
 
        
         
		ríT'-L  -,  ' í 
 k X   %: 
 * .Iri " 
 U : 
 enim  ^emmidia  ordine  a  supremis  articulis  ad  inferiores  descendente  
 maturescere, normale  videtur*).  Ut sticliidium, ita (juoque  
 cystocarpium  in  multis  transformatione  rami  oriri  satis  n e r  
 spicnum  miiii  adparuit.  At  m  cystocarpio  f i l V g ^ i f e r a '   
 ab  axili  strato  proveniunt;  spbærosporæ  sticbidii  numquam  
 1  sipbonibus  axilibus  generantur.  Incrementum  rami  fera 
 Ì a t i r  p f   ®Pli«’™sporarnm  iiaud  sublatum  fore,  exemplis  
 allatis  Rbodomelearum  facilius  demonstratur;  ramum  autem 
 cOonsl tiai  t."  Ut  ituaque  mf  lufloreiscentiis - plantartum  sup-eriorum 
 u ' z r ;   r i “ “ ” '”   77“ l«t.o,.e  floiB  termmal.s,  aut  a ,„ r e s » ,il  „ ¡ l i   „art, 
 a »   a»rem  i , .   ¡„  H„ridea„ni  i l i T Ì ! 
 evohihonis  onlniem  panciere  siispicalas  sum  ex  diversis  parcystocarpium  
 m  bla  gemmidiifera  trausmutatis,  ramus  fertilis  
 pioloiigaii  iiequit;  et  gemmidia  ordinem  evolutionis sequuntur  
 qu  partibus  debiiitis  normalis  videatur;  iu  sticbidio  contra’  
 ce  ulis  extra  axilibus  iii  spbærosporas  mutatis,  incrementum’  
 paitis  axilis  non  tollitur;  et  sphærosporæ  evolvuntur  ordine  
 quæ  partibus  iiidebuite  succrescentibus  pertineat. 
 Quæ  sunt  aliæ  minores  moditìcationes  in  fructibus  spbærosporarum, 
   de  lis  videas  Algologiam  descriptivam. 
 XIII.  De  Cystocarpio,  seu  fructu  capsulari. 
 Cystocarpia  in  Florideis  multis  superioribus  sunt  organa  
 externa  quæ  parte  interiore  (nucleo)  e t  exteriore  (p e rk aL io ) 
 T T t e k   <=y«tocarpia  sup£a  fronÌem 
 VIX  eminent,  quia  nuclei  m  bis  cingiintur  eodem  strato  corticali  
 VIX  mutato,  quo  aliæ  partes  frondis  obteguntur  peri-  
 carpium  in  iis  desiderar!,  dicere  liceret.  In  Ceramieis  et  
 Wrangelieis  vero  deest  omnino  pericarpium  externum,  e"  cy 
 stocarpia  tantum  constant  parte,  quam  in  aliis  interiorem  
 nucleum  nominavimus.  Si  igitur  nomine  Cystocarpii  unum  
 geuus  fructus  Floridearum  comiirelieiidimus —  quod  olim  sæpe  
 nomine  fructus  capsularis  designarunt  —,  patet  organa  nou  
 omuino  analoga  sub  eadem  denominatione  iiitellecta  fore;  favella  
 niinivum  Ceramiorum  est  nucleus  iiudus  externus;  cystocarpium  
 Halymeniæ  constat  nucleo  frondi  immerso;  Rhody-  
 meiiiæ  vero  nucleus  pericarpio  proprio  externo  cingitur  *). 
 Pars  exteriia,  qua  nucleus  obtegitur,  etiam  quoad  structuram  
 plus  miuus  traiismutata  obveniat.  Cystocarjiia  frondi  
 immersa,  quibus  familia  quædam  propria,  a  Grevilleo  olim  
 proposita,  Gastrocarpearum  potissimum  distingueretur,  obteguntur  
 strato  corticali  sæpissime  vix mutato;  nec  boc  respectu  
 admodum  difleruiit  multorum  pericarpia,  quæ  extra  frondem  
 bemispbærice  prominentia  nomine  coccidii  a  quibusdam  (Harvey) 
   designata  fuerunt.  Quæ  contra  ut  organa magis  externa,  
 globosa  ovalia  aut  urceolata,  nomine  Keramidii  distincta  fuerunt, 
   sæpius  pericarpium  oö'eruiit,  quod  aut  strato  corticali  
 magis  transmutato  constat,  aut  evolutione  quadam  propria  
 cellularum  novarum  formatum  fuit.  Iu  pericarpiis  magis  distinctis, 
   sæpius  plura  strata  diversa  dignoscere  licet,  cellulis  
 interioribus  plerumque  directioue  tangeiitis,  exterioribus  directione  
 radii plerumque prolongatis (Ag.  tab. X X IV . fig. 4a)**)-  
 Præter  strata,  quæ  ipsum  parietem  pericarpii  ita  constituunt,  
 nunc  quoque  tìla  invicem  libera  (paranemata),  a  fundo  cystocarpii  
 egredientia,  iu  quibusdam  fructibus  junioribus  obser- 
 ■')  Pericarpium  semper  adesse  in  fructibus  exte rn is  s ta tu it  K ü tzing, 
   quod  tamen  in  Ceramieis  membrana  byalina  (cellulæ)  constaret,  
 dum  iu  aliis  cellulis  in  telam  conjunetis  plurimis  oomponeretur.  Hoc  
 modo  vero  pars  cum  toto  comparatur.  In  Shodymenia,  cujus  est  jieri-  
 carpium  cellulosum,  ade st  nucleus  in tra   pericarpium  a favella Ceramii  
 parum  diveisus,  membrana  liyalina  gelatinosa ,  qua  o b teg itu r  favella,  
 æque  cinctus.  I ta   quoque  in  S pyridia  p ræ te r  nucleum  inolusum,  qui  
 favellæ  analogus  sit,  adest  pericarpium  externum  cellulosum. 
 **)  Diversis  s tra tis   peric a rp ii  diversa  nomina  trib u e re   voluit Kützing  
 (Phyc.  p.  105);  nusquam  vero  in  pa rte   speciali  operis  hæc  nomina  
 usu rp a ta   vidi.  Ut  hæc  s tra ta   d iversa  exemplo  illu s tra re t,  Gigartinæ  
 usus  e s t  exemplo  ('Pah.  70.  I.  fig.  8),  quod  minus  aptum  mihi  adparu 
 it,  quum  me  judice  haud  certum  videtur,  stratum  in te riu s ,  quod  hoc  
 loco  adest,  re v e ra   s tra tis   peric a rp ii  adnumerandum  esse. 
 r.d;.. 
 i s 
 I 
 it i  dir 
 m 
 ‘■A '-i m