\'A il ■ ’Hs»,
V ri. - • .
f t ;
í i
offerunt exteriias ita diversas ut a Grevilleo, — qui in Generibus
defiuieiidis externæ formæ majorem vim tribuit — ad Gracila-
riam, Chondrmn, GcHdiimi et Indrani relatæ fuerint. Formam
externam, (jualem SarcophylUs cdtdis, numerosæ species aliæ
(Schizyìnenùe, Ihcliyiiienioe, Irideæ, Gigartinæ, lio tryo ea rp a )
referunt, quibus Generibus est structura non parum diversa.
Iridea niembranaeea (Ag. la b . X .) a Harvejm ad Gratelou-
piaiH Cutierioe; Caììophyììis anyustifglia a me ipso ad Fueum
erenulatum, structura dissimili non observata, ducebautur. Nec
tautum suut frondes simplicitate insignes, quæ boc modo fallu
ut. Ramosa il la et baud parum decomposita Mieroeladia
Coidteri (Harv. Ner. Hor. Am. tab. X X X I I L A ) nou tautum
cum Capensi Ceramio eanecliato, sed et cum alia specie Cali-
foriiica, Loiysiplionia Woodii, miram gerit externam similitu-
diuem. Alia vero est structura Ceramii, alia omuino Polysi-
pboniæ.
Ubicumque nova pars generatur, aut nova discedit directione,
cellulæ quoque formantur aut componuntur, aut distra-
buiitur tali modo, ut satisfaciatur mutationi partis externæ;
et tacile patet cellulas esse, quibus utitur natura ut formam
conticiat externam. His autem utitur diversis modis, velut
artis est iisdem ülis conticere nuuc funem contortum, nunc
rete iiodis nexum, nuuc telam contextam.
Constat quoque formam externam in diversis Florideis
variam esse; si iu iiouuullis simplicissima, in aliis est composita,
aut iu partes diversas abieiis; frons est explaiiata et
decumbens iu noimullis (Peyssoncliia), teretiuscula et erecta
in aliis (Gracilaria). Folia iu Delesseria Hypogiossum invicem
libera maneut; consimilia folia iu Claudea elegante proveniunt,
at mox cum aliis foliis ita copulantur, ut demum
frons maximopere et jiluribus foliorum generationibus composita
oriatur, quæ formam offert sibi propriam, quasi antea
definitam et mira compositionis regularitate insignem. Mar-
tensiæ plures sunt species; in unaquaque specie et in unoquoque
individuo, zonæ foliorum aliæ contiguæ, aliæ feue-
stratæ alternant, iisdem tameu elementis compositæ ; quantum
novimus, fructus utriusque generis semper in fenestrata parte
generantur, quod indicare videtur zoiiam fenestratam constituere
partem bis formis necessariam, quam quoque jam ab
131
origine specierum adfuisse putares. His et quæ suut ejusmodi
probari crediderim unicuiqui speciei certam esse formam,
certamque evolutionis normam ab initio datam. Exterior
forma fit alia, prout alia institueretur, nec ’’ubi ampbora
coepit instituí urceus ex it”. Velut ædibcium exstruitur nunc
in tugurium, nunc in palatium aut templum, prout alio iu-
serviat usu, et linearis adumbratio architecti voluerit; velut
arcbitectonica facies externa non necessarie pendet a materia
qua conñciatur, neque modo quo partes componuntur; ita
etiam in natura formæ externæ plantarum in diversis speciebus
creautur aliæ, nec forma exterior a forma cellularum
necessarie pendet, aut a modo (juo componuntur invicem; minus
adbuc a materiis, quibus componuntur cellulæ.
Si jam in fronde juvenili forma exterior speciei plerumque
propria conspiciatur, sequitur fere quandam esse cuique
telam primariam, a qua quasi forma exterior creatur speciei
propria. Hæc quoque in multis formis, quas simpliciores diceres
et miuus perfectas, non tantum in juvenili pianta adest; sed
eandem etiam in adultiore vix aut parum mutatam distinguere
licet. Ita in multis Callithamniis et quibusdam Nitopbyllis
tota frons sterilis bac constituitur. Eadem fere est ratio in
multis Polysiphoniis, quæ articulis singula serie superpositis
toti constituuntur; sed articuli isti jam fere ab initio nova
generatione cellularum (sipbonibus) sunt quasi compositi. In
nonnullis Cryptonemeis aliisque tela primaria quoque jam ab
iuitio ita evolvitur ut duo strata (corticale et axile) formen-
tur, quarum elementa quasi ipsa sua positione, aut axili aut
peripherica, aliam directionem et formam assumere crederes.
Sunt aliæ in quibus eadem dementa ab iuitio formeutur, sed
quæ nunc in juvenili, sæpius sub provectiore froudis ætate
seusim sensimque mutantur, aut ita ut singulæ partes unius
strati, aut uti’iusque in uno typo parum transformentur, in
altero aliam omnino formam indutæ non nisi intermediis in-
ventis recognoscantur. Exempla hujus invenías in speciebus
diversis Halymeniæ,, Cryptonemiæ, Prionitidis, Areschougice,
Ochtodis etc. Sæpius sunt cellulæ inter stratum externum et
internum iutermediæ, quæ in stratum intermedium conjun-
guntur.
i
r i :
■ Î ’
f'-i.pAA. J
6 7 "
■ -T