J
■I*'
I ■ • if
■ .;<*■?
F I ' i iF ' Uri
I r n In
multis Confervis simplicibus (Conferva area et quæ
geuus Lyclxetes mibi constituant) articuli omnes, intimo ut
putarem excepto, fere continuo prolongari videntur, usque
dum, duplici assecuta longitudine, diapbragmate transversali
in duos novos dividuntur, quorum uterque eodem modo accrescit
et iterum subdividitur. Parietes articulorum externi,
qui contiuuæ prolongatiouis facúltate ita donati adpareant,
sunt eximie lamellosi; uovisque cellulis intus novas lamellulas
formantibus, trausferuntur sensim extima strata membranæ
articulorum, quæ antea fuerunt, in cuticulam, boc modo ab
interiore accresceutem. Ejusmodi articulorum inferiorum pro-
lougatiouem coiitinuam et subdivisionem nusquam in Florideis
filiformibus articulatis existere putarem. In Florideis descri-
bendis quoque sæpius utuntur articulorum longitudine — aut
proportione longitudiuis et diametri — quasi charactere sibi
semper fere constante specierum diversarum.
Articulum vero iiiferius, jam adultum, iterum subdivisum
fuisse, si fructitìcationi aut alii inserviat fini, jilura cognovi-
mus exempla. In Fandorea (Ag. Tab. I. f g . 3 ) articulos penúltimos,
jam evolutos, diapbragmate transversali divisos observavi;
partemque superiorem novis cellulis dare originem,
quibus demum efiicitur sporocarpium. In Budresnaja (Ag.
Tab. X V L f g . 3—5 ad f . et ff.) velut in pluribus Generibus,
quæ ad Bumontiaccas retuli (Ag. Tab. XVLI. f g . 4—5 ad p .;
f g . 9—10, I l a ad p .; f g . 15 ad pi.), quoque obtineat ut tìlorum
articuli elongati quasi subito in partes plures seriatas
divisi observentur; quæ sunt in his filiæ cellulæ sæpe mox
rotundautur, nunc ipsæ iu gemmidia abeuntes, nunc cellulas
matrices coustituentes, a quibus gemmidia nascuntur. Cellulas
novas in bis generari formatione, ut dicunt, libera, observare
credidi.
In Confervis ramosis, quas ad Qexms Cìadophorce Kiitz.
bodie plerumque referunt, fila accrescere proloiigatione et
subdivisione articuli terminalis, observationibus Moblii diu
cognitum fuit. Articulus nimirum terminalis in bis, ut ad
duplicem fere longitudinem articulorum inferiorum succreverit,
diapbragmate formato subdividitur, et articuli 2 novi formantur,
-quorum inferior vix ulterius prolongatur, superior
autem succrescit, novos articulos eodem modo generaturus.
Florideas, quarum frondes articulatæ seriebus simplicibus cellularum
constant, ad normam Confervæ glomeratæ sæpius increscere
crediderim.
Continuata evolutione et subdivisione cellulæ terminalis
multæ quoque aliæ Florideæ accrescere videntur, quarum frondes,
structura magis composita, permeantur axili filo aut
axili serie cellularum (Ag. Tab. X X V I . f g . 9; Tab. X X X I I .
3 2—33). Series axilis cellularum, quæ evolutione arti-
culi terminalis oritur, sæpe in his mox alias subit mutationes.
In nonnullis (Fìocamium) cellulæ, quæ fuerunt simplices,
directione longitucTinali et excentrica fiunt subdivisæ, et
quasi cellulis pluribus juxtapositis dein composite adpareant.
Potissimum in Rhodomeleis (Ag. Tab. X X X I I I . f g . 1 a, f g .
g IO) hoc fit servato quodam ordine evidentissimo, in diversis
autem speciebus diverso; ita ut articuli, qui simplices
nascuntur, mox polysipbonei evadunt, sipbonibus (in multis
speciebus Folysiphonioe) aut 4 pericentralibus, axilem cingen-
tibus, aut in aliis speciebus 5 — 7, 8, 12, 20, 24 (Ag. 1. c .fg .
4, 5, 7). In speciebus aliis, quarum frons est compressa aut
omnino complanata, bæc repetuntur ita ut siphoiies conformes
11011 in orbem circa axilem, sed in planum expanduntur (Ag.
ì. c . f g . 17). Quas quidem subdivisiones in apice vegeto Fo-
hjsiphoniæ fieri vidi, nucleo cellulæ maternæ antea subdiviso;
núcleos novos dein cinctos observavi cellulis novis, iuitio rotundatis
mox vero expansis in formam, quam limites cellulæ
maternæ et sororum sinant*).
In quibusdam Florideis foliiformibus simile quid in apicibus
dentibusque marginalibus conspicere licet (Ag. Tah.
X X V I f g . 9 ,1 6 ). Sed sæpe (Nitopliyìlum, aliæque) directione
magis obliqua et quasi irregulari disponuntiir cellulæ inferiores
novæ; et ordo, qui in juvenilibus conspicuus fuit, ob-
solescit in partibus adultioribus. Mutua quoque pressione
cellulæ adultiores polyedræ apparent ; quæ si iterum directione
laminæ adcrescunt et subdividuntur, quod quidem seusim
seusimque fieri putarem, easdem sæpius repetiint formas quasi
*) Dicere fas e s t Nægelium aliosque formationem siphonum iu
Polysiphonia alio modo descripsisse. Hoc loco, v e lu t m u ltis aliis, rem
attu li qualem observavi, aut nu lla præoccupatione animi videre credidi.
VI SA
fi' A
Atril
À G A V ì
Sri:!
f r i
ri Q r iir
C h C 'A -
■ : ■'.'■Ar.
r i i
: p :
A l ; * - »
I; ,i:lANk
■A.