
 
        
         
		f e -   '  ■  ' 
 m   : 
 Kl. 
 m. 
 irfe 
 ÎI 
 i\®y xA 
 T   i i 
 U r i : 
 ir.^rd^i'r  ■ 
 l i . . 
 ■■■SiV 
 '  rri'.;»  
 AA|A 
 94 
 tenue  stratum  filorum  anastomosantium  videbis,  quasi  a  strato  
 corticali  quædam  fila  introducta  fuissent  (Ag.  Tab.  X I I I .ßg. 3).  
 Hoc  stadio  igitur  cellulæ  magnæ  undique  reticulo  filorum  
 moniliformium  circumdautur;  et  ramos  coecos  a  reticulo  ambiente  
 emissos,  ipsas  membranas  molles  et  gelatinosas  intrare  
 videbis.  Quo  densiores  fiunt  rami  introducti  et  reticulum  
 ambiens,  eo  magis  obsolescunt  parietes  cellularum  majoi’um,  
 quasi  dissolverentur  magis magisque.  Endocbroma  cellularum  
 majorum,  quod  præcipue  protoplasmate  constare  videatur,  ex  
 specimiiiibus  quæ  exsiccata  fuerunt,  plerumque  in  media  cellula  
 collapsum  apparet,  unde  tenue  segmentum  frondis,  quod  
 mediam  cellulam  non  attigerit,  banc  sæpe  vacuam  monstrat;  
 aliquando  vero,  ex  bene  præparatis  speciminibus,  plasmam  
 vidi  assumere  formam,  quam  in  recenti  cellula  vix  dubie  ba-  
 buerit;  nimirum  constare  vidi  filis  teimissimis  arachiioideis  in  
 reticulum,  quod  totum  lumen  interius  pervadit,  conjuuctis  
 (Ag.  la b .  X I I I .  f g .   5).  A  partibus  reticuli,  quæ  parieti  interne  
 accoluntur,  rami  coeci  parietes  intrant,  quibus  obvii  
 tìuiit  rami  a  tìlis  exterioribus  provenientes.  In  pariete  boc  
 stadio  vix  de  poris  dicere  licet;  ipsis  filis  protoplasmatis  quasi  
 pervii  apparent  parietes  gelatinosi.  Jodio  adposito  vidi  fila  
 protoplasmatis  interiora  assumere  colorem  lutescentem —  velut  
 endocbromata  in  filis  maxime  juvenilibus  strati  corticalis  —;  
 interioribus  et  adultioribus  filis  strati  corticalis  fuscescentibus  
 et  demum  coerulesceiitibus.  Inter  reticulum  exterius  et  interius, 
   quæ  utraque  ramis  emissis  parietes  cellularum  majorum  
 pervadunt,  boc  modo  differentia  admodum  insignis  conspiciatur. 
 Cystocarpia  lolycoéliæ  formantur  in  media  fronde,  intra  
 singulas  cellulas  lacunæformes  singula;  et  cellulæ  fertiles  plerumque  
 invicem  plus  minus  distant.  De  origine  fructus  ita  
 vix  licet  errare.  Structura  cystocarpii  fere  eadem  est  quæ  in  
 Caììophyllide.  Intra  plexum  filorum,  unaquaque  fere  directione  
 excurrentium,  numerosi  generantur  nucleoli, paucioribus  
 gemmidiis  constituti;  fila  quæ  nucleum  totum,  ita  compositum,  
 cingunt,  sunt  diametro  paulisper  diversa;  exteriora  nimirum  
 paulo  crassiora  quam  interiora  (Ag.  Tab.  X I I I .  fig.  6). 
 Cellulæ,  in  quibus  fructus  parantur,  habent  protoplasmatis  
 rete  internum,  ut  mihi  adparuit,  magis  evolutum  (Ag. 
 95 
 Tab.  X I I I .  fig.  5),  filisque  pluribus  et  quasi  forma  magis  de-  
 linitis  coiistitutum;  nimirum  sub  augmento  majori  fila  vidi  
 illitio  iiodoso-moiiiliformia  (Ag.  l.  c.fig.  7 a),  quasi  consistèrent  
 iiodis  distractis,  at  seriatis  et  apiculo  coiijungente  cohæren-  
 tibus;  dein  nodi  elongantur,  et  fila  apparent  coiistituta  articulis  
 fere  cylindraceis  aiiastomosantibus,  ramos  coecos  sensim  
 apice  infiatos  emitteiitibus  (Ag.  l.  c .fig .  7 b ),  quos  cellulas  
 matrices  iiucleolorum  eftìcere  suspicarer.  Dum  boc modo  protoplasmatis  
 rete  intra  cellulam  fertilem  evolvitur,  numerosiores  
 rami  parietem  cellulæ  intrantes  conjunguiitur  cum  reti-  
 culo  exteriore  —  stratum  externum  frondis  constituente  —  
 ita  ut  in  maturescente  fructu  totum  nucleum  compositum  den-  
 siore  strato  filorum  aiiastomosàntium  cinctum  videmus  (Ag. 
 I  c.  fig.  6);  nec  alia  appareat  difierentia  inter  fila  strati  cir-  
 cum-nuclearis  exteriora,  quæ  a  strato  exteriore  frondis  orta  
 fuerunt  (Ag.  l.  c.  fig.  6  im.)  et  interiora,  quæ  a  filis  protoplasmatis  
 originem  ducunt  (Ag.  l.  c.  fig.  6  p r.fi  quam  m  eo  
 quod  illa  his  paulo  crassiora  videntur.  Ipsi  pañetes  cellula-  
 rum  fertilium  sub  evolutione  strati  circumnuclearis  oculo evaiiescere  
 videntur.  . . . 
 Fructum  igitur  magnopere  compositum  et  diversis  elementis  
 constitutum  Folycoeliæ  intra  singulas  cellulas  nasci,  
 mihi  nullis  omnino  dubiis  vacare  adparuit.  De  ipso  vero  formationis  
 modo  forsan  non  æque  certum  concluditur  ex  observationibus. 
   Si  fila  strati  exterioris  parietes  cellulæ  prægiiantis  
 intrant,  forsan  conjecturæ  locus  sit,  totum  adparatum  filorum  
 fructus  ducere  originem  a  fills  exterioribus;  quod  vero  non  
 ita  esse,  turn  fila  protoplasmatis,  etiam  in  cellulis  sterilibus  
 præsentia,  et  suo  ordine  coecos  ramos  parietem  intrantes  emit-  
 tentia,  snadent;  turn  modo  diverso  probatur,  quo  jodio  adposito  
 mutantur  fila  interiora  et  exteriora;  turn  demque  diversitate  
 crassitiei,  quæ  etiam  in  fructu  maturo  inter  fila  exteriora  
 et  interiora  strati  circumnuclearis  observatur.  Quibus  
 quidem  consideratis,  potius  putarem  fila  fructus  interiora quasi  
 immediate  a  filis  protoplasmatis  creari,  modo  fere  eodem  quo  
 fructus  Myxomycetum  suis  membranulis  circumdautur. ^  bive  
 protoplasma  sub  una  forma,  sive  sub  altera  obveniat,  iisdem  
 elementis  compositum  crederes;  et  si  uno  loco  intra  cellulam  
 quandam  (saccnlum  embryonis)  iiumerosam  cellularum  prolem 
 y 
 '7;tt 
 ri- 
 I l i . 
 l i # 
 A'  '-'I  
 ì   , ‘A r i® r i i 
 - 
 I :   A : ; .   ' 
 i i 
 'TT i“'"” iTTT IBTTiiiBr"’ iT" AÉTi r ì a i t '^