mm m
’h
O í g r i '
â '
m ;
■ \i
■ -
M a A 7 0
. t-'ri'ii V®
‘'¡'7 ' fi
uiiü latere, quo fructus oblique adscendens pedicellum sequitur.
Supra liüc stratum l)asale surgit placenta magna olilonga rotundata,
plurimis cellulis contexta (Ag. f ah. X X X I I L fig. 26).
In interiore parte placentæ cellulas rotundato-angulatas, en-
dücbromate sub-graïuiloso farctas, vidi; inter bas cellulas
meatus intercellulares dilatatos, endocbromate magis liomo-
geneo quasi liquido imjrletos (Ag. tah. X X X L I I . fig. 26 a).
Meatus lu intercellulares nou tautum spatiis tri-tetraedris,
apicibus protractis, constare adparent — ut plerumque ol)-
veiiiant — ; sed sæpe sunt dilatati et inter se evidentius coii-
fluciitos (Ag. tab. XXXLLL. fig. 28, infierne). Jodio adposito
endocbromata iu cellulis strati basalis colorem luteo-fnsceiitom
assumserunt; in meatubus iutercellularibus lit dilute luteum;
iu cellulis placentaribus inferioribus fere iu coeruleum tendit,
lio c modo meatus intercellulares quasi systema proprium officerò
facile crederes. Extrorsum et sursum cellulæ placeuta-
res sensim prolongaiitur et evidentius iu fila ramosa abeunt,
a (juibus demum lila projirie gemmidiifera radiantia exeunt
(Ag. 1. c .fig . 28).
His indicare volui totum adparatum placeiitarem esse et
in aliis Generibus alium, et diversis ætatis stadiis plus minus
evolutum; omnibus vero cliaracteristica videntur gemmidia
elongata pyriformia aut obovata, quæ iu articulis termiiiali-
bus filorum siiigula evolvuntur (Ag. tah. X X XTT fig 27; tab.
XXXLLL. fig. 13, 19, 28). Articulo terminali effoeto, ex articulo
penultimo singuli novi articuli geiiimidiiferi formantur,
aut sæpe, ui fallor, plures ex eodem evolvuntur terminales
et gemmidiiferi. Sæpius endocbroma iu bis cellulis peiiulti-
mis antea in partes subdivisum vidi, quasi in novos articulos
aut nova fila partes singulæ abireiit (Ag. tab. X X XTT fig 27;
tab. XXXLLL. fig. 28). Sub hac progrediente evolutione fila
gemmidiifera in multis elongantur et novis ramis succrescunt*);
■■■) E x evolutione supra aduinbrata nuclei sequi pu ta rem fila gemmidiifera
sub diversis stadiis alium adspectum offerre dcbere. Gemmidiis
omnibus emisrts demum stadium ex iste re posse, sub quo totus
nucleus co n s ta re t filorum p a r te inferiore ste rili e t p rolongata, facilius
p a te t; et ejusmodi núcleos quasi oertis speciebus privos quoque aliquando
assumse runt. Ita Harvey B a syæ Wrangelwide (Phyc. austr.
tah. 174) e t D. Hafficc (l. c. tah. 143) ejusmodi stru c tu ram nuclei triarticuli,
qui suo tempore sunt ultimi, increscunt magnitudine
et sensim in formam gemmidiiferis privam convertuntur. Ipsum
gemmidium, quod bis contentum est pyriiorme aut obovatum,
emissum mox rotundatum vidi. Membranam articuli
effoeti mox collapsam apice lacero, imiic apertura rotundata
infra apicem ruptam (iu Vidalia) quandoquidem observavi..
Prima initia nuclei iu cellula majore rotundata (Ag. tab.
XXXLLL. fig. 10) videre credidi, quam trausmutatione sipho-
nis axilis articuli fructiferi ortam suspicatus sum. Quomodo
vero bæc in cellulas placentares divideretur, milii sequi non
licuit. In fructu juvenili Ihlys. vioìacece cellulas placentares
plures vidi, a quibus exit' fasciculus fertilis, constans exterioribus
quibusdam filis sterilibus simpliciusculis — paranematibus
— e t interioribus tìlis brevioribus, pauci-articulatis
et ramosis, quorum in articulis ultimis gemmidia jam digno-
scaiitur (Ag. tab. XXXLLL. fig. 13). Paranemata, quæ sub
hoc stadio articulis uumerosis constituta fuerunt, serius sæpius
evaiiescere puto; telam transitoriam boc modo æmulantia,
quam in juvenili cystocarpio Floridearum sæpius depreheiidi.
In aliis quoque iu adultiore fructu aliquando persistunt; in
Vidalia cingitur circumcirca nucleus maturus plurimis filis, a
basi nuclei adsceiidentibus, carpostomium versus coiivergen-
tibus, exterioribus paulisper firmioribus, interioribus tenuioribus
moniliformibus (Ag. tab. XXXLLL. fig. 2 6 et 26 b).
Apex ramuli, a quo cystocarpium quasi ramulus novus
surgit, nunc desinit in pilum subhyalinum, quem antea quam
buit. In d isse rta tio n e supra a lia ta D:r .lanozeuwski descriptionem n u clei
Dasyæ a me datam v itu p e rav it, sta tu en s sporas numerosas in filis
moniliformibus se ria ta s obvenire; quin immo icones d ed it (Pl. V .fig .
7 et 8) quibus illiis tra re n tu r ejusmodi fila gemmidiifera Dasyæ coccineoe.
Iterum ig itu r cystocarpia D. coccineoe examinavi, a t eadem vidi
quaha an te a (Sp. Alg. p . 1187) descripsi. Icones, a D:r Janczeuwski
datæ, mihi p ro b an t eum specimen exsiccatum obse rvasse; corpuscula
se riata, quæ sporas cred id it, su n t me jud ic e endocbromata a rticulorum
ste rilium, quibus co n s titu u n tu r filorum fertilium p a rte s inferiores. In
fructu ab auctore obse rvato gemmidia v era effoeta suspicor. Kützing
(in Phycol. Gen. tah. 51. I I . fig. 6) fila p la c en ta ria ejusmodi, ni fallor,
effoeta e t p o st emissioiiem gemmidiorum forsan u lte riu s evoluta p in xit,
quibus corpuscula, nomine ’’Nehensamen” d e s ig n a ta ,'co n tin e ri credidit.
18
m
y