■ ' •
f e r :
, N
siphonum, quæ exteriorem paginam ramuli fertilis incurvati
constituant (Ag. l. c. ad apicem figuræ). Ut adolescaut an-
theridia, a pagina exteriore ad oppositum latus coguiitur et
ita ad interiorem paginam (ramuli incurvati) sæpe numerosa
conjuiiguntur. Ijise ramulus fertilis fit quoque ramosus, et ramulorum
plurium aiitlieridia iu euiidem fasciculum colliguntur.
Siugula antheridia sunt sessilia (Ag. 1. c .fg . 25 a) aut brevi
pedicello, cujus eadem est structura, affixa. Si sub vitro su-
perjaceute leviter compressa et Cbl. Z. Jodio adposito observaiitur,
innumeris tìlis miuutissimis extrorsum radiantibus
(Ag. tab. X X X I I L f g . 25 b—c), constituta apparent; tila
ramosa videre credidi, extimis ramis clavatis aut iu globum
desinentibus, bis ni fallor ab interioribus ramis eodem modo
compositis exeuntibus; iu antberidio a facie conspecto, rami
extimi globos referunt, cujus iu interiore cytoblastum magnum,
parieti adiiatum, videre credidi. Ipsum axem antberidii
cellulis paucis majoribus contextum putarem; bas vero cellulas
ita obscuras vidi, ut de earum præsentia baud certus sum.
Itami exteriores clavati forsau diversis modis exeuut; iioii-
iiullos umbellatim a vertice inferioris articuli provenientes
putavi; leviter compresso antberidio articulos extimos clava-
tos extra superficiem antberidii eminentes vidi, ex quo forsau
concludere liceret eosdem sub ipso emissionis actu antbero-
zoorum ita proloiigatos fieri, et membranam postea collapsam
sub temjiore quodam persistere; forsau boc modo explicare
liceret antheridia a Derbes et Solier depicta quasi ciliis exterioribus
ciiicta adjiarere; saltem alio aut meliori modo icones
datas, quas facile omnino imaginarias quis putaret, explicare
nequeam. Me tameu uec pedicellum monosiphoaium
vidisse confiteor, uec stricturas peripbericas, nec colores sa-
turatiores, quibus icones Derbesiauæ insignes sunt. Ipse aii-
tberidia colore dilutiore carneo sufiusa; et Olii. Z. Jod. ad
jiosito fila clavata lutesceutia vidi. Addere placet antheridia
eodem fere tempore matura obvenire, quo cystocarpia et sti-
cbidia, quod cuidam indicare videretur fecuiidationem fieri
debere sub eodem tempore, quo jam evoluta existèrent organa
quæ fecuudareiitur. Quæ a Derbes et Solier Rytiphleoe
tinctorioe depinguntur antheridia (Ann. Se. Nat. torn. X IV . p i.
33 f g . 10 et 11), multo magis cum iis conveniunt, quæ in R.
pinastroide observavi. In Vidalia obtusiloba antheridia vidi,
iis 11. jiinastroides proxime congruentia; fila clavæformia tantum
breviora et magis oblonga mihi obvenerunt.
In Rìaeopihora, Rolyzonia et D a sya antheridia cum iis
Polysipbüiiiæ proxime convenire videntur. Idem forsan valet
de Odonthalia, cujus antheridia, observante Kiitzingio, magna,
pediceìlata, lanceolata, gonidiis transversim ordiiiatis instructa,
dicuutur. Qualia in Da sya elegante obveniaut, eadem jam supra
descripsi; juvenilia tìlo moiiosipboiiio constituta vidi (M^.
tal). X X X l I . f g . 2 8 a); articuli sensim subdividuntur, divisione
iu inferiore parte antberidii iucboante, et sursum progrediente;
ita ut iu eodem antberidio partem inferiorem structura
antberidii maturescentis instructam, superiore vix mutata conspicere
licet (Ag. l. c. f g . 2 8 b); aiitberidium maturum sæpe
longissimum vidi — structura cæterum qualem Polysiphoniæ
et Ilytipbleæ descripserim. Filis clavæformibus tenuissimis
demum (post emissioiiem aiitberozoorum?) evanescentibus (Ag. ,
l. e. f g . 28 c f g . dextra), filum articulatum axile persisteus
observavi.
Quod iuter llbodomelearum Genera, antheridiis maxime
abludens coglievi, est Chondriopsis. Organa iu boc constituant
externa, ad ramorum apices obvenientia, et saltem in noii-
nullis speciebus ita magna, ut segmenta eorum conficere liceat.
In Chondriopis. tenuissima et a Derbes et Solier (l. c.p>l. X IX .
f g . 1—4) et a "Tburet (Anth. des Crypt. p . 05 p i. 7) observata
fuerunt. Observante Tburetio sunt corpuscula minuta, forma
paulisper irregularia, plauiuscula at leviter torta, griseo colore
instructa; plerumque ciuguutur margine, cellulis rotuii-
datis, eudocbroma lutesceiis foventibus, constante. Utroque
latere paginali cellulæ byalinæ verticaliter positæ suut, quibus
contiiientur aiitlierozoa ; loco pedicelli adest articulus mo-
iiosipboiiius, membrana crassiore cinctus, a quo quoque pili
singuli exeuut iis similes, qui ad apices ramorum sæpius observaiitur.
Axis cellulosus medium antberidii occupât, qui
vero non nisi post emissioiiem antherozoorum fit conspicuus.
Quæ ipse (iii Chondr. dasyphylla) observavi antheridia iu de-
scriptioiiem datam sat bene quadrant; ambitu forsan rotun-
diora. Sectione facta, stratum interius vidi duobus seriebus
cellularum rotundatarum, quarum quæque 3—4 cellularum
L
-y b-,
u ' 4
'•■■À
: i,.',.
' v'?®. ''4
4'' '-W..
■Xm
s a
( i l