B - ' i
f e
IViyc. austr. tah. 63) normales generantur. Dum vero in De-
lisea spiiærosporæ ubicumque et magis siiarsæ inter fila ste-
riba nematbeciosa obveuiaiit, .sunt in Pbacelocarpo certis locis
collectæ infra superticiem fructus, qui quoque magis deüiii-
tam iormam præbet; bis locis fertilibus quasi cryptæ formaii-
tui, et üla iertilia iutra bas a pariete exeuntia centrum versus
iiuut coiivergeutia. Si sectionem longitudinalem fructus
juuioris ieliciter ductam observare coutigerit, adpareat iilum
axile irondis (Ay. tah. X X I I I . fig. 6) quoque sporocarpium
intrare, et ramis suis extrorsum radiantibus ramoso-fascicu-
latis minores iu superficie fructus formare proemiiieiitias (Ag.
1. c. fig . 7); qui vero ex bis ramis exeuut ramuli latérales,
liuiit arcuatim iiiflexi et transformantur iu spbærosporas; ita
iuter iasciculos stériles cryptæ fertiles oriuntur, quasi circumcirca
limita te filis fasciculatis sterilibus. Fila fertilia fiuut
seusim cbivato-iacrassata, spbærosporam coiiformem aut demum
magis ovalem, zoiiatim divisam constitueiitia. Hoc modo
dicere fere liceret totum fructum formari quasi filis Calli-
tbamiiioideis, quorum ramuli supremi stériles, penultimi vero
tertiles evadereiit. Ut placentæ iii multis cystoearpiis coalescunt
eudochroiiiatibus coiifluentibus diversarum cellularum;
ita quoque in sporocarpio Pbacelocarpi fasciculorum caules
demum endocliromatibus coalescentibus diversorum articulorum
constitutos vidi, membrana demum quoque obsoleta (Ag.
1. c. f g . 7). Ab apice demum rupto spbærosporæ elongatæ
sporas egredientes vidi.
In exemplis supra allatis sunt tantum certa et pauciora
fila iiematbeciosi strati, quæ in spbærosporas simul mature-
sceiites convertuntur ; in bis igitur spbærosporæ semper filis
sterilibus (paranematibus) cinguutur. Sunt vero Florideæ
nonnullæ, quibus normale videtur non tantum omnia tìla ne-
matbecii fieri fertilia, sed etiam in siugulis plurimos articulos
111 spbærosporas converti. Ita conformatos fructus in Gym-
nogongro (Kütz. Fhyc. tab. 70, IL ; Ag. tab. X IL f g . 5—7),
1 hyìlophora. Stenogramma etc. obvenire cognovimus; consimiles
quoque adesse in Alinfeltia e t Melanthalia suspicor. In filis
hoc modo fertilibus articuli supremi et infimi forsan semper
stériles manent, cæteris fertilibus fere eodem tempore matu-
resceiitibus. Quandoquidem majorem partem iiematbecii in
sporas dilabeiitem observare credidi, sterilibus articulis supremis
quasi iu membranam autea solutam coliæreiitibus.
¡áuiit alia noiiimlbi Genera, Chondrus, Iridæa, Bliodoglos-
sum et Gigartina, in quibus sphærosporæ, iu soros collectæ,
intra plures articulos ejusdem fili generantur, at fila fertilia
suut quasi partes strati corticalis, quod alio respectu vix conspicue
mutatum fuerit. Nimirum in his corticale stratum filis
moniliformibus, ut sæpius obtineat, constituitur; quia vero et
plurima tìla próxima, et articuli numerosi ejusdem fili fertiles
evadunt, spbærosporæ plurimæ colliguntur ita ut oculo quoque
nudo sori conspiciantur (Harv. Fhycol. austr. tab. 297,
Kiitz. Fhyc. tab. 70 I. f g . 6—7; tab. 75 IL f g . 5—6). In Eho-
doglosso admodum conspicuum fit quomodo oriuntur sori;
sphærosporæ maturescentes ut articuli tìlorum seriatæ adpa-
parent (Ag. tab. X L fg. 2—3); iu filis siugulis articuli interiores
primum transmutantur et, intumescentibus magis magisque
articulis fertilibus, distrahuntur in his rami fasciculorum;
in superioribus articulis sphærosporæ extrorsum radiantes adparent,
dispositionem articulorum sterilium servantes. In Gigartina
(Kiitz. l. c.) miuus regulariter quam in Rhodoglosso
sphærosporæ seriatæ adparent, soros tamen magis superficiales
æque formantes; in Iridoea articuli interiores tantum fertiles
videntur, et sori sub evolutione forsan magis introrsum co-
guntur (Ag. tab. X . f g . 1—2); ita in media fronde iiidulantes,
sæpius pro nucleo cystocarpii descripti fuerunt.
Iu Chondrieis et Delesserieis (Ag. tab. X X V I . f g . 13—l i ,
tab. X X V I I . f g . 2—3) sori sphærosporarum sæpe certis quibusdam
locis dispositi obveniunt, qui, cum et magis superficiales
suut, et sphærosporis majoribus constant, facilius oculo
quoque inarmato conspiciantur; diu quoque Algologis cogniti
fuerunt. Stratum corticale in his parum mutatum facilius
crederes; at in iis Nitopbyllis, quarum frondes stériles sunt
moiiostromaticæ, seu unica serie cellularum juxtapositarum
constitute, luculenter adparet evolutiouem fructus antecedente
evolutione cellularum iucboari, frondemque in maculis fructi-
geris (Ag. tab. X X V I I . f g . 3 ) pluribus cellularum stratis cou-
textam esse, ipsamque cellulam fertilem (spbærosporam) sub
bac evolutione generari. Fere dicere liceret bunc typum adbuc
magis evolutum in Lcptophyllide obvenire; in hoc enim
■'V
'-'ÌE
ri.