
 
        
         
		' T   A 
 ■i. 
 . ’î'-F, 
 videbis  occupare  intorstitia,  quæ  iuter  proximas  cellulas  interiores  
 iuterceduiit,  fere  eodem  modo  quo  in Ceramiis  cellulæ  
 corticales  interiores  iu  geuiculo  iuter  articulos  interpositæ  
 obveniunt.  Jodio  adposito  vidi  endocbroma  cellularum  corticalium  
 fere  coerulescere;  iutei-iorum  endocbromate fuscesceute.  
 lu   eodem  segmento  fila  interstitialia  interiora  fuscescere  vidi,  
 iu  vicinia  autem  cellularum  corticalium  colore  magis  in  coe-  
 rulesceiitom  abeunte.  Structuram  iu  aliis  speciebus  Rbodo-  
 pbyllidis  adhuc  aliis  modis  variari  constat. 
 Ut  igitur  in  nonnullis  speciebus  Nitopbylli  et  llbodoiibyl-  
 lidis  structura  admodum  simplex  sit,  ita  in  aliis  et  sæpe  proxime  
 aftìnibus  magis  composita  et  complicata  obveniat.  Quæ  
 sub  forma  venarum  aut  nervorum  in  nonnullis  conjuiiguntur  
 elementa,  semper  cellulis  interstitialibus  constare  assumsi,  quæ  
 cum  singulæ  manent  et  sjiarsæ  iii  noimullis  xùx  conspiciantur,  
 ill  aliis  vero,  iu  quibus  plures  coiifluuiit,  nunc  iiervos  validos  
 ramosos  aut  anastomosantes,  nuuc  costas  référant.  Iii  
 viciiiia  iiervorum  quoque  cellulas  exteriores  paulisper  forma  
 mutari,  nonnulla  mihi  suadent.  Species  Nitopbylli  bis  nervis  
 doiiatæ  Rbodomelearum  et  Delesseriearum  formas  superiores  
 evolutionis  complicatione  fere æquant ;  nimirum  etiam  in Rhodomeleis  
 ñervos  cellulis  interstitialibus  coiiflueiitibus  formari,  
 et  iu  nonnullis  (Jeannerettia)  quoque  in  tìla,  ipsa  composita  
 et  ramosa,  coalescere,  supra  demoustrare  couatus  sum  (cfr.  
 supra  pag.  89—90). 
 In  Delesseria  frondosa  (Harv.  Ner.  austr.  tab.  45)  folia  
 et  lobi  elongantur,  evolutione  a  serie  cellularum  axilium  procedente, 
   quæ  modo  in  multis  solito  accrescunt.  Sectione  facta  
 transversal!  (Ay.  tab.  X X V I . f  g.  18)  apparet  laminam  extra  
 costam  constare  unica  serie  cellularum  juxtapositarum  in  partibus  
 margini  proximis  et  adliuc  juvenilibus;  in  adultioribus  
 vero  et  interioribus  partibus  constat  tribus  seriebus,  quarum  
 cellula  interior  latior,  exteriores  angustiores  (directione  paginas  
 versus  verticali);  in  partibus  folii  costæ  adhuc  magis  
 adpropiiiquatis  cellulæ  exteriores  sunt  binæ,  et  cellulæ  interiores, 
   quæ  singulæ  maneut,  sunt  admodum  latæ;  iu  ipsa  costa  
 sunt  cellulæ  interiores  binæ,  et  iuter  bas  præterea  adest  
 unica  intima,  quæ  directione  magis  iu  latitudiiiem  folii  protracta  
 videtur.  lu   costa  igitur  7  series  cellularum  inter  utramque  
 paginam  numeravi.  Quæ  ita  costam  efficiunt  series  sunt  
 plures  (5—6)  lu  costa  adultiore,  pauciores  (3—4)  lu  juniore,  
 et  sine  dubio  unica  in  maxime  juveiiili.  Jodio  adposito  vidi  
 eudocbroma  cellularum  intimarum  colorem  induere  dilutiorem,  
 quam  iu  cellulis  exterioribus.  Circa  cellulam  intimam  axilem  
 vidi  meatus  intercellulares  admodum  augustos  endocbroma  
 fovere,  quod  assumeret  jodio  euiidem  colorem  ac  cellulæ  iii-  
 timæ.  Ex  his,  comparatis  quoque  iis  quæ  iu Nitoplij llo  vidi,  
 concludere  vellem  cellulas  intimas  costæ  esse  ab  exterioribus  
 diversas  et plures  forsau  evolutione  meatuum  intercellularium  
 oriri.  lu   aliis  Delesseriis  strata  analoga  adsint,  quarum  evolutionem  
 analogam  suspicarer  (cfr.  Ag.  tab.  X X V I .  f g .   8—17). 
 Exempla,  quæ  bucusque  attuli,  monstrant  Florideas  aut  
 unica  serie  cellularum,  aut  unico  strato  primordiali  coiistitu-  
 tas  fuisse;  ubi  plura  strata  obveneruut,  bæc  successive  evoluta  
 et  quasi  originem  a  primario  cjuadam  ducentia.  Alia  
 est  ratio  iu  multis  aliis  Florideis,  iu  quibus  planta  mox,  et  
 jam  fere  a  prima  origine,  componitur  pluribus  cellulis,  quarum  
 aliæ  sunt (interiores,  aliæ  exteriores,  omues  quasi  gelatina  communi  
 cobibitæ.  Cellulæ  sæpissime  miiiutæ  rotundatæ  et  invicem  
 similes ab initio, paulo laxius et quasi  inordinate  nidulantur  
 intra  gelatinam;  at  mox  ordinantur,  aliæque  interiores,  aliæ  
 exteriores  dignoscantur;  interiores  axem  quendam  coustituuut,  
 cujus  elementa  directione  axis  elongantur;  exteriores  stratum  
 externum  efficiunt,  cujus  elementa  ab  interiore  axi  quasi  exeuntia, 
   extrorsum  radiantia  in  partibus  inferioribus,  iu  apice  
 sursum  porrecta,  sæpe  sub  forma  filorum  moniliformium  obveniunt. 
   Quo  magis  adolescit  frous  novella,  eo  evidentiores  
 prostant  diversitates  inter  axem  inclusum  et  obtegeiis  stratum  
 externum;  utrumque  iusuper  iu  diversis  formis  vario  
 modo  mutatur.  Sub  proloiigatione  et  dilatatione  axis  continuata, 
   fila  strati  exterioris  rarescerent  et  intervallis  nudis  iu  
 partibus  adultioribus  separareiitur,  nisi  novis  ramis  continuo  
 accrescerent  fila  exteriora  moniliformia.  lu   ipso  confiiiio  inter  
 stratum  externum,  cujus  fila  extrorsum  teiidunt,  et  interiium  
 cujus  fila  directione  axis  elongantur,  cellulæ  iutermediæ  sæpe  
 sunt'’forma  diversæ;  hæ  transmutantur  sensim,  iu  nonnullis  
 ill  proprium  stratum  abeuntes;  iii  aliis  cellulæ,  quæ  fueruiit  
 intimæ  strati  exterioris  et  directione  radii  proloiigatæ, seusim