K l P
a ::
ÍA ;
7 ’a- ■
~''l > 1 *
V • ■
¥ 7
■ f
f l: A.,:
3 Í '®
\A'k
iW:
# 1
¥4:■9 y■£ '''A
194
depinxit. Spliserosporas et cystocarpia in uno eodemque spie-
ciinine quandoquidem obvenire baud denegabo, at hoc certe
rarissimum obtinet. I’otius igitur quam utrumque fructum
iu uno eodemque specimine obvenire, assumerem sane unum
ex iis, qui boc loco conjuncti inveniantur, alterius quandam
esse formam transmutatam.
Ill Callith. elegante descripseruut Bornet et Tburet (Not.
Algol. 2). 3 2 p i. X . Jig. G—7) fructum, quem hujus speciei favellam
considérant; liaiic favellam et evolutiouis modo et sua
forma cum favella Ftilotæ clegantis congruere dixerunt; spliæ-
rosporas quoque et antheridia utriusque plantæ convenientia
statuuiit. Fructu suo, qui iis diceiitibus veram favellam sisteret,
C. elegaiis a fructu Spermothamnii distarei. Cystocarpia
C. elegaiitis ipse non observavi; uiide nullis propriis
observationibus insistere potuerim; comparatis vero iconibus
datis saiie dubitarem buiic fructum veram favellam considerali
posse; iieque cum favella Ft. elegantis, cujus dedit ico-
iiem Harvey (Fhyc. B r it. tah. 191) beiie congruere putarem.
His observationibus indicare volui fructus allatos aut
cystoearpiis non adiiumerandos esse, aut, si cystocarpiorum
quoddam genus sistereiit, tameu a favellis normalibus Ceramiearum
magis abludeiites esse. Sporas sic dictas agglome-
ratas, quas in C. Turn eri apiculo conico terminatas vidi, propagationis
quidem organa facilius crederem, quæ in planta
matre quasi vivipara evolvi teiidereut. Si autem una cum
suo perisporio separantur, hoc mihi indicium adparuit, gem-
marum potius indolem iis adscribendam esse. Neque bæc
propagula, in fructum quendam conjuncta, cum nucleo Wraii-
geliearum bene comparauda crederem. Iuter fila gemmidiifera
borum, et partes erumpentes, quas sporas in Spermothamnio
aliisque hoc loco memoratis dixerunt, nimiæ me ju dice
adsunt diversitates, quam ut organa identica ejusdem
familiæ utraque baberem. Revera organa, quæ cystocarpia
Spermotliamiiii et specierum affiiiium considerarunt, ab aliis
omnibus Florideis mihi cognitis nimium abludentia videntur,
quam ut in iisdem organa cystoearpiis analoga exspectarem.
2. Cryptonemeæ. His est cystocarpii nucleus, qui cum
favella Ceramiacearum proxime convenire censeatur: constat
nimirum gemmidiis plurimis rotundato-aiigulatis, sine ordine
105
conspicuo intra gelatiiiain hyalinam conglobatis (Ag. tal). IV .
Jig. 10 a). Ilic vero nucleus iu Crjiitoiiemeis intra frondem
evolvitur ejusque strato corticali obtegitur, dum in Ceramiaceis
favella est externa, ita nucleum sisteiis nudum. Iu Rbo-
dymeniaceis, quarum cystocarpia sujieriorem quandam evolutiouem
fructus Ciyptoiiemearum facile quis consideraret, nucleus
impouitur strato placentari subproprio et pericarpium
peculiare adest. Dum in Gigartineis nucleus fere recipiatur
intra stratum internum et quasi iu media fronde nidulatur,
iu Cryptonemeis, contra, obvenit in zona quadam inter stratum
internum et exteruum iiiteriuedia (Ay. tah. IV . fig. G et
11; tah. VI. fig. 5; tah. IX . fig. 10). Hoc modo utraque pagina
in Cryptonemeis suos babet fructus; in Gigartineis vero
singuli fructus intermedii magai in utraque pagina fere æque
tumcnt. Nucleus Gigartiuearum quoque componitur pluribus
uucleolis, quos elemeutis sterilibus iutercedentibus facilius
dignoscere licet; in Cryptonemeis vero simplex consideratur,
utpote ili bis elementa sterilia iiitercedeiitia desiderantur.
Plurimæ Cryptonemeæ gerunt fructus iu uuaquaque fere
parte frondis evolutos, infima quadam parte plerumque excepta.
Rarius obtinet ut fructus plures quasi in maculas fertiles
colliguntur (Æodes), aut folia quædam subpropria occupant
(Cryptonemia), aut ramos peculiares ('PoZÿojjes), qui a sterilibus
cæterum vix discernuntur. Iu Thamnoclonio, cujus
frons sterilis in quibusdam speciebus est obtecta verrucosis
promiiieiitiis, fructus obveniunt in foliolis lævibus et diversæ
formæ, quæ sæpe ad apices ramorum sparsa aut rosulata jiro-
veniuiit (Ag. tab. IX . Jig. 1, 5 et 8).
In partibus fertilibus nuclei infra superficiem immersi
nidulantur, quasi cryjitis excavatis singuli excepti; in plurimis
cryptæ eandem zoiiam — in limite inter stratum externum
et internum — omues occupant; iu iiouuullis vero (Ba-
chymenia, Folyopes (Ag. tab. VI. fig. 5) aliæ aliis profuudiores
immersæ videntur. In bis observare credidi núcleos esse adultiores
in cryptis profuudius immersis, iiucleosque iiovos provenire
prout sub evolutione froudis accrevit stratum interius,
et novi ejusdem formati fuerunt limites exteriores. Unam
itaque fructuum geiierationem succedere alteram. In Cryp-
tonemia fructus supra superficiem froudis magis eminent, et
"fe'
d,/'
7 '-'A-
■7XI
' l '
'i'fefe-
■'fz