'•■yrKi)^
V]. r ,
■ '
Uf
’4 Ì Ì ’
1 # ^
> ri:
distrahuntur, axi elongato, et in elementa strati axilis mutantur.
Iu fronde accrescente ita singulæ quoque partes accrescunt
et vacuii impleut.
Quæ omnia tamen quomodo fiant nou facile sequitur oh-
servatioiie perducta; comparatis vero partibus junioribus et
adultioribus froudium (Ag. tah. IV . f g . 9 a ct h; ta i. X V I I I .
tìg. 2 et 3, et multis aliis) vix non cuique elueeat evolutiouis
ordiiiem indicatam iu multis Florideis sequi. Iu apice rami
accrescentis sæpe cellulæ juveniles nondum discrimínate ob-
servautur, paulo iiiferius seusim sensimque aliæ axiles, aliæ
corticales cogiioscantur. In apice rami Scinaiæ carnosoe frons
terminatur fasciculo densissimo filorum juvenilium; borum intima
introrsum incurva, sequeiitia erectiuscula, deiii arcuatim
extrorsum fiexa, sensim sensiimjue abeunt inferiora iu fila
corticalia, quæ verticaliter ab interioribus axilibus procedere
videntur; ut nova tìla iu apice emergunt, repelluntur adultiora,
quæ modo allato in fila evidenter corticalia mutantur.
Fadem tìla, quæ superne et lateraliter in corticalia fila desi-
uimt, inferiore sua parte strato axili pertineant, aut iu ejus
elementa mutantur. Paucæ suut Florideæ, quarum adultiores
partes magis transmutatæ adpareant et structuram magis sibi
propriam otìeraiit quam species Champiæ et Lomentariæ; frondes
enim in his esse plus minus quasi iriflatas et cavitate interiore
subdivisa diapbragmatibus cellulosis quasi articulatas,
satis constat; et tamen bæc quoque structura modo allato
sensim oriri convictus fui, quod infra suo loco observationibus
allatis probare conatus sum. Quod ita potissimum compara-
tione partium juvenilium et adultiorum deducere vellem, boc
coiitìrmatur præterea frondibus iucboantibus, . quæ practico
Algologo oculato quaudoquidem ofi'erautur, uuiic iu lapidibus,
nuuc ili aliis Algis præsentes, quarum tamen in stadia posteriora
traiisitus sæpe desunt. Ita iu Pbycologia generali la b .
59. II . h, c, d, e a Kütziiigio depicta fuerunt prima initia in-
cboaiitis Algæ, quam ad Fureellariam pertinere statuit, quibus
demoiistrari puto ad oculos, quomodo prima sua struaiit
initia Florideæ bujus typi.
Fxempla quædam specialia bujus typ i,.e t quomodo bic
mutatur in diversis formis, luinc afieram.
Genera Nemastoma (Ay. tab. IV . f g . 2—3), Schisymenia
(Ag. tab. IV . f g. 11), Pachymenia, Farlowia, Sarcophyllis, Ge-
ìinaria etc. babent stratum interius filis elongatis articulatis,
aliis interioribus directione frondis sæpe complanate excurrentibus,
aliis exterioribus sæpe extrorsum deflexis; stratum
corticale constat tìlis verticaliter ab interiore strato exeuntibus,
mouiliformiter articulatis, decomposito-ramosis, fasciculos
fastigiatos formantibus. Strati interioris fila sunt plurima et
ita adproximata ut rami, si adsint, ægre dignoscantur, et tota
frons farcta adpareat. Sectione facta tum fila longitudinem
secus segmenti excurrentia, tum aba transsecta conspiciuntur ;
bæc circubs duobus concentricis monstrant limites ipsius membranæ
et tubum interiorem, qui pigmento obscuriore occupatur.
Fila strati corticalis uuuc paucioribus, nunc plurimis
(Fachymenia, Folyopes Ag. tab. VI. f g. 5—6) constant articulis
superpositis; articuli interiores sæpe tìlorum directiore paulisper
lougiores et elbpsoidei; exteriores magis rotundati; ultimi,
diametro minores, sunt juniores. Quæ iu limite sunt
inter stratum interius et exterius cellulæ sæpe forma et magnitudine
differunt; iu noimullis laxius dispositæ et extrorsum
quasi iu apiculos protractæ, quibus singulæ adhærent fasciculi
tìlorum corticalium (Ag. tab. IV . f g . 2); in abis magis
rotundatæ, nunc densiores et mutua pressione aiigiilatæ stratum
proprium efficiant. Segmentum tenue (ex. gr. Nemasto-
mce lanceolatce) frondis adultioris sæpe monstrat in his cellulis
strati intermedii contentum granulosum, qui jodio coerulescit;
eudocbroma vero coloratum, quod articulis continetur filorum
verticabum, velut (partim quoque) quod in filis interioris strati
adest colorem luteo-fuscescentem assumere vidi, ipsis membranis
omnium byalinum colorem servantibus.
Quæ ita bis generibus typiea videtur structura, et in diversis
speciebus et in abis vicinibus Generibus paulisper mutatur
variis modis. In frondibus et partibus cylindraceis fila
strati interioris fere axilem fasciculum referuut (Furceìlaria
etc.); ili quibusdam sunt densissime farcta (Fachymenia), in
abis laxiora (Gelinaria). In plurimis fila verticaba strati exterioris
ita deusissime juxtaposita obveniunt, ut limites inter
articulos juxtapositos ægre discernuntur ; in abis rami filorum
divergentes [Catenella Harv. Ner. Bo r. Am. tab. X X I X B)
Ì : l