versa invicem conjungerent. In pariete externo articulorum
fere duo strata cellularum diguoscuntur, nimirum iuternum,
quod cellulis sæjie oblongis et directione articuli elongatis, et
externum, quod cellulis magis verticaliter exeuntibus et simplici
serie dispositis constituitur. Diapbragmata vero constant
membrana, cellulis unica serie iu pbuium juxtapositis
coutexta. Fila interiora suut ita sparsa et siue adparente
ordine excurrentia, ut fuuctioues certæ cujusdam momenti vix
bis adtribueiidæ viderentur. Præter bæc elementa, quæ articulis
e-videntius pertinent, bic illic sparsæ obveniunt cellulæ
rotuudatæ, liberæ iu spatio interiore eminentes, quasi pedicello
tenuissimo lilis interioribus adbxæ, nunc singulæ, nuuc
paucæ adproximatæ.
Quæ quidem structura, quaiitumcumque ab aliis recedere
videatur, tamen ex eodem fere typo, qui est Ebabdouiæ, oriri
putarem. Segmento enim facto loiigitudiiiali rami juuioris
Lomentariæ Kaliformis, aut Champioe Tasmanicoe (Ag. tah.
X IX . f g . 10) üla interiora longitudinaliter excurrentia numerosa
conspiciuntur, quæ iuferne simpliciuscula et elongata,
superne ut superficiel adproximantur ramis emissis stratum'
corticale, filis moniliformibus contextum, constituant; articuli
tìlorum, inferne elongati fiuut; iu filis exterioribus manent
breves, ellipsoidei aut rotuudati (Ag. tah. X IX . f g . 11 a). lu
ij)so apice frondis fila moniliformia suut erectiuscula (Ag. I.
c. f g . 10), deiu arcuatim defiectuutur, demumque verticaliter
excurruut; trausmutatione articuli ultimi cellulæ oriuntur
rotundato-angulatæ, quæ lu adulta fronde stratum extimum
frondis efficiuut. Ftiam diapbragmata quibusdam ramis filorum,
certo quodam modo mutatis, formari fere crederes; quæ
autem ita perficiuntur mutationes typi communis, modo bis
Generibus privo perducuntur.
Si diapbragmata júniora, quæ sectione longitudinali transsecta
fiunt, paulo accuratius observantur (Ag. tah. XLX. f g .
11 h), quædam fila interiora non a diapbragmate exeuntia,
sed idem libera percurrentia videre plerumque coiitiugat. Quod
SI de abis, quæ nou sectione tanguiitur, quoque valeret, ægre
sane_ explicaretur quomodo ramis a filis longitudiualibus exeuntibus
formareiitur diapbragmata. Si a facie observatur
diapbragma juvenile explanatum, constare videbitur cellulis
rotundatis, quæ quasi anastomosibus conjimguntur, et inter-
jectis spatiis miiiutis, quibus excipiantur fila percurrentia (Ag.
). c. f g . 11 d). Cellulæ liberæ (Ag. 1. c. f g . 10), filis loiigi-
tudiiialibus pedicello tautum adfixæ, quæ sparsæ couspiciuntur,
nec modo indicato bene explicantur.
Reverá totius structuræ explicationem vix habeamus, nisi
ex ipso vertice rami juvenilis segmentum longitudinale tenue
et feliciter ductum observare coiitigerit. Velut in vertice
Temploriim jugameiita arcuata decussantur, ita — si parva
licet componere magnis — in vertice rami articulorum quasi
series plures arcuatim convergentes coeuiit, ut quasi susti-
neaiit formam exteriorem rami (Ag. tah. X IX . f g . 12 a et h).
Sunt plures ejusmodi series in ramo obtusiore —■ equidem
10 12 numeravi, foco et superioribus et inferioribus adaptato
— pauciores in angustiore. F x bis seriebus — nimirum ex iis
quæ ili segmento optico lateraliter positæ eraut et iritactæ
sectione facta, — ramos extrorsum porrectos vidi, quibus tìla
strati corticalis formautur. In ipso vertice serierum coiiver-
geiitium articuli constituentes rotuudati fuerunt; proxime inferiores
paulisper latitudine dilatati, et superiores inferioribus
cohærentes poris subtiibulosis ; dein ad articulum sextum infra
apicem in uno, et ad decimum aut undecimiim iu alio præ-
parato articuli summam et admodum insignem lateralem di-
latationem assecuti, quasi zonam propriam, articulorum lateribus
interjecta cellula subcoiifiiientibus insignem, coiistitue-
runt; bis articulis dilatatis, ■ cellulisqiie ab iis emissis diapbragmata
formantur. Quæ bis cellulis dilatatis sunt proxime
inferiores elongantur directione longitudinali rami, et ex bis
formantur fila interiora, quæ inter diapbragmata frondis adultæ
longitudinaliter excurrentia observantur. Ut cellulæ in
vertice rami formantur novæ, nova zona cellularum certo intervallo
iufra apicem formatur, suis dilatatis cellulis novum
diapbragma formatura.
Iuter diapbragmata superiora et ad artículos filorum,
quæ directioue frondis longitudinali excurruut, cellulas rotuii-
datas liberas et tantum pedicello adfixas occurrere indicavi
(Ag. tab. X I X . f g. 12 b etc). His sine dubio conveniunt cellulæ,
quæ in jiiveuili diapbragmate ab articulis dilatatis emissæ,
una cum his diapbragmata conficiunt. Quæ autem ab arti-
■ j f '
A,
ri iriA
- d: ® ;F
; I ' - ’
A ’rii")
p i .
■- J.
i»
' m
" !i##r■. iii
i-.ï
'WH'
:■ ( a ffili"
■ i f t i f e
I' 7;.^.'.
A i!