
 
        
         
		<  / 
 I ■ » 
 exempla  afferi-e  placet.  In  C.  jrnlchdlo  pinnæ  pinimlæque  ex  
 singulis  articulis  proveniunt  geminæ  opjiositæ;  in  CaU.  yraci-  
 lento  pinnæ  iiiferiores  suut  geminæ  et  oppositæ,  in  superioribus  
 racbis  incurvata  fit  et  iniiiiulæ  secundatæ  a  singulis  articulis  
 singulæ  oriuiitur.  In  C.  snhuiato  et  C.  Ihjlaisei  rami  iiiferiores  
 2—4  a  singulis  articulis,  superiores  siuguli  proveniunt,  omnes  
 autem  sursum  porrecti  et  secuudati  (Harv.  Ner.  Amer.  tab.  30).  
 Ill  a   simili  (Harv.  Fhyc.  austr.  tah.  207),  C.plumula  aliisque  
 rami  iiiieriores  2—4  ex  singulis  articulis;  ramorum  vero  omnium  
 ramuli  siuguli  exeunt  e  superiore  et  convexo  latere  ra-  
 cbidis  recurvatæ.  Iu  C.  d ispari  (Harv.  I.  c.  tah.  227),  C.  di-  
 morpho  aliisque  rami  iiiferiores  2—4  ex  singulis  articulis,  ramorum  
 autem  rami  priinum  dicbotomi,  deiii  iu  rachide  alterni  
 adparent.  Plumarum  quoad  racbidein  dispositio  iu  diversis  
 speciebus  iiisuper  diversa  est;  ejusdemque  articuli  paria  diversa, 
   diverso  tempore  sæpe  iiascuntur. 
 In  fronde,  quam  iiormaliter  piiinatam  aut  piiiuatim  ra-  
 mosam  ceiiseamus,  sive  bæc  simplici  serie  cellularum  super-  
 positarum  constat,  sive  sipbonibus  pluribus  circa  centralem  
 juxta-positis,  piiiiiæ  seu  rami  una  cum ' successiva  evolutione  
 racbidis  oriuiitur.  Iu  Polysipboniis  sipboiies  axiles  ramorum  
 cum  sipboiie  axili  caulis  coiijungi  semper  quoque  vidi;  in aliis  
 Florideis,  quarum  est  series  axilis  cellularum  superpositarum,  
 ill  bis  initiales  ramorum  sæpe  quoque  inveniuntur.  Sed  præter  
 banc  ramorum  formationem  quasi  normalem  (iu  speciebus  
 pinuatim  ramosis)  alii  rami  obveniunt  qui  sunt  adveiititii,  
 utpote  una  cum  evolutione  racbidis  nec  orti,  nec  a  cellula  
 certa  et  dêliiiita  provenientes,  sed  pro  diversitate  specierum  
 iiunc  ab  uno,  nuuc  ab  altero  loco.  Ejusmodi  rami  sæpe  pro-  
 lificantes  dicuntur,  in  Algologia  descriptiva.  Ita  in  B a llia  
 callitriclia  (Ay.  tah.  II I.  jiy .  6—7)  in  parte  plantæ  inferiore  
 et  e  strato  corticali  serins  formato  provenientes,  rami  adsunt  
 et  forma  et  functioiiibus  diversi  a  piniiis,  quæ  una  cum  evolu-  
 tioiie  frondium  iiascuiitur.  In B a sy a   coccinea  (Ay. tab. X X X I I .  
 fiy.  25)  præter  pinnas  compositas,  una  cum  fronde  ad  articu-  
 lum  quemque  tertium  racbidis  alterne  ortas,  ramuli  adsunt,  
 a  strato  corticali  serins  provenientes,  qui  acuminati  et  sæpe  
 simplices  maiieiit;  qui  quidem  ramuli  baud  raro  pinnæ  oppositi  
 adparent. 
