
 
        
         
		in  Gr.  sphænca  (Thur.  I.  c.  p i.  5).  Hoc  loco  a  Tlmretio  de-  
 pinguiitur,  iilo  axili  evidenti,  articulis  elongatis  articulato,  iu- '  
 structa,  fasciculis  siibdiscretis,  verticillos  extra  genicula  for-  
 mautibus,^  constituta.  In  Bornetia  consimilem  axem  vidi,  articulis  
 5—()  coiistitutum,  articulos  autem  breviores;  extra  axeni  
 quasi  stratum  exterius  filorum  brevioriim,  fere  verticaliter  ab  
 axi  exeuntium ;  bæc  ramosa  vidi  articulis  brevibus  rotuiidatis,  
 interioribus  crassioriljus,  exterioribus  tenuioribus  constituta.  
 Artículos  iiltimos  alios  oblongos,  alios  clavatos,  alios  in  acumen  
 productos,  quos  membrana  vacua  antlierozois  emissis constantes  
 forsan  suspicari  licet;  in  nonnullis  articulis,  adposito  
 Cbl.  Z.  Jodio,  intra  membranam  tenuissimam  corpusculum  
 lutescens  videre  credidi.  Magis  juvenili  statu  totum  antberi-  
 dium  strato  gelatinæ,  dimidiiim  diametrum  antberidii  æquante,  
 ciiictum  vidi,  quod  tamen  vix  nisi  colore  antberidii jodio mu-'  
 tato  distinguere  licuit.  A  structura  antberidii  juvenilis,  et  
 congruentia  endocbromatis  in  non  traiismutato  articulo  basali  
 concludere  vellem  totum  autberidium  evolutione  interiore  ramuli, 
   qiii  in  fila  aiitlieridii  transmutaretiir,  ortum  fuisse,  fere  
 eodem  modo  quo  fructus  spbærosporarum  admodum  compositus  
 Bandoreoe  intra  unicam  cellulam  fructiferam  nascitur  
 interior,  demumque  exterior  prostat  solutis  membranis  cotii-  
 beiitibus.  Iu  antberidio  maturo  Bornetioe  gelatina  exterior  
 VIX  conspiciatur.  Sectione  trans versali  antberidii  et  series  
 axihs  cellularum  et  fila  peripberica  facilius  distinguantur. 
 In  certis  formis  Callitbamuioideis  —  in  Spermothamnio  
 observante  rnngsbeimio,  in  Herpothamnio  sec.  Nægeli,  quin  
 etiam  in  Lejohsia  fide  Bornetii —  antberidia  inveniantur,  quæ  
 vano  respectu  ab  iis,  quæ  in  aliis  Florideis  obveniunt,  diversa  
 milii  adparuerunt.  In  Herpotbamnio  et  Lejolisia  provenirent  
 in  Iisdem  individuis,  quæ  cystocarpia  générant.  A  Prings-  
 beiinio  (MorpB  der  Meer.  Alg.  tah.  VI.  fig.  3 - 6 )   pinguntiir  
 cellulis  admodum  distinctis  evacuatis,  et  antlierozois  emissis  
 lorma  tribuitur  vesiculæ  byalinæ,  quam  omnibus Floridearum  
 antlierozois  communem  statuit.  Horum  intra  cellulam  quamque  
 iimcum  generar!  antberozoon,  singulaque  emitti  per  aper-  
 turam  m  latere  cellulæ  conspicuam  docuit.  Fx  dicto  Priugs-  
 beimn  bæc  antberidia  sua  forma  referrent  antberidia  Polysi-  
 pl.oniæ,  Dasyæ  et  Wrangeliæ,  defecto  aiitem  axis  centralis. 
 cellulis  majoribus  contexti,  distareiit.  In  Sperniothanmio fla -  
 hcllato  subsimilia  antberidia  a Bornetio  depiuguntur  (Not.  Alg.  
 tab.  VIIL).  Quod  in  bis  animadvertenduin  mibi  videtur,  est  
 insignis  magnitudo  corpusculoriim,  si  quidem  inter  bæc  eo-  
 riimque  matrices  cellulas  et  articulos  stériles  proportioues  
 magnitudinis  conservate  fuerint  in  iconibus  datis.  Dum  cellulæ  
 maternæ  membrana  iu  aliis  antberidiis  admodum  videtur  
 gelatinosa  et  collabens,  Pringsbeimio  licuit  observare  aper-  
 turam  conspicuam  per membranam  cellulæ  persistentein.  Corpuscula  
 Folysiplionioe  varicgatæ,  quæ  sunt  spliærica,  observante  
 Tburetio  diametrum  exbibeut,  quem  vix  millimetri  superare  
 statuit;  Laurenciæ  tenuissimoe,  quæ  sunt  oblonga,  longitudinem  
 vix  millimetri,  et  Griffithsiæ  setaceæ  longitudinem  
 -fri  millimetri  tribuit.  Me  observante  vix  bas  dimensiones  
 aiquant  cellulæ  externæ,  quibus  constituuntur  matura  antberidia. 
   lu   Folysiphonia,  Chondriopside,  Griffithsia  etc.  cellulæ  
 antberidii  fertiles  p lu ra   et  forsan multa millia  numéro æquant.  
 In  Spermothamnio,  Herpothamnio  et  Lejolisia  vix  centum  
 ex  fig.  datis  numerare  liceret.  Iii  plantilla,  quam  speciebus  
 quæ  ad  Spermotbamiiion  ducuntur  admodum  propinquam  suspicarer, 
   licet  a  Derbesio  et  Solier  nomine  Wrangeliæ minimæ  
 memoratur,  antberidia  depinguntur  (Ann.  Sc.  Nat.  tom.  XLV.  
 p i.  35)  qualia  in  aliis  speciebus  Callitliamniorum  normalia  
 videntur.  Quæ  quidem  omnia  mibi  dubia  quædam  movent,  
 ail  organa  ita  descripta  iu  Spermothamnio,  Herpothamnio  et  
 Lejolisia  revera  antberidia  bis  sistcreut. 
 Præter  exempla  jam  memorata,  antberidia  quoque  iu  aliis  
 Florideis  inventa  fuerunt,  de  quibus  ad  opera  Tburetii,  Derbesii  
 et  Solierii  supra  citata  referam,  quum  de  iis  iieque  proprias  
 observationes  afl'ereiidas  babeam,  neque  ab  iis,  quæ  supra  
 de  aliis  attuli,  abludere  videantur. 
 Si  qualia  bodie  antberidia  Floridearum  cognovimus,  neque  
 de  earum  præseutia  aut  ab  aliis  organis  distinctione,  
 neque  de  structura  admodum  dissentiaiit  auctores,  contrarium  
 obtinet  ubicumque  agitur  de  functionibus  partium,  quas  continent  
 aut  quibus  constituuntur.  Nægelio  dubium  fuit  utniin  
 ipsæ  cellulæ  antberidii  in  antberozoa  transmutentur,  au  ge-  
 iierentur  a  contentu  cellularum  (Neuer.  Alg.  Syst. p .  211  sub  
 Nitoph.punHato);  cellulas  dixit primum parencbymaticas 4-5-6- 
 ‘ !  1-,',  
 f r i 
 ' P ' ® ; 
 Jm 
 m - 
 l à