
 
        
         
		s 
 tiimaiitur.  Lx  liis  ¡lenicillis  quidam  inferiores  sfejie  stériles  
 mauent;  in  sequentibus  ad  articulum  infimum  antheridia  singula  
 proveniunt  introrsum,  extrorsum  novo  ramo  continuatur  
 jienicillus,  antberidio  quasi  bracteam  constitueiis.  Antheridiis  
 et  penicillis  ad  apices  frondis  plurimis  collectis,  et  inferiori-  
 bus  adultioribusque  seusim  prolongatis  et  evidentius  pedicel-  
 latis  atque  pateutioribus,  apices  fertiles  ramorum  formam  corymb! 
   fere  referaut,  sub  augmento  quodam  observati;  oculo  
 nudo  fere  peuicillum  mollissimum  pilorum  efficere  videantur. 
 Aiitberidium  maturum,  ratioiie  habita  ad  alia  organa,  
 sat  magiuim  adpareat,  forma  obloiigo-elougatum,  cylindricum  
 aut  ih  inferiore  parte  paulo  crassius,  uuuc  paulisper  iiicur-  
 vuni,  utrinque  obtusum;  iutra  membranam  byalinam  iunume-  
 ris  et  minutissimis  cellulis  rotundatis,  ab  interiore  axi  fasci-  
 culatiin  quasi  radiantibus  constituitur.  Iu  aiitheridiis  juiiioribus  
 (Ag.  tah.  X X X I I I .  f g .   16)  cellulæ  constituentes  sunt  
 et  majores  et  numero  pauciores;  iu  apice  antberidii  quoque  
 cellulam  terminalem  dignoscere  licet,  cujus  incremento  et  subdivisione  
 diapbragmatibus  transversalibus  articuli  inferiores  
 antberidii  formari  videntur.  In  antheridiis  admodum  juveiii-  
 libus  Dasyæ  dcgantis  (Ag.  tab.  X X X I I .  f g .   2 8   a  et  b)  articulos  
 monosiplioiieos  vidi  et  eiidocbromate  colorato  iuitio  præ-  
 ditos;  sed  articuli  mox  subdividuntur,  et  partibus  iiullum  ordiiiem  
 consiiicuum  servantibus,  articulatus  aspectus  inox  ob-  
 hteratur,  et  cellulæ  antberidii  fere  iiiordinatæ  adpareant.  
 Quo  magis  maturescit  aiitberidium,  cellulæ  quoque,  quæ  autea  
 iueriiiit  distiuctiores,  evaiiescere  videntur,  continuata  forsau  
 iterum  iterumque  divisione,  et  ita  oriuntur  partes  illæ  iiiim-  
 iiieræ  fere  granuliformes,  quibus  maturum  antlieridiiim  constat. 
   Eudocbroma  sub  bac  evolutione  ita  quoque  mutatum  
 luit,  ut  totum  aiitberidium  colorem  lacteum  aut  griseum  fere  
 semper  servat;  adposito  Jodio  aut  Chi.  Z.  J.  endocbroma magis  
 in  luteum  tendit;  membranam  byalinam  partes  graiiuli-  
 lormes  cingere,  tuiic  quoque  facilius  conspiciatur.  Iu  aiitbe-  
 ridiis  plus  quam  maturis  aliquando  (Foìys.  lìrodimi)  partes  
 giaiiuliformes  laxiores  observavi,  et  boc  statu  tìlum  axile  articulatum, 
   articulis  diametro  loiigioribus,  totum  aiitheridium  
 percurreiis,  distinguere  licuit;  boc  cinctum  vidi  tìlis  miuutis,  
 radiantibus  fasciculatis  et  verticillatis  (verticillis  magis  coiifiueiitibus), 
   quæ  partes  adparenter  granuliformes  in  aiitberi-  
 dio  a  facie  conspecto  constituant.  Axilem  seriem  cellularum  
 quoque  videruiit  Derbes  et  Solier  (la b .  X X I . f g .   1);  cellulas  
 autem  majores  et  pauciores  piiixeriiiit  quam  eas  ipse  vidi.  
 Hoc  statu  quoque  membrana  pellucida,  qua  cingitur  anthe-  
 ridium,  admodum  couspicua  fuit.  Ex  observatione  Tburetii  
 cellulæ  byalinæ,  quibus  componitur  antheridium Polysiphoniæ,  
 iu  massulam  compactam  concretæ  essent  circa  axem  cellulis  
 elongatis  superpositis  constantem;  membrana  byalina  —  vera  
 cuticula  —  totum  antbericlium  una  cum  pedicello  iiivolveute,  
 quoque  cinctum  esset.  In  quibusdam  speciebus,  quarum  axis  
 interior  usque  ad  apicem  antberidii  non  exteiideretur,  antbe-  
 ridia  sunt  apice  obtuso-rotundata,  iu  aliis  suut  mucronata,  
 axi  in  pilum  terminale  quandoquidem  producto  (Anth.  des  
 Crypt.  p .  64). 
 In  aliis  Florideis  antheridia  suni  iis  Polysiphoniæ  quoad  
 structuram  analoga;  differunt  vero  forma,  loco  frondis  quo  
 obveniant,  et  forsan  tjuibusdam  structuræ  diversitatibus, quas  
 tamen  miuoris  momenti  credere,  fas  est. 
 In  liytipiüæa,  quæ  omni  alio  respectu  Polysiphoniæ  próxima  
 videatur,  antheridia  adspectu  differunt.  In  liytiphlæa  
 pinastroide  jam  a  Grevilleo  (Alg.  B r.  p .  105)  describuntur,  
 byemali  tempore  ad  ramos  superiores  obvenieiitia,  et  ob  iiu-  
 merum  ingentem  facilius  conspicua;  eademque  perpusilla,  ro-  
 tuiidata,  brevi  pedicello  affixa,  fasciculatim  congesta  corpuscula  
 lutescentia,  spermatocystidiis  Jungermanniæ  subsimilia  
 dixit;  plantæ  vero  non  pertiiientia,  sed  animalis  originis  credidit. 
   Nec  ex  modo,  quo  apud Derbes  et  Solier p .  74 p i.  X X L   
 f g .  3—7  bæc  describuntur  et  depiiiguiitur,  senteutiam  Grevillei  
 de  origine  aliena  absoiiam  forsau  existimares.  Ut  vero  
 ipse  eadem  vidi,  vix  argumenta  quædam  in  lavorem  bujus  
 opiuionis  colligere  licet.  Eadem  ad  ramos  omnes  superiores  
 tanta  copia  et  eo  ordine  provenientia  observavi,  ut  jam  hanc  
 ob  rem  vix  aliena  putarem.  Primo  intuitu  fasciculos  minutos, 
   corpusculis  rotundatis  aut  ovalibus  dense  congestis  constitutos  
 crederes;  accuratius  inspecta  corpuscula  videbis  minori  
 ramulo,  a  plauta  exeunti,  affixa  ( Ag.  toh.  X X X I I L   f g .  
 2 4   ad  a).  Si  ejusmodi  ramulum  deprehencleris  inchoantem,  
 videas  autheridiorum  prima  initia  ut  continuationes  laterales 
 i l . 
 ' i  -’i 
 f ; 
 :p;, 
 '']■  ''M: