4
•4
' M
pendere. In nucleo juveiiili lioc stratum filis articulatis ramosis
iuvicem iutertextis constitutum vidi (Ag. l. t: fig. 5);
carpostominin versus, fila in ramulos coecos excurruut, qui
apicibus snis canalem carpostomii cingunt. L’ila strati circumnuclearis
illitio laxiora, tiniit seusim magis intertexta,
demumque in cellulas abeunt adparenter invicem libéras (Ag.
tab. X V I IL fig. 6), foventes eudocbroma intensius coloratum,
quod sæpe in partes 4 snlidivisum obvenit (Harv. Ih y c . austr.
tab. X I I I . fig. 6); ita spbærosporas fere meutieiites. A Harveyo
quoque nomine pseudo-tetrasporaruiii designatæ fuerunt.
Sub stadio, quod posterius credidi, lias cellulas vidi non cir-
cumdrca contignas, sed partim déficientes inter fila, quæ mibi
magis gelatinosa adparuerunt. Demum totum boc stratum
deficere vidi, et nncleum cinctum strato gelatinæ, quam dis-
solntione totius strati circumnuclearis oriri et expulsioni gem-
midioriim denique iiiservire suspicarer. Etiam in aliis Florideis
(in Nizzymema Ag. tab. X X I I I . fig. 8 a et b) stratum
circuimmcleare quoddam sub eadem forma adest.
Si tenui sectione per medium nuclei ducta observatur
fructus, adparet placenta magna centralis, quasi solida et
materia constans luteo- grisea, media parte crassiore et continua,
extrorsum in ramos plurimos angustiores excurrens,
quorum ab apicibus fila gemmidiifera extrorsum radiantia
exeunt (Ag. tab. X V I IL fig. Ü). L^^ro directione segmenti cæterum
ipsa forma placentæ quoque paulisper mutatur. Junioribus
nucleis secus longitudinem rami transsectis mibi adparuit
totum nucleum oriri trausmutatione rami interioris,
cujus partes inferiores et quasi caulinte placentam, ramulique
partes nuclei superiores aut exteriores constituant. Quomodo
iu Arescbougia rami inferiores stériles a tubo axili frondem
totam permeante proveniant, suisque ramulis strata exterioris
froudis constituant (Ag. tab. X V I IL fig. 2—3), eodem modo
ramus fertilis a tubo axili exit, at sensim trausmutatus in
fructum intumescit. Articulorum endocbromata in partibus
inferioribus rami transmutati per poros sensim expansos con-
junguntur et magis magisque confluuiit, demum placentam
magnam coustitueutia; sub liac trausmutatione membrauæ
articulorum magis gelatinosæ totam placentam ambientes nunc
diutius adsunt (Ag. l. c. fig. 6), nunc et serius vix conspiciendæ
(Ag. 1. c.fig. 7); in ipsis filis gemmidiiferis articuli per-
sistentes mauent.
In Arescliougia, velut in aliis Generibus L“amiliæ, tìla
gemmidiifera vidi inferne ramosa, plus minus regulariter di-
cbotoma, superne siuipliciuscula clavata et articulata, articulis
in parte infima cylindraceis, superne ovalibus aut rotundatis;
sub stadio juniore (Ag. tab. X V I I I . fig. 5) band
obscuram similitudinem cum iis Spbærococcoidearum oft'erentia.
At articuli in fructu maturescente Arescbougiearum sæpe
fiunt iterum sulidivisi (Ag. 1. c.fig. 7), partibusque in diversas
directiones intumescentibus, aut serialem ordinem minus stricte
servantibus, et membranis articulorum magis in gelatinam
solutis efficitur ut in nucleo maturo gemmidia adpareant magis
conglobata intra gelatinam ambientem. Inter Genera diversa
tamen boc respectu quædam est difierentia; ìu lis so e lla
præcipue, quæ et alio respectu magis ab aliis diversa videtur,
gemmidia sat regulariter seriata vidi inter fila magis
ramosa; at contiiientur gemmidia uberiore gelatina (Ag. tab.
X V I IL fig. 9).
8. Rhodymeniaceæ, quæ evolutionis gradu supremam familiam
Nematospermearum constituant, cystocarpia liabent
nuuc externa, nunc fere intra frondem immersa (Gloiosaccicm).
In plurimis pericarpia externa sunt modo vulgari fere bemis-
pberice prominula ( = coccidia, Ag. tab. X V I . fig. 20; tab.
X X . fiig. 3); in Tribu vero Rhizophyìlearum pericarpia fere
nematlieciosa evolvuntur, majora et quoad formam magis indefinita,
fructibus pluribus jnxtajiositis sæpe coalescentibus
(Ag. tab. X X L fig. (i et 7). Pars in fructum mutata plerumque
iiullum certum et definitum locum frondis occupât; raro
tantum in nonnullis foliis posterioribus nascuntur fructus
(Epynienia), aut foliola propria, evolutione fructus omnino
transmutata, occupant (HydroJapathum).
Ipse nucleus cystocarpii, si integer et ab exteriore ob-
servatiir, rotundatus et gemmidiis plurimis intra gelatinam
conglobatis compositus adparet, favellam fere mentieus (Ag.
tab. X V I . fig. 20). Dissecto vero nucleo pluribus nucleolis
compositum videbis (Ag. tab. X X . fig. 3); nucleoli nuuc tantum
gelatina singulos cobibente, nunc quoque lilis sterilibus
iuter nucleolos excurreiitilfiis separantur (Ay . tab. X X I I . fiy.
; '.A-
A. ''A