■ f
'■ ri
t '- ' ;
I
mentorum. Nec adiiioduni hoc resjiectii diversa est Polìex-
fm ia pediceìlata (Harv. Ner. Austr. tab. 5).
Aliæ suut species, ([uarum caules præcipue mutata structura
formautur. Io Delesseria et quibusdam Hìwdomeleis quarum
folia suut costata, costa oritur cellulis propriis, jam una
cum folio iiatis, axilem seriem formantibus. Quo adultiores
partes, eo magis jjlerumque costa ])roducitur, sursum sensim
accresceiis. Etiam in Heminewa, cujus costam in medio folio
termiuari crederes. cellulæ costales usque ad aijicem folii ad-
suiit, in cellulam terminalem j^ropriam desineutes. Quæ vero
nulla ejusmodi cellula terminali acerescuiit (Erytlirophyìlmu,
Cryptonemia), nec ju-opria cellularum serie axili iustructa sunt
(Nìtophylìum); iu bis costæ uervique, si quidem adsunt, non
nisi in folio adultiore formantur, nimirum aut multipli catione
et proloiigatione cellularum strati iiiterioris (Erytìiropìiyìlum),
aut lormatione novarum, quæ aliquando propriam suam ba-
beaiit structuram aut origiuem diversam (Nitophyìlum). Ejusmodi
mutationibus strati interioris majorem firmitatem aut
flexibilitatem cauli tributam fore equidem susiiicarer; velut
sunt strati corticalis mutationes, sæpe cum illis juiictæ, quibus
formam teretem sæpe debeat caulis. Iu diversis vero speciebus
nuuc illæ, nunc bæ mutationes magis prominent; in Cryp-
toìiemia decipiente (Harv. Fhyc. austr. tab. 2 89) costa — in superioribus
partibus vix couspicua — iu iuferioribus provenit,
præcipue evolutione strati corticalis, quod totam costalem re-
gioiiem strato validiore obducit, lamiiiaque demum obsoleta caulem
reddit teretem. In Or. d a ta (Harv. 1. c. tab. 1 22) costa
superne formatur pi-æcipue evolutione strati interioris; in inferioribus
partibus tamen costa strato corticali quoque obtecta
est; facta autem sectione transversali, stratum interius eundem
monstrat ambitum ancipitem, quem in partibus superioribus obvenire
dixi. — Cognita est species insignis Laurenciæ, nomine
L. elatm a Harvey descripta (Ner. austr. tah. 33). Hujus varie-
tatem nomine L. datæ var. luxurians postea in Synopsi Phyco-
logiæ australis distinxit notis quibusdam allatis, adjecta vero
observatione, unam formam in alteram transire. Formas itaque
proximas esse, credere fas est. Si vero utriusque sectionem
transversalem observasset Harvey, certe nullum unius in alteram
transitum supposuisset. Iu L. d a ta suut rami juniores
fere teretes; inferiie caules compressi et fere aiicipites, sectionem
transversani ovalem exbibeiites, in qua cellulæ corticales
unica circumcirca serie ordinatæ sunt, uec in utraque pagina
magis evolutæ quam ad margines; stratum vero interius est
amplimi, et bujus evolutione axis iucrassatus et sectio transversa
ovalis oritur. Coiitrarium omnino obtinet in L. luxuriante;
rami juniores sunt compressi; inferne caules teretiusculi
sectione transversal! monstraiit ambitum strati interioris
ancipitem, qualem in ramis juiiioribus. In utraque vero pagina
stratum corticale excrevit, et hujus incremento caules
inferiores teretiusculi formautur. Quæ itaque in specimiiiibus
exsiccatis utriusque speciei adpareat costa, hæc in L. d a ta
evolutione strati interioris, iu L. luxuriante vero incremento
strati corticalis majori efficitur. Qua quidem evolutione ube-
riore strati corticalis sequi putarem, Laur. luxuriantis pluri-
mos sæpe esse ra,mos e caule prolitìcautes, nullis omnino in
L. d a ta evolutis. Eadem fere est structuræ differentia in
Plocamiis; in FI. Freissiano caulis validus oritur evolutione
strati corticalis, ejusque a costali regione plurimi suut rami
prolitìcautes; in plurimis aliis speciebus uec stratum corticale
magis evolutum fit, nec proliiicaiit frondes.
Ili quibusdam Florideis, quarum est forma admodum
peculiaris, (Erythrodonium pyriferum — quod forsan cum Are-
sdiougia Sedoide (Harv. Fhyc. austr. tah. 117) specie coiive-
niat — caulis teretiusculus solidus ramis obovatis vesiculosis
superne obsitus est. Partes superiores et juniores caulium,
si accuratius observantur, sunt quasi articulis superpositis
obconicis, Opuiitiæ in modum prolificantibus, concatenate, articulo
superiore stipite suo tenuiore ab inferioris parte superiore
iiicrassata proveniente. Prima sua ætate hos articulos
superiores ramorum nudos vidi; adultiores a parte sua superiore
iiicrassata ramos vesiculosos emittunt. Nisi fallor, et
superiores articuli caulini et rami laterales a jam evoluta et
adulta parte prolitìcaiit minuti, postea extra maternam partem
suo ordine grandescentes ; caules vero, quales in adultiore
obveniunt, forma diversi, structura mutata sensim transfor-
mantur. In juveiiili ramo series axilis cellularum adest, membrana
cellularum crassiuscula et lamellosa insignis; in cauli-
bus adultioribus bæc cingitur filis multo tenuioribus. Inter
3
F i ; ; rli
'S %