 Qui  vero  in  bis  suut  quasi  fortuiti  et  præter  normales  
 pinnas  obvenieutes  rami,  in  aliis  speciebus  unicum  quod  adest  
 sistaiit  ramificatiouis  genus.  Ita  inter  Delesserias  est  Tribus  
 Hypoyìossi,  cujus  speciebus  typicum  videtur  foliis  constare  
 iudivisis;  nec  iu  bis  iiovæ  quædam  partes  externæ  sub  evolu-  
 tiüiie  folii  geiierantur;  a  costa  vero  adultiore,  locis  ut  videtur  
 iudefiuitis  (Harv.  Ner.  Bor.  Amer.  Tah.  X X I I .),  pi'o  diversitate  
 specierum  prolificaiit  nova  foliola,  nunc  siugula,  iiunc  
 bina,  iiiinc  sensim  plura.  lu   Delcsseria  L ya llii  et  coiiformi-  
 bus  folia  indivisa  quoque  maneiit,  at  in  bis  a  ntarginilms  ad-  
 iiltioribus  (iiec  a  costa)  foliola  uova  proliiicaiit.  In  Sarcome-  
 nia  Delesserioide  (Harv.  Fhyc.  austr.  tah.  121)  certis  intra  
 ■maryinem  locis  a  folio  simplici  adultiore  nova  foliola  emergunt. 
   Lamina  foliorum  in  bis  omnibus  demum  detrita  aut  
 obsoleta,  costæ  aut  margines  in  caules  abeunt  et  frous  oriatur  
 ramosa,  nimc  ramosissima.  In  Claudea  (Harv.  lliy e .  austr.  
 tah.  1)  e t  æque  mirabili  Cliftonoea  (Harv.  l.  e.  tah.  100)  nova  
 folia  a  costa  adultiore  unius  paginæ  proveniunt;  pinnæ  vero  
 aliæ  sub  evolutione  folii  primarii  (racbidis)  nascuiitnr,  a  quibus  
 pendeat  forma  et  formatio  totius  folii. 
 Ut  ramificatio  iiormalis  iucipiatur  a  cellula  quadam  axili,  
 quæ  in  aliam  expanditur  directioiiem,  quam  quæ  fuit  suimetip-  
 sius  axi)  propria,  ita  rami  adveutitii  a  cellula  quadam  alia  
 adultiori  provenire  videntur,  quæ  quasi  subito  iu  aliam  directioiiem  
 proloiigari  inchoatur.  In  Delesseriis  cellulæ  cxtimæ  
 (folii  margiuem  versus)  sæpius  linea  recta  limitantur;  uiiam  
 vel  alteram  ex  his  quasi  subito  extrorsum  magis  inflatain  et  
 iu  novain  directioiiem  prolongatam,  deiii  ad  normam  cellulæ  
 terminalis  subdivisam  quandoquidem  observavi  (cfr  Ag.  Tab.  
 X X V I .  fig.  9);  quæ  quidem  ita  iiovæ  serici  cellularum  fit  ini-  
 tium,  in  nonnullis  in  deiitem  abieiis,  in  aliis  in  laciniam  majorem  
 aut  ili  folium  iiovuiti.  Li  Flocamio  rami  minuti  accre-  
 scuiit  evolutione  et  siibdivisioiie  cellulæ  terminalis;  articuli  
 autem  ita  formati  mox  polysipbonei  evadunt,  sipbonibus  secus  
 longitudinem rami prolongatis.  Quasi subito ad unum  latus  rami  
 siplioiies  quidam marginales  extrorsum  rotuiidaiitur  et  in  formam  
 abeunt  cellulæ  terminalis  proloiigatæ;  deiii  sipliones,  qui  
 sunt  marginalibus  ita  mutatis  proximi,  eadem  directione  pro-  
 longari  iiicipiunt;  demum  omnes,  qui  uiiam  dimidiam  rami