
 
        
         
		i  I 
 y 
 T  i 
 IJolysipliüiieæ  ifiiiuulis  moiiosiplioueis  oriiantur.  In  rachide  
 ita  longius  excresceute  sæpe  pinnas  (puisque  inferiores  evolutione  
 iiitirmiores,  a  suiierioribus  fortioribus  digiioscere  licet;  
 adsunt  præterea  iu  bac  specie  ramuli  simpliciusculi  (Ag.  tab.  
 X X X I I .  Jig.  25),  qui  a  corticali  strato  oriuntur ;  hi  suut  serius  
 nati,  et  loco  quo  proveniunt  —  sæjie  piunis  oppositi  —  
 digiioscautur.  Sympodialem  quaudam  evolutiouem  in  bac  specie  
 assumere  vix  aiisam  video. 
 Iu  Clijtoncca  (Harv.  Fhyc.  austr.  tab.  100  et 27.9)  et Glau-  
 dea  (Harv.  I.  c.  tab.  1)  suut  partes  foliis  similes,  quæ  apice  
 circiiiatim  involuto  fere  iudebiiite  accrescentes  adparent;  sunt  
 et  aliæ  eariuidem  partes,  uuiic  folia,  nuiic  ramos  forma æmulantes, 
   quæ  evolutione  magis  defluita  iustructæ  suut.  Ita  
 lolla,  quæ  suut  iu  bis,  evolutionis  normam  ramorum,  rami  
 vero  foliorum  sequi  viderentur. 
 His  exemplis  a  diversis  familiis  collatis  probari  puto,  iis  
 cbaracteribus,  quos  iii  orgauis  dignosceiidis  aliarum  plantarum  
 valere  assumseruiit,  majorem  vim  et  coiistautiam  iu  Elorideis  
 vix  adtribueudam  esse.  Suut  Florideæ  quarum  partes  sua  
 lorma  loba  reieruiit  aliarum iilautarum;  suut aliæ quarum  frondes  
 tereti forma magis caulibus assimilantur.  Vix autem  a forma  
 (leducere  licet  jiartes  planas  illarum  quoad  naturam  difierre  
 a  barum  partibus  teretiusculis.  Nam  inter  formas  ita  extremas  
 longam  seriem  transituum  afierre  liceret.  Caules,  si  quidem  
 partes  alias  sustineutes  ita  denominare  jfiacuerit,  diversis  
 modis  proveiiiant.  Kami  et  folia,  si  ex  forma  externa  de-  
 lliiiaiitur,  aliis  cbaracteribus  in  diversis  speciebus  variant,  
 lu  iioiiiuillis  bæ  partes  evolutionis  norma  aut  indefinita  aut  
 definita  defiiiiantur ;  in  aliis  quiii  imnio  proximis  ((Ftilotæ  speciebus) 
   partes  evidenter  analogas  boc  ipso  charactere  deficere,  
 supra  demonstrare  couatus  sum.  Folia  iu  nonnullis  (Ftilota,  
 l ’olyzonia)  uiia  cum  rachide  sese  evolvente  oriuntur,  iu  aliis  
 (Hypogloss'is)  adveiititioriim  partium modo  generantur;  eædem  
 quoque  suut  ramorum  differeutiæ. 
 Hifficultates,  quæ  iu  partibus  defiiiiendis  ita  oriuntur,  forsau  
 quis  solvere  voluerit  coutendeiis  Florideis  omnibus  tantum  
 existere  Iroiulem  aut  tballum,  cujus  iiullæ  sunt  partes  
 diversæ,  uec  ullæ  comparaiicte  cum  iis,  quas  iu  plantis  superio-  
 riijus  diversas  considerare  coiisuevimus.  Quærere  autem  licet 
 aune  qui  ita  judicaverit  oblivisceretur  uec  superiorum  plantarum  
 partes  certis  et  sibi  semper  coiistaiitibus  cbaracteribus  
 dift'erre.  Equidem  crediderim  caules,  quos  indefinite  accre-  
 sceiites  multarum  assumseruiit,  partibus  evolutione  defiiiitis  
 at  plurimis  coalescentibus  oriri.  Radices  ramique,  si  quidem  
 ill  multis  una  cum  planta  sese  evolvente  iiormaliter  generantur  
 et  succrescunt,  in  aliis  sunt  partes  adventitiæ.  Ramos  evolutione  
 æque  definita  ac  foliorum  iu  iioiinullis  existere  vix  de-  
 negatur;  et  folia  sunt  quæ  apice  seusim  increscunt,  nec  ex-  
 seruntur  a  foco  quodam  basali,  apicis  evolutione  primum  definita, 
   quod  quondam  cbaracterem  iioimullarum  partium  quasi  
 essentialem  coiiclamaruiit *). 
 II.  De  interiore  structura  frondis  Floridearum. 
 VI.  De  substantia  membranæ  cellularum  et  de  
 cuticula. 
 Inter  omnes  constat  ramum,  cujuscumque  fere  sit  plantæ  
 superioris,  si  quidem  a  plauta  desectum  sua  parte  iiiferioie  
 sub  aqua  demissum  teueamus,  non  solum-  vegetum  manere,  
 sed  et  aliquando  iiicrescere  partibus  iiovis  sensim  evolutis.  
 Alia  est  Algarum  ratio.  Sæpe  in  limite  maris  vidi  specimiua  
 rejecta  majorum  algarum  uiia  parte  lu  mari  dependente  vi-  
 geiitia,  altera,  qua  supra  rupem  retiiieaiitur,  exsiccata,  quiii 
 *)  Si  p a rte s  una  cura  incre sc en te   rachiiie  g eneralas  quasi  normales  
 ab  adventitiis  p oste a  formatis  d istin g u e re   placet,  e t  ramos  Coelo-  
 clonii  e t  ’’folia”  P l o c a m i i   evolutione  ad v en titia   o rta   dioeres :  quin  immo  
 sympodialem  quam  d ix e ru n t  evolutiouem  proventu  p a rtis  adventitiæ  
 ortam  forsan  crederes.  P a rte s  autem  adventitias  nunc  sine  ordine  
 nasci  (ramuli  proliflcantes  Ceramii  ru b ri),  nunc  certo  loco  g e n e ra n   
 (ramuli  prolificantes  Ceramii  secundati);  nunc  a  cellulis  exterioribus  
 ipsi  frondi  p ropriis  in  novam  directionem  excrescentibus  (Plocamium  
 hamatum),  nunc  ex  s tra to   corticali  serius  evoluto  emergentes  (Plocamium  
 Preissianum).  In  F lorideis  u triq u e   fructus,  pro  d iv e rsita te   spe-  
 cierum,  nunc  in  partibus  norma lite r  evolutis,  nunc  in  adven titiis  ge-  
 nerantiir.  In  plantis  superioribus  folia  ad v en titia   ra ro ,  si  umquam,  
 formari  v id e re tu r;  flores  nunc  a  gemmis  normalibus,  nunc  a  gemmis  
 adven titiis  tran sfo rm a ri  crederes.