
 
        
         
		.■'V 
 • UI  J 
 '  ’Va A;  
 A- i i i 
 •ti h . 
 , 
 llMl 
 ventibus,  ramis  vero  postea  natis  —  quum  aliæ  sint  species  
 ejusdem  Generis,  in  quibus  ejusmodi  differeutiæ  non  adsint,  
 Quas  vero  partes  iu  speciebus  Ptilotæ  aut  folia,  aut  ramos  
 considerare  cuidam  placuerit,  eædem  analogo  fere  modo  
 et  in  alus  Florideis  obveniant.  In  Phaeelocarpo  (Ag.  Tab.  
 X X I I I . Jig.  2.  Harv.  Phyc.  austr.  tab.  163)  et  pinnæ  indefinite  
 accrescentes  (rami),  et  pinnulæ  simplices  (folia)  adsunt.  
 Folia  regulariter  alterna  una  cum  racbide  sese  evolvente  ori-  
 iintiir;  paulo  postea  nascuntur  ramorum  initia,  foliis  opposita.  
 In  planta  sterili  plurimi  isti  rami  iiievoluti  manent  et  obso-  
 lescunt  seusim;  in  fertili  accrescunt  et  fructus  feruut.  In  
 Phaeelocarpo  complanato  (Harv.  Phyc.  austr.  tab.  25 2 )  inter  
 folia  alterna  adproximata  initia  ramorum  fere  suppressa  crederes; 
   postea  quasi  inter  folia  euituiitur,  oblique  nuuc  unam  
 nunc  alteram  paginam  occupantia.  In  racbide  uova  folium  
 primum  ad  marginem  exteriorem  exit  et  post  racbidem  ipsam  
 nascitur.  Hujus  speciei  fructus  non  in  ramulo  transfórmate  
 oriri,  sed  in  folio,  iusuper  adiiotare  placet.  Iu Bonnemaisonia  
 (Harv.  Bhyc.  B r.  tab.  51)  pinnæ  piunulæque,  velut  fructus,  
 eodem  modo  ac  iu  Pbacelocarpo  formautur.  In Belisea (Harv.  
 Phyc.  austr.  tab.  16  et  134),  cujus  habitus  est Boiiiiemaisoiiiæ  
 siinillimus,  alia  est  ratio.  Post  seriem  iriiinularum,  evolutione  
 definita,  sequitur  pinna  evolutione  indefinita.  Utraque  ima  
 cum  racbide,  in  eodem  ordine  evolvantur;  differunt  vero  initia  
 pinnarum  m  eo,  quod  mox  supra  axillam  partis,  quæ  autea  
 in  serie  organorum  racbidis  folium  simplex  coiistituerat,  uovi  
 racbidis  producitur  initium.  Una  cum  rachide  nova  accre-  
 scente  folium  fulcrans  sublevatur  et  lit  folium  infimum  exte-  
 rius  m  racbide  nova.  Nascitur  itaque  hoc  folium  antea  quam  
 racbis,  a  qua  postea  sustiuetur,  quare  sympodialein  quaudam  
 evolutiouem  rami  forsan  quis  hoc  loco  assumeret. 
 Polyzoniæ  sunt  rami  et  folia  invicem  evidenter  distincta;  
 foliis  formam  foliorum  aliarum  plantarum  nuuc  bene  refe-  
 rentibus  (P.  cuneifolia  I I .  antarct.  tah.  76;  P.  adiantiformis  
 Becaisne  Voy.  Venus  p i.  IL   f g .  E;  P.  elegans  Llarv.  Ner.  
 austr.  tab.  28);  nunc  magis  ramos  æmulantibus  (P. Jiaccida,  
 P.  incisa  Harv.  Phyc.  austr.  tah.  42).  Iu  omnibus  una  cum  
 caule  sese  evolvente  alterna  uasciiutur,  ab  articulo  quoque  
 secundo  exeuntia.  Ex  articulis  nou  foliiferis,  eodem  latere 
 quo  folium  proxime  inferiiis,  initia  ramorum  oriuntur.  Alternant  
 igitur  ili  racbide  gemiiiæ  partes  unius  lateris,  cum  toti-  
 clem  alterius.  Iu  ramis jam  siibcompositis  at  abbreviatis  spbæ-  
 rosporæ  oriuiitur,  parte  axili  rami  in  sticbidium  abeunte,  
 quod  in  diversis  siieciebus  aliam  babeat  formam.  In  pianta  
 sterili  ramorum  initia  multa  iiievoluta  maiieiit,  alia  subinde-  
 tìiiite  succrescunt. 
 Exempla,  quæ  attuli,  foliorum  formam  jilus  minus  a  ramis  
 diversam  exhibent,  quare  utraque  organa  diversa  esse  in  
 bis  facilius  crederes.  Alia  vero  suut  exempla,  iu  quibus  organa, 
   quoad  formam  vix  diversa,  differunt  evolutione  aut  indefinita  
 aut  definita.  Ita  iu  B a llia   caìlitricha  (Ag.  tab.  III.  
 fig.-  3  et  5)  rami  inveniuntur  diiplicis  generis,  nimirum  alii  
 evolutione  magis  definita,  quorum  articuli  terminales  sunt acuminati, 
   alii  evolutione  sub-indefinita,  quorum  articuli  terminales  
 sunt  obtusi.  Hli  pinnas  piiiiiubisque  sub  una  periodo  
 vegetas  générant,  hi vero, præcipue  iu  parte  superiore  ramorum  
 provenientes,  iu  racbides  mutari  videntur,  quæ  sub  pluribus  
 persistant.  Tempore  ut  putarem  certo  anni  formæ  adsunt,  iu  
 quibus  frondes  quasi  deiiudatæ  adparent,  racbidibus  subiiudis;  
 boc  stadio  racbides  piiiuarum  novarum  subiiudæ  formam  filo-  
 rum  simplicium  eloiigatorum  otìeruut.  Jam  autea  quam  iu  
 bis  pimiæ  piunulæque  excrescere  iiiceperuut,  iioiiiiulla  fila  terminali  
 articulo  acuminato,  alia  obtuso  terminata  observare  
 licet,  illa  præcipue  inferiora,  bæc  sæpius  superiora,  lu  utroque  
 genere  filorum  piimæ  postea  proveniunt,  breviores  iu  illis,  
 quorum  articuli  terminales  sunt  acuti,  lougiores  et magis composite  
 iu  bis,  quæ  articulo  obtuso  terminautur.  lu   planta  
 fertili  tertium  gejius  ramulorum  proveuit;  infra  geiiicula  iii-  
 inirum  iu  racbidibus  adultioribus  cellulæ  formantur  iiovæ  (Ag.  
 tab.  III.  f g .   6  et  7),  quibus  sensim  strato  quodam  corticali  
 übducuutur  articuli  primarii;  ab  bis  cellulis  uovi  pullulant  
 rami  breviores,  qui  suut  forma  diversi  et  deifique  tìuiit  iruc-  
 tiferi.  Iu  aliis  speciebus  Balìice  (Harv.  Phyc.  austr.  tab.  36  
 et  212),  Callithamnii  (Harv.  l.  c.  tab.  227),  Ptilotæ  (Harv.  l.  
 c.  tab.  22 1 )  analogæ  ceniuutur  differeutiæ  iu  ramis,  qui  iiuiic  
 miuus  forma  quam  dispositione  et  evolutione  différant.  Etiam  
 iu  speciebus  Dasyæ  (B .  coccinea)  piniiæ  inferiores  in  quoque  
 ramo  simpliciores  maueut  quam  sequentes,  quarum  racbides 
 T   iS