
 
        
         
		'''} 
 & 
 r® 
 Í  ,- r 
 î : ® 
 [À 
 M . 
 î '  ; f r ',  .fr. 
 obveniant  et  præcipue  in  generibus  illis  Gattyæ,  Cryptosipho-  
 niæ  etc.,  quorum  rami  interni  sine  dubio  formantur  ad  eandem  
 normam,  qua  aliorum  rami  externi. 
 Si  in  partibus  externis  definiendis  jure  quodam  urgerunt  
 esse  distinguendum  inter  dicliotomiam  et  rainificationem,  nescio  
 anne  eodem  jure  inter  cellulas  divisione  ortas,  quibus  
 dicliotomæ  quædam  potissimum  referantur,  et  ramificatione  
 natas  distinguere  opporteret.  Ubicumque  primam  originem  
 observare  liceat,  facilius  quidem  dicitur  utrum  terminalis  articuli  
 divisione,  an  ramificatione  penultimi  aut  antepenultimi  
 nascuntur  novi;  primam  autem  origiuem  novarum  non  semper  
 facilius  observatur,  et  jam  antea  diximus  quomodo  partes  ra-  
 niosæ  dichotomæ  adpareant  properata  rami  evolutione,  et  quæ  
 revera  dicbotomia  nascuntur,  evolutionis  quodam  privilegio  
 siugulis  dato,  adpareant  raniosoe.  Quod  igitur  iu  Algologia  
 descriptiva,  cujus  potissimum  est  partes  describere  quales  
 evolutæ  se  oôerant,  dicbotomas  aut  ramosas  partes  dixerunt,  
 baud  earn  ob  causam  dicbotomia  aut  ramificatione  natas  assumere  
 licet. 
 Si  tantum  eas  consideraveris  natas  esse  ramificatione normali  
 quæ  serie  adscendente  una  cum  rachide  sese  evolvente  
 nascuntur  (iu  multis  Confervis,  Cailithumniis  aliisque),  alia  
 quoque  exstat  ramificatio  adventiva  cellulæ,  quæ  fit  magis  
 irregulariter  et  quasi  nulla  habita  ratione  ordinis  cellularum,  
 a  quibus  oriuntur  novæ;  quæ  quoque  externam  ramificatio-  
 nem  plantarum  suo  modo  referre  videatur.  In  diversis  speciebus  
 Algarum  bæc  adventitia  ramificatio  aut  evidentius  differì  
 aut  magis  suis  cbaracteribus  adpropinquatur normali;  ita  
 in  Conferva  rupestri  et  aftìnibus  rami  plures  a  zona  fertili  
 generantur,  quorum  nonnulli  normales,  alii  vero  sunt  qui  baud 
 pa te t,  quum  plurimæ  s in t  species  a rticu la tæ   monosiphoniæ  ratnifica-  
 tione  diversæ,  de  quibus  ad  Algologiam  descriptivam  re fe rre   placet,  
 lia s   directiones  s tric te   con se rv an t  nonnullæ,  ita   u t  to ta   p la n ta   d is tiche  
 expansa  m aneat  cujus  rami  ah  orig in e   distiohi  fu e ru n t;  in  aliis  
 autem  sub  incremento  to tiu s  plan tæ   d e to rq u en tu r  sensim  sensimque  
 rami,  ita   ut  p lan ta   quoquoversum  ramos  majores  ex p an d it,  quæ  ju v e n 
 iles  distichos  generavi!.  Nec  tantum  e s t  angulus  d iv e rg en tiæ   ver-  
 tic a lis  in te r   próximos  ramos  qui  ita   sensim  m u ta tu r,  sed  etiam  rami,  
 qui  ab  initio  majori  ángulo  a  caule  e g red iu n tu r,  demum  p a te a n t minori. 
 85 
 una  cum  evolutione  racbidis  et  eodem  tempore  cum  normalibus  
 ramis,  sed  successive  plures  pluresque  evolvuntur  postea; 
   et  in  Callitbamniis  pluribus  (cfr.  (Harv.  Fhyc.  austr.  
 tab.  221,  2 2 7 )  aliisque  alii  rami  sunt  qui  nou  a  margine  racbidis  
 et  una  cum  piunis  normalibus  generantur,  sed  a  pagi-  
 nis  plumularum  et  postea  nascuntur,  forma  diversa  quoque  
 sæpe  insignes.  In  multis  Florideis  fructiferæ  cellulæ  prove-  
 iiiuiit  adventitio  modo;  et  a  serpentibus  frondibus  multarum  
 fila  radicalia  adveiititio  modo  erumpuut  a  qiialibet  fere  cel-  
 —  quandoque  plura  ab  eodem  articulo  (Callitli.  iacca-  
 _   ubicumque  externæ  cuidam  parti  adpropinquantur 
 articuli  generantes. 
 Prætes  bas,  quas  sæpe  facilius  dignoscere  licet,  ramifica-  
 tionis  formas,  aliæ  quoque  exstant  modificationes,  quæ  inter-  
 mediæ  quaudoquidem  adpareant.  Ita  in  G ri/fth sia   corallina  
 (Harv.  Fhyc.  B r.  tab.  214)  articuli  elliptici,  modo  fere Opuii-  
 tiæ,  superpositi  videntur;  ad  ramorum  apices  articulos  supremos  
 videas  initio  perpusillos  et  quasi  stipite  tenuiore  ab  inferiore  
 articulo  provenientes.  Nec  igitur,  modo  Confervæ glomeratæ, 
   divisione  cellulæ  jam  evolutæ  iormatos  crederes;  potius  
 ramificatione  membranam  ab  apice  et  unico  loco  magis  
 circumscripto  extensam  fuisse  suspicares.  Si  vero  ramos juveniles  
 et  increscentes  observaveris,  augmento  adhibito  sufficiente, 
   videbis  intra  articulos  supremos  novum  articulum  dia-  
 phragmate  interiore  separatum  antea  quam  externe  promi-  
 neat,  et  sub  forma  fere  lentis  minutissimi  infra  apicem  rotun-  
 datum  maternæ  cellulæ  receptum  (Ag.  Tah.  I. fig.  10)*).  On-  
 tur  igitur  nova  cellula  divisione,  at  initio  exiguam  partem  
 maternæ  cellulæ  coustituens;  et  quæ  fuit  iuitio  intra  mater-  
 num  alvum  occultata,  sensim  sensimque  extra  superficiem  
 maternæ  cellulæ  quasi  proprio  marte  emergit **).  Adcrescit  
 ita  magis  ad  normam  geminarum  cellularum,  quibus  in Ceramiis  
 dichotomi  rami  nascuntur.  Nec  ab  hoc  cellularum  formationis  
 modo  admodum  recedere  mihi  videtur  ea,  quam  iu 
 *)  I ta   quoque  rem  jamdudum  obse rv av it  Nægeli  (Zeitschr.  f ü r 
 Wiss.  Bot.  I I I .   p.  49).  .  .  ,  . 
 **)  In  eadem  G riffithsia  corallina  videre  c red id i  ramulos  mmu-  
 tisaimos  involúcrales  ramificatione  o riri;  gemmidiorum  autem maternas  
 cellulas  forsan  divisione  natas  (Ag.  Tah.  I.  fig.  12).