulæ, ejusve p a rte s transformatione o rtis refe renda
credidi. Protoplasma Flo rid e a rum et orig in e e t functioiiibus a ge la tin
a ex te rio re bene diversum censeo: jodio tra c ta tum p rotopla sma colorem
lutesc entem in F lorideis m o n stra t; stra tum exte riu s g e la tin o sum
byalinum manet e t hoc eo purius quo magis gelatinosum adpa
re a t.
**) Si Mohlium r ite in te rp re ta tu s sum, totam plantam s tra to quodam
proprio obtectam assumsit in Diss. de Gonf. glomerata (Verm.
Sehr. p. 365). In JJiss. de cuticula hanc quoque ab epidermide di-
stinotam, transformatione lamellularum ex te rio rum in cellulis epider-
midis ortam, substantia e t s tru c tu ra proprium organon oonstituentem
p u tav it (cfr. Verm. Sehr. p . 366).
In Polysiioboiiiis quoque adcrescuiit longitudine frondes
proloiigatione et divisione articuli terminalis; bine etiam in
bis lila cincta esse turn membrana communi totius plantæ,
tulli ea (fuæ articulis est propria. Singulis autem articulis
iu 4 aut plures sipliones iterum subdivisis, etiam siplioues
sua propiria membrana iiidutos esse eo piotius as’sumerem,
quum siplioues ■ antea ortis nucleis totidem novis formautur.
Quo vero jure inter membranas cellularum materiiarum et
Üliarum in formatione pollinis sporarumque distinguamus, eo-
deiu et inter membranas siplioiium, articulorum et totius fili
iu Polysiplioniis distinguere deoet.
Eiliæ cellulæ ("sipliones”) totum internum spatium ma-
teniæ cellulæ (articuli) in Polysipboiiia quidem occupant,
quare membranæ sipboiium, articulorum et totius fili iu palíete
externo fere confiuentes videantiir. Si vero filiæ cellulæ
suut minores, aut alia directione disponantur quam rnaternæ
cellulæ, facilius adpareat singulis esse suam propriam mem-
braiiam circumcirca cingeiitem. Ita fit in Ceramiis. In bis
enim consimili modo accrescunt tìla proloiigatione et subdivi-
sioiie articuli terminalis; intra articulos penúltimos ita natos,
filiæ cellulæ oriuiitur numerosæ, quarum una axilis, magis
quam exteriores accresceiis, ipsum articulum plantæ adultæ
efficit, aliis minoribus stratum corticale, quod aut tautum
ffenicula, aut denique totum articulum obducit, formaiitibus
}Ag. tab. I l l fg - 1 2—U )- His est magnitudo alia — sunt
multo minores — ; at præcipue forma rotundato-angulata et
dispositione extra axilem facilius dignoscantur, quin immo
aliquando (Ceram. nitens Ag. tah. II I. f g. 20) in aliam directionem
excrescere tenduut. Quum omues intra membranam
cellulæ maternæ oriantur, singulisque suut membranæ cras-
siusculsç lamellosæ, formas diversas suarum cellularum se-
qiieiites', ex ipsa directione diversa lamellarum adpareat qui-
busnam cellulis pertiiieant lamellulæ, quæ in pariete adproxi-
mantur. Segmentum transversale Ceramii cujusdam hoc modo
evidentius monstrat esse ipsius fili membranam externam, ar-
ticulique interioris suam propriam (Tab. I I L f g . 10 et 20); et
inter utramque quasi iu ipso pariete sitas, ejusque lamellulis
circum-ambientibus cinctas, minores cellulas videmus, intra
quas suo ordine novæ filiæ natæ (Ag. tab. I I L f g . 14) adsint.
r
A.-Í
# 1
■'si