ft
K ®
f t
/V.
tuin corticale in fronde adultiore constituitur (Ag. I. c .fg . 4),
nec conspicue mutautur; intermedii autem ramorum articuli,
sensim magis iuflati, liuut rotuiidato-oblongi (Ag. 1. c. f g . 3)
demumque in cellulas adparenter inordinatas rotuudato-angu-
latas strati intermedii mutantur (Ag. Ì. c. f g . 4). l ’ræter ramos
interiores, modo dicto in partil)us adultioribus mutatos,
vidi fila paulo tenuiora (Ag. I. c. f g . 3) secus tubum axilem
descendentia, et ni fallor ab ima basi ramorum adsceiideii-
tium orta; baìc simplicia mibi adparueruut, iutra membranam
crassiusculam eudocbroma nuuc longius contiguum, nuuc iu
partes evidentius dilapsum foventia; bæc cum filis byphæfor-
mibus Nizymeniæ et Stenocladiæ analoga credidi. In fronde
adultiore tìlum axile cingitur strato valido filorum longitudi-
ualium (Ag. 1. c. f g . 4), quod præcipue filis descendentibus
constitutum putavi, immixtis partibus inferioribus aut fragmentis
ramorum adsceiideutium. Diftìcilius autem iu l ’hacelo-
carpo dignoscantur fila, quæ a diversis elemeutis oriunda putavi,
et utraque magis mixta mibi obveneruut, unde tenuiora
facile babereiitur aut juuiora, aut ramis adultiorum constituta.
Mibi aliter judicanti analogia cum aliis Generibus supra de-
scriptis quoque coiisultanda adparuit. Si vero bis ducentibus
duplicis generis elementa in strato interiore Pbacelocarpi agnoscere
decet, quæritur anue quoque in aliis Generibus, quorum
adbuc minores sint dilîerentiæ, elementa diversi generis
quandoquidem commisceantur in stratis structura analogis *).
Inter eas Florideas, quæ pluribus stratis quasi simulta-
neis constituuntur, Helmiiitbocladiaceæ insigues sunt ob laxam
et quasi solutam gelatinam, qua partes omnes circumdautur.
*) Equidem iu p luribus F lorideis, quæ aliis typis cæ te rum p e r tin
e an t, quarum vero s tra ta in te rio ra filis co n s titu u n tu r, elementa diversi
generis quoque agnoscere p u tav i; ita in Polycoelia (Ag. tab. X I I I .
fig. 8) fila quædam tenuissima ab in te rio rib u s a rticu lis s tr a ti corticalis
exeuntia, nunc cursu arcuato in tro rsum fiexa, nunc magis directione tan-
gen tis infra superficiem expansa vidi; sæpius p lu ra in tra membranas
laxius gelatinosa s cellularum intimarum in tro d u c ta , in tra has quasi
libere expandi directionibus d iv e rsis ; attamen plerumque hæc fuerunt
ita spa rsa u t facilius oculos fugiant. Majori augmento observata, eadem
vidi in a rtic u la ta , ramosa aut in coecos apices excurrentia , tubo
in te rio re vix conspicuo. In Schizymenia aliisque quoque fila d iversi
generis observare c redidi, quæ autem difficilius adhuc dignosc antur.
125
Inter fila earum axilla, longitudinaliter excurrentia, et fasciculos
filorum verticalium, quibus corticale stratum constat,
sæpe spatium adest, quod tantum occupatur filis sparsis magis
simplicibus ab axili strato excurrentibus, quibus susti-
uentur fasciculi decompositi strati corticalis. Igitur in segmento
lougitiidiiiali Gìoiopliìece (Ag. tah. X X V I I I . f g . 2) tum
axile sti’atum tìlorum longitudinalium (ad ax), et corticalis strati
fasciculi filorum moniliformium (ad c) dignoscantur, tum (ad i)
fila strati interioris, quæ arcuato cursu a longitudinalibus ex-
curruiit, singulos fasciculos filorum corticalium sustinentia.
Fademque strata in segmento transversali (Ag. 1. c. f g . 3)
observantur. In segmento vero longitudinali, quod a parte
frondis adultiore desumtum fuit, observantur alia tìla (ad h),
longitudinaliter excurrentia, quæ intra stratum corticale stratum
proprium concentricum efficiuut. Hujus in segmento transversali,
quod a parte juniore frondis provenit, fere nulla exstant
indicia ; stratum igitur boc esse posterius evolutum apparet.
Elementa, quibus constituitur, filis bypbæformibus supra
descriptis analoga credidi; constant nimirum filis tenuioribus
inarticulatis, intra membranam firmiorem tubum angustum
foventibus (Ag. l. c. f g . 2' li). Hoc modo differunt a filis fasciculi
axilis, qu8é articulata et ramosa atque endocbromate uberiore
instructa mibi obvenerunt (Ag. l. c .fg . 2' ad i, et 3 ’ ad ax.).
Jodio adposito, endocbroma lutescit, et differentia inter fila
angustiora strati descendentis atque crassiora strati axilis ita
fit evidens, ut de diversitate dubitari nequeat. Fila hypbæ-
formia ab articulis tìlorum axilium ultimis aut penultimis,
quibus sustinentur fasciculi filorum corticalium, egredientia
vidi, sursum et deorsum porrecta, ita ut fasciculi diversi bis
conjungantur.
Eadem fere est structura Helmintkoroe (Ag. tab. X X V I I I .
f g . 6); nimirum segmentum longitudinale monstrat tum fasciculum,
axilem filorum longitudinalium, tum ramos ab hoc egredientes,
quibus sustinentur fasciculi filorum corticalium; hi
fasciculi filis tenuissimis bypbæformibus (Ag. l. c. ad ìi.) quoque
conjunguiitur. Diversis partibus comparatis mihi eyiden-
tissimum adparuit fila inferiora corticalia verticaliter exeuntia
esse cum filis supremis ipsius apicis sursum porrectis congrua,
quæ ipsa filis axilibus partes supremas constituant. In seg-
'-IR
' '1^ ■
¡T;r
\ Î, ■• jl
: ilÀ:
'■Aif
■ ÍA
' f i ‘'V A
■■ -J:
" i l
«
A.
-