ri:
i4
t ó ’ i ; •" MA ] :
ìvT n i^ Ìbaiitur.
Sub iucreiucuto nuclei zonam snj)remam aliquando
lid i ab inferioribus magis distinctam, cellulis ejus arctius iu-
liceiii cobæreutibus et stratum quoddam circumnucìeare for-
sun iormaiitibus, quod denique sejiarari aut dissolvi putarem;
supra iiucleum enim stratum gelatinæ uberioris expansum’
quandoquidem vidi. Præsentiam ejusmodi strati circumuu-
clearis eo potius boc loco exspectarem, quum pericarpium
magis quam in aliis apertum adpareat. Adposito jodio vidi
endocliromata strati supremi (circumnuclearis) coerulescere;
stratum vero gelatinosum, quod ejus dissolutione oriri suspicatus
sum, colorem pallidum assumere. Dissecto nucleo sub
stadio juvenili endocbromata ovalia quandoquidem a cellulis
separata vidi, et matura gemmidia mire æmulaiitia. Si vero
liæc ita explicarentur, nescio quomodo alterum statum (Ag.
I. c. fig. 5 h) explicarem ; nec alium fructum Floridearum inibi
cognitum babeo, qui maturns stadium illud antecedens Pbacelocarpi
referret.
^ Cystocarpium Pbacelocarpi lioc modo et structuram fere
sibi propriam, et majores inter diversa evolutionis stadia mutationes
ofiert, quam quæ iu aliis Florideis plerumque obve-
iiiaiit. Credere quidem licet spatium interius iu fructu admodum
juveuili esse iutra parietes pericarpii involutos aiigu-
stissimuin; transsectum hoc stadio nucleum fere ambitu cu-
ueatum vidi. Ut deiu in inferiore parte dilatatur fructus,
spatium nucleo datur iiiajus, et tìla radiantia non tantum
sursum, sed etiam lateraliter extrorsum diriguntur; dilatata
media parte fructus, margiues stériles quasi breviores tìunt
et latius biaiites, totumque cystocarpium fit magis apotbecii-
foime (clr. Ag. tab. X X I I I . fig. 4). In segmento verticali
cptocarpii, placentæ basis et carpostomium, autipodice oppo-
sitæ, basem et verticem fructus in Florideis plurimis indicant;
sectione antem facta fructus paulo juuioris iu Pbacelocarpo’
canaliculi labra diversis locis attingaiitur et quocumque loco
adpaieutiam fallacem ofieraiit transsecati carpostomii; si segmentum
observatur oblique factum, duobus et immo tribus
(si tres suut canaliculi adscendentes) locis diversis carpostomia
adesse crederes, et siugulis suos esse rmcleos ab aliis separates.
In ipso pariete iiicrassato pericarpii, iuter fila verticalia
strati corticalis, corpuscula (cellulæ majores aut conglomera-
tioiies cellularum?) adsunt sparsa, quæ spbærosporas iucboantes
sistere facilius crederes; et forsan ex boc coujiceret
quispiam sporocarpium et cystocarpium, quæ positione et forma
fere coiiveiiiunt, revera esse diversa stadia unius ejns-
demque fructus. Sed et aliis locis frondis bæc corpuscula iu
strato corticali adsunt. A Kiitzingio (Finge. Gen. p . 110—111
tab. 58 II. fig. 2) nomine ’’Scbeiiisaiiien” designaiitur. Cujus
naturæ sint hæc, mihi omnino latet.
Structura nuclei in Nizymenia modificationes offert iis
Pliacelocarpi subsimiles. Circa et supra nucleum seriem vidi
cellularum, quam strato circuni-nucleari in aliis- Florideis
analogam judicavi (Ag. tab. X X I I I . fi.g. 8 a et 8 h); endo-
cbromate colorato liæ farctæ fuerunt; nuiic in stratum cobærentes,
nunc sparsas, nunc bic illic deficientes observavi. Fila
gemmidiifera iis Melanthaliearum et quæ iu fructu magis evoluto
Pbacelocarpi mibi obveneruut præcipue congruentia. Iu
Nizymenia tìlum axile desideratur, cujus a parte suprema
placenta iu Pbacelocarpo trausmutata fit; bujus loco in foliolo
maxime juvenili Nizymeniæ fasciculus axilis adest, paucis cjui-
busdam filis invicem distantibus, at anastomosibus juiictis,
constans (Ag. tab. X X I I I . fig. 9); ut iu aliis multis Florideis
placenta formatur copnlatis cellulis et endochromatibus iu
corpus solidum coalescentibus, ita in Nizymenia plurium cellularum
(fasciculi axilis) coalitione demum placentam formari
puto, quam in fructu maturescente permagiiam vidi et quasi
corpore solido coustitutam (Ag. 1. c. fig. 8 a). Fila gemmidiifera
sursum et extrorsum a placenta radialitia vidi.
Tribus ea Spbærococcoidearum, cjuæ Spbærococco et buie
proximis Generibus constituitur, tìlis gemmidiiferis brevioribus
et magis clavatis distincta milii adparuit (Ag. tab. X X V I .fig .
5, 7, 1—3). Ipsa tìla miuus quoque ramosa diceres, ramis
præcipue in infima parte obviis, quasi supremas placentæ partes
constitueiitibus (Ag. ì. c. fig. 2, 5 et 6).
In Stenoeiadia cystocarpia ad margines frondium nasciiii-
tur externa et ita posita, ut ramulis trausmutatis orta facile
fingeres (Ag. tab. X X V . fig. 1); ipsa antem, qnnm nullo om-
iiiiio pedicello prædita sint, forsan indicare ramulum jain sul)