m
I J
208
gongro ad eundem nucleum plura couducere carpostomia, quandoquidem
observare credidi (Ag. tah. X I I . fig. 11).
4. Dudresnajeæ bodie constant unico Genere Dudresnajæ;
cujus est babitus in superiore parto plaiitæ Callitbamniüideæ,
ill inferiore fere plantee llelmiiitbocladiaceæ. Caulis nimirum
ab iuitio articulatus et- monosipboiiius cingitur verticillis
ramulorum gelatina subcoliibitis ; iu partibus adultioribus
tìla numerosa lougitudiualiter frondem iiicrassatam percurrere,
cognitum est. Cystocarpia, favellas externo adspectu
æinulaiitia, inter lila verticillata obveuiuut, quasi involucro
ramulorum sterilium cincta (lla r v . Phyc. B r it. tab. 244 f g. 0;
Ag. tab. X V I . f g . 1). Quia intra quemque fasciculum ramulorum
verticillatorum fructus singuli obveuiaiit, cystocarpia
in ramo superiore quoque verticillata adpareant. l ’rseter nucleum
maturescentem in inferiore parte fasciculi, sæpe ad
ramulos superiores ejusdem — velut in fasciculis superiori-
l)us, adparenter sterilibus, rami iiiferue fructiferi — fila quædam
plerumque deprelieiiduntur ab aliis ita abludentia, ut
omuino aliena facile crederes. Dum enim fila alia fasciculi
babeiit articulos cylindraceos diametro multiplo longiores, illa
constant (Ag. tab. X V I . f g . 2 ) articulis brevibus fere globosis,
aut sæpius latioribus quam longis, discos intra membranam
pellucidam et parum conspicuam seriatos æmulantibus. Fila
bæc mouiliformia sunt uunc breviora nunc longiora, paucioribus
aut uumerosis articulis constantia, sæpius arcuato-cur-
vata, nuuc parte superiore fere abruptius retroflexa, demum
sæpe plura in nodum contorta (Ag. I, c . f g . 3—G). Ejusmodi
ramuli pars suprema, velut articuli basales sunt sæpe
cyliudracei et elongati; rarius articuli medii cyliudracei, superioribus
iiiferioribusque disciformibus aut globosis (Ag. I.
c.fig. 2). Aliquando mibi contigit deprebendere articulos eloii-
gatos et cylindraceos interne in partes breviores seriatas divises
(Ag. l. c. fig. 3 ad fi); bis partibus articuli dein rotuiidatis
et magis intumescentibus articulos breviores globosos
filorum moniliformium oriri, patet. Fila moniliformia igitur
sunt trausmutatione filorum sterilium orta; et qui in illis adsunt
articuli cyliudracei constant articulis nondum mutatis.
Sub bac articulorum trausmutatione membranæ articulorum
fiunt magis gelatinosæ, et endocbromata increscentia satura-
209
tius colorata. In filis moniliformibus uunc oliservavi quosdam
articulos disciformes ulterius et alia directione subdivisos
(Ag. tab. X V I . fig. 4), partibus adirne quasi intra limites fili
uidulaiitibus; uunc, nonnullis partibus quasi extra limites fili
eruptis, aliæ interiores manent, quas fere placentares dicerem,
suis endocbromatibus per poros protractos cellulas exteriores
sustineutes (Ag. I. c. fig. 5). llis cellulis erumpentibus, ulterius
subdivisis et articulis seusim pluribus in focos couversis,
a quibus iiovæ cellularum generationes erumpuut, oriuntur
nodi exteriores (Ag. l. c. fig. 2 ), quibus ulterius evolutis demum
nuclei cystocarpiorum formantur. Ramuli bi fertiles
sæpe sunt simplices at iuvicem adproximati, uuuc ipsa racbide
eos sustiiieiite quoque trausmutata fiuut quasi ipsi ramosi;
siugulis præterea aut flexuusis aut immo retrofractis
coiitorquentur sæpe plurimi iu nodum majusculum (Ag. l. c.
fig. (i), cujus articulis partibusque articulorum, demum siue
ordine 'conspicuo conglobatis, nucleus favellæformis demum
prodit. liujus racbidis transmutatæ partem supremam ste-
rileni extra nucleum nondum maturum sæpius superemineu-
tem (Ag. I. c. fig. 6) vidi; quiu immo adliuc iu maturescente
persistentem baud raro observavi; euudem vero et lateraliter
aut infra basem nuclei proveiiientem, qualem a filo retro-
fracto formatum crederes, quandoquidem inveni (Ag. I. c.fig.
7 ad fi.). Alium queudam tricbopboricum adparatum quam
bauc supremam partem sterilem fili transmutati me non vidisse,
adnotare placet.
Ut iutelligatur structura Dudresnajæ panca adbuc addere
lubet. Velut iu aliis pluribus, ita in fronde Dudresnajæ
elementa duplicis systematis agnoscere putavi. Qui una cum
pianta juvenili accrescente formantur caules, rami ramulique
sunt articulati et intra articulorum membranas continent endocbroma
conspicuum. Præter bæc elementa plantæ junioris
in adultioribus partibus frondis obveniunt fila admodum te-
nuia, sæpe inarticulata et endocbromate vix distinguendo prædita;
quod adest endocbroma ambitu subinæquale et bic illic
iiiterrupturn, nuuc adparenter in articulos subdivisum. Hæc
fila in partibus supremis et juvenilibus defìciunt aut rariora
adsunt; in partibus adultioribus numerosiora, ni fallor a verticillis
decurreutia. In juvenilibus partibus, quorum verticilli
14
■A"
■ ì x E ù
I
.1«
fi.' 'fil
ri
j
H I '.®
<
T-’