
 
        
         
		r ii 
 l i 
 \tk 
 A K - 
 72 
 biaiias  cellularum  vicinarum  separaverit,  sensim  vicina  spatia  
 iuforcellularia  tangit,  cum  quibus  denique  coujungitur  radiis, 
   conicos  tubulos  meutieiitibus.  Si  demum,  opera  succi  
 coacervati,  membrana  circumdans  propria  meatui  formatur,,  
 cellulæ  novæ  interstitiales,  cum  proximis  eodem  modo  ortis-  
 copulatæ  et  reticulatim  coiijuuctæ,  systema  cellularum  effi-  
 ciaut,  quod  extra  cellulas  primarias  pervium  usum  parti-  
 bus  ab  exteriore  ad  interiora,  et  ab  inferiore  ad  superiora  
 veuientibus  permittat. 
 In  Florideis  præterea  frequeutia  suut  organa,  quæ  poros  
 C’Tiipfelu”)  denomiiiarunt.  Hæc  constant  canali  angustissimo,  
 parietes  sæjie  crassiusculos  et  lamellosos  transverse  permeante. 
   Fnclocbroma,  quod  parieti  interiori  cellulæ  plerumque  
 adprimitur,  etiam  canalem  pori  iiitrare  apparet;  quiii  immo  
 buie  arctius  adbærere  censeatur,  quum  frequenter  obveniat  
 eiidocbroma.  quod  causa  quadam  sese  coiitraherit  in  mediam  
 partem  cellulæ,  tamen  radiis  emissis  cum  poris  cobærere  (Ag.  
 Tah.  X V .  f g .   7  et  8).  Quot  igitur  suut  pori,  tot  sæpius  sint  
 radia  endocbromatis ;  et  radii  præsentiam  pori,  ni  fallor,  semper  
 iiidicaiit.  In  Polysipboniis  brevi-articulatis  transversaliter  
 sectis  vidi  tot  radios  endocbromatis  ab  axili  siphone  
 provenientes,  quot  fueruiit  siplioues  jDericentrales;  singulis  ig itur  
 sipbonibus  pericentralibus  porum  ab  axili  conducere  adparet  
 (Ag.  Tah.  X X X I I I .  f g .   5  et  4). 
 Ili  Florideis  filiformibus  articulatis,  quorum  articuli  cellulis  
 singulis  superpositis  constant,  pori  singuli  per  medium  
 diapbragmatis,  quod  articulos  separat,  ducti  conspiciantur.  
 Ita  iu  B a llia   caìlitricha  (Ag.  Tah.  I l l . f g .   6  e t? )   in  Ceramia  
 circinnato  (Ag.  Tab.  II I.  f g .   14)  aliisque.  Supra  dixi mibi  in  
 quibusdam  Ceramiis  contigisse  totum  adparatum  corticalem  
 separare  a  cellulis  interioribus,  quibus  formantur  ipsi  a r ti-  
 culi  froudis;  in  articulis  ita  denudatis  vidi  fundum  in  medio  
 conice  expansum  permeari  poro  biante  evicleiitiore  (Ag.  Tab. 
 II I.  f g .  19).  In  Budresnaja  coccinea,  cujus  articuli  caulini  
 latiore  diapbragmate  byalino  invicem  separantur,  vidi  (foco  
 mediæ  partis  rite  invento)  cellulas  intra  cuticulam  interiores  
 conice  prolongatas,  in  medio  diapbragmatis  obvias,  poro  singulas  
 permeantibus  conjungi  (Ag.  Tab.  X V I .  f g .   8).  Loco  
 certo  ita  obvenientibus  poris  certas  quoque  in  vita  Flori- 
 73 
 (learum  functiones  attributas  fuisse  videretur;  equidem  bis  
 pervium  usum  inter  diversas  cellulas  effici  putarem. 
 Neque  in  Ceramio  aut  Dudresnaja  alio  loco  parietis  po-  
 ruiii  quendam  vidi,  ueque  iu  aliis  algis  articulatis  moiiosi-  
 phoneis  poros  adesse  scio,  uisi  in  medio  diapbragmate.  Iu  
 tilo  Polysiphoniæ  poros  inter  sipliones  pericentrales  et  ceii-  
 tralem  adesse  dixi,  observatis  segmentis  specierum,  quæ  brevibus  
 articulis  constituuiitur.  In  articulis  elongatis  rarius  
 hoc  modo  observantur  hi  pori,  quia  a  media  parte  sipboiium  
 eloiigatorum  exeunt  singuli.  Nec  iu  speciebus  longe-articu-  
 latis,  si  a  facie  conspiciantur,  hi  pori  evidentes  fiunt,  quia  si-  
 phones  adproximati  poros  internos  occultant.  Aliquando  vero  
 contiiigat  ramos  videre  sipbonibus  coiitractis  ita  pellucidos  
 ut  pori  evidentissimi  adpareant.  In  his  a  media  parte  sipho-  
 iiis  eloiigati  siiigulos  exeuntes  vidi,  introrsum  ita  porrectos,  
 ut  singulis  sipbonibus  pericentralibus  conjungeretur  axilis. 
 Quibus  quidem  aliisque  consideratis  equidem  suspicarer  
 poros  tautum  formari  iis  locis,  quibus  cellulæ  nuper  formatæ  
 invicem  taiiguiitur;  ubicumque  autem  boc  fiat,  ibi  poros  facilius  
 formari.  Velut  de  partibus  exterioribus  Floridearum  
 scribeiites,  supra  diximus  ramulos  juveniles,  molles  et  gelatinosos, 
   qui  sub  evolutione  invicem  adproxiinantur,  sæpe  con-  
 crescere,  ita  de  interioribus  idem  facilius  exspectarem.  Inter  
 cellulas,  quarum  membranæ  boc  modo  intime  conjunctæ  fuerunt, 
   pervium  usum  uberius  fieri,  adjuvautibus  osmoticis  vi-  
 ribus,  suspicatus  sum,  porumque  his  locis  sensim  formari.  Si  
 clein  pari  passu  grandescunt  cellulæ  junctæ,  pori  formam  re-  
 tinent  plurimis  communem  (Ag.  Tah.  X V .  f  g.  7  et  8,  Tab.  
 I I L f g .   17  h).  lu   Florideis  vero  sæpe  obtinet  cellulas  proximas  
 magnitudine  diversas  fieri,  et  diversa  directione  expandi  
 ;  distrahuntur  hoc  modo  membranæ,  quæ  antea  fuerunt  
 proximæ,  iis  locis  tantum  cohærentes,  quibus  antea  fuerant  
 iu  unum  concretæ.  Protrahuntur  igitur  membranæ  in  tubulos, 
   cellulas  distractas  conjuiigentes,  et  bis  tubulis  sæpe  in-  
 clicari  locos,  quibus  cellulæ  juveniles  antea  adproximatæ  fuerant, 
   equidem  putarem.  lu   multis  Gigartinearum  formis  (cfr.  
 Ag.  Tab.  X —X I I )   cellulas  corticales,  exteriores  et  juveniles  
 iuvicem  proximas  videbis;  ubi  cellulæ  rotundatæ  parietibus  
 proxime  adpropinquantur,  porum  oriri  crediderim,  quem  po- 
 ■  ‘  f-':-. 
 ri 
 l‘  A, , D 'ri  
 pl,' 
 ■ l ' i v ' .V 
 mk;