r i
: r
■il If*
H- - , y i . t
i . î l i r i
j I ,»
i.A?'*-
Mri
lilis gemmidiiferis nonnulkrum observare credidi ; nimirum in
Vidalia spirali (Ag. Tah. X X X I I L Jig. 28), in D a sy a (Ag.
Tah. X X X I I .J ig . 27), in Delesseria (Ag. Tah. X X V I I . f g . 12)
aliisque vidi cellulas divisione natas primum iutra limites maternæ
cellulæ parum grandesceiitis coutiueri; deiu accrescentes
quasi extra limites erumpuut singulæ, cæcos ramulos fere re-
lereutes, quibus denium gemmidia contiueiitur.
Addere placet ipsam directionem diapliragmatum, quæ in
Algis articulatis admodum coustans adpareat, quæque in plautis
superioribus magni momenti sæpe consideratur, in aliis
Florideis parum referre videri. Ft enim in Generibus, quæ
alio respectu próxima sint, nunc (Delesseria) series axilis cellularum
obvenit, in quibus diapbragmata stricte transversalia
suut, uuiic desideratur hæc (Nitophyllmn), et cellulæ, quæ
axilibus respoudereiit, diapbragmatibus oblique ductis separantur.
Quiu immo iu Genere Desmiæ, quod iuter naturæ
maxime consentanea putarem, series axilis cellularum articulo
termiuali accrescente formatur, quæ diapbragmatibus
transversalibus iii noimullis speciebus separatur, diaphragma-
tibus vero alterne obliquis in aliis magis obsolescit. Hodie satis
constat spbærosporas Floridearum diversis modis fieri subdivisas,
diapbragmatibus oblique ductis iu nonnullis, transversalibus
iu aliis sporas separantibus; inter species proximas
Callithamiiiorum suut aliæ sphærosporis triangule divisis, aliæ
cruciatim divisis. Neque cellulas geminas, quibus rami dicbotomi
Ceramiorum nascuiitur, in omnibus speciebus eodem
ángulo invicem distare putarem. Quibus omnibus ipsam directionem
diapliragmatum lu his potius esse minoris momenti,
quam crederem differentiam allatam postulare, ut genera bis
ducentibus creantur nova.
c. De cellulis, quæ evolutione meatuum intercellularmm
formantur (= cellulæ interstitiales). lu Polysiphonia fila articulata
esse, et articulos 4 aut pluribus sipbonibus, in orbem
circa centralem dispositis et æque longis constitutes esse, inter
omnes Algologos constat. Sectione traiisversali facta (Ag.
Tab. X X X I I L f g . 7) apparet sipbonem centralem esse cylin-
drico-prismaticam ; pericéntricas vero sectionem offerre magis
cuneatam, lateribus complanatis, angulis præcipue extrorsum
paulisper rotundatis, ita ut inter membranas ipsius articuli
87
et quæ sunt sipbonibus proprias spatia intercellularia ad ángulos
formari opporteat. Sæpe lumen bujus intercellularis
spatii vix conspiciatur ; in aliis autem fit evidens præsentia
eiidücbromatis colorati (cfr. Harv. Phyc. B r. tah. 155 f g. 7 9).
In multis speciebus siphones periceiitrici cellulas extimas frondium
constituunt; iu aliis sensim sensimque strato exteriore
teguntur, cujus cellulæ sunt minores et magis irregulariter
dispositæ adpareant. Si iu specie quadam ita corticata ex-
teriiam froiidem diversis locis observaveris, superiores articulos
sipbonibus nudis constitutos videbis; paulo iiiferius inter
siphones (longiores et latiores) minores meatus (breviores et
angustiores) tjuosdam eiidocbromate colorato instructos (Ag.
Tab. X X X I I L f g . l e , Tab. X X X L I. f g . 2 5 ) observabis; lu
adhuc inferiore parte, meatus illi minores numerosiores sunt;
et in nonnullis speciebus bene corticatis ita densi et plurimi
fiant ut strato corticali continuo siplioues omnes obducant
(Harv. Phyc. B r it. tab. 2 9 2 f g . 2 - 6 ) . Si his diversis locis
segmenta transversalia observantur, in suprema parte meatus
intercellulares vix conspiciantur; in inferiore apparent introrsum
inter siphones product! et endochromate farcti (Ag. tab.
X X X I L f g . 26); in infima frondis parte meatus ejusmodi et
numerosiores et majores, magisque cellulæ-formes strato continuo
siphones interiores teguiit (Ag. Tab. X X X I I I . f g . 2 ).
Quia cellulæ corticales exteriores cum interioribus, et
interiores cum sipbonibus semper alternant (Ag. Tab. X X X I I I .
iig. 2 ), jam ex situ conjicere liceat, has omnes cellulas mea-
tubus’ iutercellularibus esse ortas; quod observata directione
lamellorum, quibus constituuntur parietes crassiusculi, confirman
putarem. Facilius quidem fingeres externas cellulas
divisione interiorum oriri; at perpeiidenti easdam non a sipbonibus
juveiiilibus et superioribus separatas fuisse, sed ab
inferioribus, quarum parietes jam sunt admodum incrassati,
pateat majorem debuisse existere diversitatem crassitiei inter
eos parietes cellularum novarum, qui siphonum coiistituissent
partem, et diapbragmata tenuiora, quibus a sipbonibus sepa-
rarentur. Nusquam autem ejusmodi differentiam vidi; et a
sectionibus transversalibus apparet non eadem esse strata
lamellosa quæ siphones et cellulas iiicludunt, sed singulas suis
stratis concentricis cingi (cfr. Ag. Tab. X X X I I I . f g . 2—3,
: .Vri
#
'■■•ni
'ri; 'ri’