m i :
r!.":"!
i‘-m ‘ '■
LA 7 '
t A k .
5—G). Frequenter quoque obvenit nncleuni in lobos, externe
pins niiiius conspicuos divisuiu esse, lobosqne diversos continere
nucléolos diverso evolutionis stadio positos et diversa
directione porrectos (Ag. tah. X V I . f g . 21, uhi a, h, c, d ejusmodi
lobos disseotos indicant). Lobi majores, quilins gom-
midia fere matura contineantur (Ag. I. e. ad a), sunt plernm-
(jne superiores et centrales; minores lobi, quibus contiiientur
gemmidia júniora, sniit sæpius laterales et inferiores, nniic
vix conspicui nisi nucleo feliciter secto, directione perpeudi-
culari aut saltem obliqua. Totus bic iincleolorum adparatus
snstinetnr plerumque cellulis quibusdam placentaribus, qua'
quasi rami a snis stipitibus exeuut ad singulos nucleolos (Ag.
tab. X X . f g . 3); in lobis diversa directioue porrectis stipites
quoque diversa directioue suut prolongati. Hinc patet, sectione
nuclei facta, neque stipites semper iu coiisjiectum venire,
neque, si in uno lobo conspiciantur evidentius, sequitur
eosdem quoque in aliis adpareiites esse (Ag. tab. X V I . f g .
21). Pluribus vero comparatis facilius tibi persuadeas cellulas
placentares quasi in tìla ramosa esse conjunctas, quibus
adliæreant lobi siuguli; nucleolosque a ramis filornm seusim
sensimque trausmutatis generali. Nec raro coiitingat seg-
mentnni nuclei ita ducere ut simul cum dissecto nucleo maturo
— favellam æmulante — initiales nucleolorum novorum
adpareant sul) forma fasciculi minutissimi, filis ramosis et
articulatis compositi. Qui quidem initiales loborum novorum
jam a Kiitzingio in Flocamio (Fhyc. Gen. tab. Gá fig. 2—3)
et Ghampia (la b . 54fig. 10) observati et depicti fuerunt; sed
ab eo lit organa quædam propria considerata, nomine para-
spermatium (— ’’neben-sameu”) desiguantur. Ut gemmidia
a lobis superioribus et maturis emissa fuerunt, alii lobi, qui
fuerunt inferiores, inox succrescunt vacuum factum occupantes;
boc modo nucleolorum generationes continuo formantur
novæ, antea efi'oetas successuræ. Qui fuerunt in lobis maxime
juvenilibus articuli filorum, bi, seusim increscentes, in cellulas
maternas gemmidiorum abeunt ; cellulæ filiæ natæ sæpe iuitio
quaternæ videntur (Ag. tab. X V I . fig. 21 aà c, tab. X IX . fig.
7 ad x); procedente vero divisione, quaternaria cellularum
dispositio tìt obscurior, ita ut in maturescentilms nucleolis
gemmidia intra gelatinam sine ordine conspicuo disposita adpareant
(Ag. tcd). X V I . fig. 21).
Cæterum sunt in diversis sectionibus, quibus constituitur
Rliodymeiiiaeeariini familia, (|uo(jne quædam iu structura cystocarpii
modificationes. In Rliodymenieis quasi basale quoddam
stratum adest, a quo provenit nucleus, quod et a pericarpio,
bemisi)bærice supereminente, quasi evidentius distin-
gnatnr; in summo pericarpio carpostomium proprium adest
(Ag. tab. X X . fig. 3). Infra ipsum nucleum transmutantur
sæpe ceilnlæ, quasi subliymeniale stratum proprium formantes
(Ag. tab. X VI. fig. 20; tah. X X . fig. 3); cellulæ nimirum sunt
numerosiores et endocbroma foveiit, quod adposito Cbl. Z. Jodio
colorem lutescentem — iu nonnullis fere sulpbureum — assumere
vidi (Hymenocìadia). Adjuvautibus poris endocbromata
iu cellulis strati subbymeuialis sæpe evidentius conjunguntnr;
qua quidem structura crederes nutrimenta facilius transferri
a partibus quoque distautioribns ad cellulas proprie placentares
et nucleolos sustineutes. Quomodo lioc stratum subliy-
meniale oriatur ex observato fructu admodum juvenili Hy-
menocladiæ patere putarem; iu boc euim vidi interius pericarpii
spatium occupatum reticulo laxiori, quod cellulis minutis
rotundatis et invicem distantibus, at quasi tubulis protractis
cobæreutibus, contextum mihi adparuit. Infra nucleum
iuclioantem uonuullæ cellulæ, cæteris paulisper majores, endocbromate
farctæ fuerunt (Ag. tab. X X . fig. 5) griseo aut
pallide lutescente; alias ejusmodi cellulas iu magis liorizon-
tale stratum laxius conjunctas vidi; ab illis erectiusculis cellulas
placentares oriri, ab his liorizontaliter expausis stratum
subliymeniale seusim formari, facilius milii persuadeam. Cellulæ
minores, quæ exteriores et superiores reticuli interioris
partes constituebaiit, sub incremento et elevatione pericarpii
distralmiitiir magis magisque et iu telam transitoriam sine
dubio abeunt, cujus fragmenta rupta interiore latere pericarpii
maturescentis adhuc conspiciantur (Ag. tab. X X . fig. 3).
In Rhodophylleis, quæ aliam sectionem Rliodymeniacea-
rum constituunt, neque proprium quoddam basale stratum,
nec ab lioc bene distiuctum pericarpium adesse diceres, nucleo
quasi suspenso in medio fructu ( Ag. tab. X X I I . fig. 4—5).
Dubitare quoque licet an carpostomium proprium adsit; in
I
■f- ;v
'r.>
■ ■ -m > -I #
:) •
ir» .
■Gl K
j: '
i f wm