
 
        
         
		G -   ; 
 Wi 
 Tv-  'X 
 mirum  in  Ceramiis,  si  quoque  iiiitio  paulisper  diversi,  mox  
 similiimi  evadunt.  Dicliotomiam  igitur  puto  jieriici  divisione  
 cellulæ  terminalis  ita  ducta,  ut  singulæ  partes  novæ  lu  novam  
 et  a  systemate  maternæ  cellulæ  diversam  directionem  
 evolvantur. 
 b.  De  cellulis  ra tn if catione  ortis.  Observationibus Molilii  
 constat  articulos  inferiores  iu  Conferva glomerata,  ut diapbragmate  
 formato  ab  articulo  terminali  separati  fuerint,  non  ulterius  
 iiicrescere  directione  longitudinali  axis,  cujus  partes  constituant. 
   Si  extendi  incboautur,  boc  fit  nova  directione,  quæ  
 sit  novæ  parti  propria.  Ita  increscens  cellula,  quæ jam  antea  
 suam  propriam  formam,  cujusque  membrana  suam  substaii-  
 tiam  firmiorem  jam  assecuta  est,  certo  quodam  loco  at  in  singulis  
 speciebus  quaudoquidem  paulisper  diverso  quasi  iterum  
 reviviscit;  membrana  hoc  loco  emollitur  et  nova  inchoata assi-  
 milatione  exteiiditur,  dum  aliæ  partes  parietis  nou  conspicue  
 mutantur *);  nec  alio  respectu  (situ,  forma  aut  dimensionibus)  
 mutatur  totus  articulus  maternus.  Incrementum,  quod  quasi  
 novo  actu  vitæ  inchoatur  et  nova  directione  exteiiditur,  his  
 ipsis  iiovam  partem  formari,  indicat;  dum  cellula  materna 
 *)  Næg-eli  s ta tu it  hanc  rainificationem  cellulæ  fieri incremento api-  
 cali  quia  unico  quodam  ce rto   e t  circumsc rip to   loco  in c re sc e re t  cellula.  
 Ce rte  tamen   nec  bene  consociatur  nomen  cum  p a rte   semper  laterali;  
 nec  definitio,  si  plurimi  quidem  su n t  cellularum  rami  qui  eodem  tem pore  
 gemini  n a s cu n tu r  oppositi,  au t  qui  ex  eodem  regione  g e n e ra n tu r  
 p lures.  Ipsum  modum  in c rem en ti  his  verbis  d e s c rip s it  Nægeli :  ”An  
 irg en d   einem  P u n c t  d e r  Zellenoberfläche,  da  wo  sich  d e r  Ast  b ild en soll, 
   e n ts te h t  eine  kleine  Scheibe  homogenen  Schleimes  u nm itte lb a r  
 u n te r  d e r  Membran;  die  Schleimschicht  e rz eu g t  h ie r  eine  bestirnte  
 Menge  neuen  Schleimes.  Darauf  e rb e b t  sich  die  Zellwand  in  ein k le ines  
 dreieckiges  oder  halb  kugeliches  oder  kegelförmiges  Wärzchen  
 das  mit  homogenem  Schleime  g e fü llt  ist.  Das  Wärzchen  wächst weite 
 r.  Der  Schleim  wird  an  d e r  Basis  k ö rn ig .”  Diseum  illum  gelatinæ,  
 a  quo  p e n d e re i  in crementum,  non  v id i;  ipso  loco  in c rem en ti  endo-  
 chroma  densius  aut  saltem  uberius  coloratum  sæpius  adest,  quod mihi  
 gelatinam  byalinam  d istin g u e re   v e tu it.  —  E x   th eo ria   genera tio n is  
 membranæ  incrementum  modo  allato  fieri  forsan  concludere  lic e t;  
 mutationes  autem  membranæ  quas  sub  vitæ   stad iis  offerunt  Conferva-  
 rum  cellulæ,  de  quibus  supra  mentionem  feci,  mihi  ejusmodi  v id en tu r  
 u t  haud  scio  an  cum  th eo ria   de  formatione  membranæ  c e leb ra ta   bene  
 congruere  videantur. 
 suo  loco  et  sub  sua  forma  servatili’  in  systemate  cellularum,  
 cujus  partem  ab  initio  constitiiit.  Ut  ramus  externus  frondis  
 a  caule,  ita  ramus  cellulæ  a  cellula  materna  distinguatur.  
 Sunt  Algæ,  quarum  rami  externi  omnes  sunt  rami  cellulæ,  a  
 cellula  materna  ne  diapbragmate  quidem  separati  (Bryopsis,  
 Cauìerpa  etc.);  in  plurimis  vero  rami  cellularum  a  materna  
 cellula  separantur  diapbragmate,  quod  fere  semper  directione  
 transversal!  (ramum  versus),  et  plerumque  paulo  supra  ortum  
 rami  perficitur;  bine  fere  diceres  diaphragma  potius  rami  
 quam  cellulæ  maternæ  partem  constituere. 
 Locum  natalem  rami  singulis  speciebus  definitum  dixi;  
 revera  iu  omnibus  milii  cognitis  speciebus  oriuntur  articulorum  
 rami  infra  diapbragma  superius,  quod  antea  ipsos  ab  
 articulo  generante  terminali  separaverit.  In  nonnullis  Confervis  
 (C.  glomerata,  C.  fra c ta ,  C.  Hutchinsioe)  rami  ab  articulis  
 singulis  provenientes  sunt  singuli,  et  sæpe  in  proxime  
 sequentibus  articulis  idem  latus  frondis  occupantes  (rami  secundati); 
   in  aliis  (C.  rectangularis,  C.  composita)  rami  duo  a  
 singulis  articulis  nascuntur,  coætanei  aut  ætate  proximi,  a  
 lateribus  oppositis  provenientes  (rami  oppositi);  in  aliis  demum  
 (C.  rupestris,  C.  catenata,  C.  pro life ra )  zonam  quandam  
 diceres  infra  diaphragma  fertilem,  a  qua  rami  plures,  sensim  
 et  successive  emergunt.  Quod  ita  de  Confervis  valere  
 videtur,  idem  in  Florideis  filiformibus  analogis  (CaMi-  
 thamnion,  B a llia   etc.)  obtinere  puto.  Raro  zona  fertilis  paulo  
 longius  infra  diaphragma  obveniat;  numquam,^si  quid  scio,  
 infra  mediam  articuli  partem;  ubi  vero  analoga  cellulæ  maternæ  
 ramificatione  radices  formantur,  hæ  ab  inferiore  et  potissimum  
 infima  parte  articuli  sæpius  protruduntur.  Articuli  
 caulini  ramos  generaturi  maturescunt  ordine  sursum  progrediente  
 ;  eodem  modo  a  radicibus  descendentibus  rami  nati  ordine  
 descendente  oriuntur. 
 Cellulas  ramificatione  formatas  in  Florideis  frequenter  
 obvenire,  in  iis  facile  est  observatu,  quarum  rami  frondis  
 quoque  sunt  articulorum  rami *).  Sed  etiam  aliis  locis  sæpe 
 *)  Ut  de  ramis  exte rio rib u s  F loridea rum  jam monui  ingentem  esse  
 variationem  quoad  directiones,  secus  quas  in  d iversis  speciebus  pro tru 
 d u n tu r  rami,  ita   idem  quoque  de  ramificatione  cellularum  valere 
 A.:');;.;.:-;'.  
 ;■  ' l ' b i