
 
        
         
		H m Ifs 
 i i   ■ 
 I '® ® '   - 
 b ' 
 é   ■ 
 U 
 m  ' 
 \ m   ;  ■ 
 W   '■ 
 N ' 
 \w 
 l^i 
 A   
 i l   -  : 
 ’•Ari  -;- 
 90 
 dubium  videtur.  Suut  uimirum  diversis  locis  plus  minus  evolutæ; 
   quæ  miuus  evolutæ  sunt,  eas  videbis  occupare  spatia  
 meatuum  iutercellubirium,  qui  in  ángulo  inter  cellulas  utriusque  
 paginæ  oppositas,  et  quaternatim  adproximatas  formautur  
 (Ag.  Tab.  X X X I I L   Jig.  20,  21).  Cellulæ  exteriores  
 babeiit  eudocbroma  magis  graiiulosum,  et  colore  magis  ru-  
 beute  instructum,  quod  jodio  adposito  fit  obscurius;  cellulæ  
 interstitiales  babeiit  endocbroma  magis  liomogeiieum,  quod  fit  
 jodio  luteum  aut  dilute  fuscesceiis;  (lu  interstitialibus  cellulis  
 adultioribus  eudocbroma  quoque  granulosum  vidi).  Si  pars  
 folii  adultioris,  cui  et  guttulam  acidi  bydroclilorici  et  Cbl.  
 Z.  Jodii  adposueris,  a  facie  observatur,  facilius  cellulas  polyedras  
 strati  exterioris  a  venis  interioribus  dignoscere  liceat.  
 Venas  interiores  iisdem  locis  ob venientes  videbis, quibus  antea  
 meatus  interstitiales  adfueruiit ;  et  venas  meatubus  intercellu-  
 laribus  coiifiueutibus  ortas  iutelligatur.  Veiiæ  hoc  statu  sunt  
 admodum  eloiigatæ,  iu  inferiore  folii  parte  latiores,  margines  
 versus  angustiores,  bic  illic  dicliotomæ,  et  certis  servatis  invicem  
 distautiis  excurruut,  fere  ad  normam  diceres  nervorum  
 ill  folio  Filicis  cujusdam.  Si  vitrum  præparato  superpositum  
 leiiiter  moveatur  supra  cellulas  acido  iiifiatas  et  minus  coliæ-  
 rentes,  bas  coiitingat  videre  a  veiiis  separatas;  venæ  hoc modo  
 denudate  sub  forma  obveuiuut  filorum,  quæ  intra  membranam  
 byalinam  crassiorem  et  firmiorem  eudocbroma  fovent  ar-  
 ticulatim  subdivisum  (Ag.  la b .  X X X I I L  Jig.  2 3   a);  plurimis  
 locis  articulatio  endocbromatis  apparet  sat  regularis,  aliis  
 (rarioribus)  fragmeiitis  granulosis  minoribus  constare  vidi;  
 partes  separantur  spatiis  byaliiiis,  quæ  an  diapbragmatibus  
 consistèrent  nescio.  Iii  partibus  inferioribus  foliorum  costa  
 quædam  adest,  quam  consimilibus  venis  adproximatis,  novis  
 juxta  adultiores  formatis,  ortam  putarem.  Hanc postea  strato  
 corticali  magis  evoluto  obduci,  cognitum  est.  In  Jeannerettia  
 igitur  cellulæ  interstitiales  summam  suam  evolutionem  attingere  
 putarem,  et  in  bac  perevidens  est  difierentia,  quæ  inter  
 cellulas  pagínales  cubicas  et  interstitiales  interiores,  et  quoad  
 formam  et  quoad  ortum,  obtineat.  In  aliis  Rhodomeleis  (Le-  
 normandia,  Amansia),  quarum  est  costa  axilis,  et  quarum  
 frondes  cellula  terminali  prolougata  et  subdivisa  accrescere  
 videntur,  originem  costæ  vix  eandem  suspicarer.  lu   Lolysi- 
 91 
 phonicB  articulo  terminali  vidi  nucleum  cellulæ  indivisum;  in  
 articulo  penultimo,  iioiidum  sipbonibus  subdiviso,  núcleos  4  
 evidentes, quorum  uiium  nuuc  cæteris majus  observavi;  iii  aiite-  
 peiiultimis  intra  sipliones  pericéntricos  singulos  vidi  núcleos;  
 me  autem  in  axili  nullum  evidenter  vidisse,  dicere  fas  est. 
 Ill  placenta  adultiore  valida  quarundam  Rbodomelearum  
 (Vidalia  spiralis  Ag.  tab.  X X X I I I .  Jig.^ 28 )  vidi  inferiores  
 cellulas  cinctas  retículo  ineatuum  interstitialium;  eiidocliioma  
 in  his  collectum  jodio  adposito  luteum  colorem  assumere  vidi,  
 endochromate  ipsarum  cellularum  obscurius  fuscesceiite,  gem-  
 midiis  vero  adultioribus  coerulesceiitibus.  (Endocbroma  cellularum  
 juveiiilium  et  iiuper  formata  gemmidia  luteum  colo-  
 rem  quoque  assumseruiit).  Equidem  buie  meatuum  intercel-  
 lularium  reticulo  fuiictioiiem  esse  ab  inferioribus  placentæ  
 partibus  adferre  nutrimeiitum  gemmidiis  numerosissimis  facile  
 putarem,  ut  in  aliis  idem  assumere  ausus  sum  de  ipsis  cellulis  
 placentæ,  quarum  endocbromata  poris  dilatatis  conjun-  
 gantur. 
 Callopliyllidis  et  aliorum  quorundam  Generum  ea  est  
 structura  ut  cellulæ  interiores  rotundatæ  et  magnæ  reticulo  
 circumcirca  ambiente  miiiutarum  cellularum  circumdautur.  
 Cellulæ  minutæ  formam  referunt  meatuum  iiitercellularium  
 tri-tetraquetram,  et  angulis  tubulose  protractis  iuvicem  coiijunguiitur; 
   bas  quoque  evolutione  meatuum  iiitercellularium  
 inter  cellulas  majores  oriri  putavi.  Alio  loco  de  tota  liac 
 evolutione  fusius  locutus  sum. 
 Si  igitur  cellulæ  quædam  modo  supra  adumbrato  evolutione  
 meatuum  intercellularium  —  formantur,  opportet  easdem  
 formas  assumere  diversas,  prout  spatia  intercellularia  
 inter  cellulas  forma  diversas  extenduntur  et  distenduntur majori  
 aut  minori  endocbromatis  copia;  prout  singulæ  manent,  
 aut  discretæ  tubulis  conjuiiguntur,  aut  omnino  coalescunt  plures. 
   Inter  cellulas  majores  rotundatas  facilius  exspectares  
 iisdem  esse  formam  tri-tetraquetram,  quam  in  Callophyllide  
 et  consimilibus  offerant  (Ag.  Tab.  X IV .  fig.  2   et  6).  Inter  
 cellulas  magis  parenchymaticas  angustiores  exspectantur  (cfr.  
 Ag.  Tab.  X X V I I .  fig.  4);  in  multis  Florideis  inter  alias  cellulas  
 adspectum  præbent  qualem  cellulæ  duplicis  generis  in  
 foliis  Spbagiiorum  (Ag.  la b .  X X X I I I .  fig.  26 a),  licet  alio 
 y  V  !„.V' 
 ■  P? 
 ,  ' 1 t 
 ■ ri  '  ,r 
 J k A ì 
 ■S  f r i “ ' 
 A l ì  Í 
 IIA 
 ■ y i v 
 ; ;   ..Ipg-.-