A 'l
#
' C ,
Ui
i - .w '
122
trausmutatione diversa elemeiitorum, quibus frons novella componitur,
eadem postea discrimiiiari.
Originem filorum bypbæformium inquirenti, demum mibi
videre coutigit eadem in partibus paulo adultioris frondis ad
basem ramorum interiorum nasci (Ag. I. c. f g . 3 k); a geni-
culo nimirum tubi axilis, infra ramos verticillatos, quasi nova
iiicboatur series ramorum, qui directione oblique descendente
facilius dignoscantur. Juxta basem constant bi rami paucis
articulis ellipsoideis et brevioribus; dein coiitiiiuantur penultimo
paulo loiigiore et ultimo in filum ipsum hypbæforme ex-
crescente. lu juvenili filo bypbæformi vidi apicem obtusiusculum,
tubo interiore paulo supra apicem desinente. Fila
liypbæformia adultiora loiigissima videntur et forsan longitudiue
quasi indefinita. Posterius nata et deorsum increscentia
inter partes præexisteiites dut bis obviis curvantur, aut iuter
easdem majori copia introducta, et firmiore membrana prædita
partes præexisteiites distrabere tenduut. Explicatur boc modo
quare iu parte adultiore froudis bæc fila inter cellulas strati
intermedii introducta obveniaut; et demum in ipso strato filorum
byiibæformium validiore cellulas istas singulas aut partes
tìlorum systematis adscendeiitis sparsas et separatas quandoquidem
observan iutelligatur.
Sectione facta tenuissima froudis inferioris, præterea vidi
iutra ipsam membranam tubi axilis Stenocladioe tìlorum adparatum,
quem evolutionis modo analogum fiiixi ei, de quo iu
Crouania et Caliitliamniis quibusdam supra mentionem feci.
Ill pluribus aliis Florideis, quarum est filum axile persisteiis,
fila consimilia intra ipsam membranam evoluta vidi, quæ'descendenti
cuidam systemati pertinere credidi.
lu Areschougia ligulata (= ArescJi. australis Harv. Fhyc.
austr. tab. X I I I ) structura obvenit Steiiocladiæ simillima et
quæ eodem modo oriri videtur. Segmento longitudinali rami
junioris facto (Ag. tab. X V I I I . f g . 2 et 3 ) vidi ramos ab axili
tubo exeuntes, quorum articuli ultimi stratum corticalp constituunt,
penultimi vero aut antepeiiultimi, sensim intumescentes,
iu cellulas rotuiidato-aiigulatas strati intermedii demum
transmutantur (Ag. l. c. f g . 3); partes ramorum inferiores
abruptas quoque vidi et sparsas inter fila bypbæformia,
quæ jam in parte infra-terminali segmenti sat numerosa ob-
123
venerunt; demum ex bis constituitur stratum validum internum,
quod tìlum axile cingit (Ag. l. c. f g . 1). In partibus froudis
inferioribus ipsam membranam tubi axilis filis perciirsam observavi
(Ag. l. c .fg . 3 c), quæ initio a geuiculo ad geiiiculum
decurrentia, demum extra membranam prominula partes inferiores
tubi axilis strato filorum ciuguut, quod quoque filis
bypbæformibus, ab exterioribus vix diguoscendis, constare mibi
adparuit. Fila bypbæformia Arescbougiæ quoque inarticulata
mibi obvenerimt at diametro quasi iiiæqualia, tubo interiore
miuus angusto prædita quam in Stenoeiadia; eudocbroma evideiitius
in partes divisum.
In Nisymenia (Harv. Fhyc. austr. tab. 165) quoque structura
Stenocladiæ fere obvenit, at tubus axilis desideratur.
Hujus loco observatur in segmento satis tenui, per apicem folii
juvenilis longitudinaliter ducto, fasciculus axilis filorum tenu-
issimorum (Ag. tab. X X I I I . f g . 9); tìla suut articulata, di-
rectioiie folii longitudinali excurrentia, invicem distantia at
anastomosibus juncta. In bac parte juvenili fasciculus axilis
immediate cingitur cellulis strati intermedii brevioribus, quæ
extrorsum in tìla verticalia strati corticalis excurruut. Eii-
docbromata, quæ in cellulis intermedii strati filisque strati
axilis coiitiueiitur, granulosa vidi et jodio coerulescentia. Jam
vero in bac parte juveiiili fuerunt alia fila, adbuc sparsiora,
quæ jodio adposito evidentius diversa conspiciebantur, nimirum
bypbæformia, intra membranam validam tubum aiigu-
stissimum foventia, quæ a filis fasciculi axilis descendentia
videre credidi (Ag. l. c. ad h.). Iu partibus iuferioribus frondis
totum stratum interius bis constitutum mibi adparuit,
interspersis forsan bic illic fragmentis primarii fasciculi axilis,
quæ tenuiore membrana et endocbromate uberiore ægrius
tameu dignoscantur. Igitur iu Nizymenia structuram Steiio-
cladiæ agnoscere putavi, nisi quod tubus axilis Stenocladiæ
fasciculo filorum axilium in Nizymenia repræsentatur.
Phacelocarpus, quod genus Nizymeniæ ob cystocarpia con-
veiiientia propinquum putavi, etiam structura ad Steiiocladiam
ili quibusdam accedit. Tubus quidem axilis adest, a quo
verticilli ramorum articulatorum exeuiit adscendentes in partibus
frondis juvenilibus (Ag. tab. X X I I I . f g . 3); articuli ramorum
inferiores cyliudracei manent, ultimique, quibus stra-
A,» Ari
■ A' # A
r i ; ' JK A I
4 .: b r i T
S i