
 
        
         
		A 
 t i 
 \   / 
 T  . 
 r'if' 
 !  .ì i  i; 
 92 
 modo  oriantur  Siiliagiiorum  cellulæ  diversæ.  Si  inter  parietes  
 loiigitudiiiales  vicinarum  cellularum  formautur,  ipsæ  elongatæ  
 nunc  formas  référant  cellularum  proseiichymatis  in  plantis  
 superioribus  (cfr.  iu  Polysiphonia  Muclleri  Ag.  Tab.  X X X I I I .  
 Jig.  1 cl,  et  iu  Ehodoiitela  subjusca K ütz.  Phyc.  tab.  53  IV fig .  5  
 si  quidem  iu  bis  cellulæ  axiles  revera  constituantur  cellulis  
 interstitialibus).  Quæ  denique  iu  Jeannerettia,  sub  forma  ve-  
 iiarum  radiautium  obveuiuut  fila  interiora,  hic  illic  dichotoma  
 (Ag.  Tab.  X X X I I I .  fig.  2 3  a)  fere  diceres  sua  forma  exteriore  
 potius  referre  vasa  lactifera  plautarum  quarundam  superiorum. 
 Jam  supra  indicavi  endocbroma  cellularum  interstitialium  
 sæpius  esse  magis  bomogeneum,  quasi  consisteret  humore  
 liquido.  Raro  idem  vidi  quasi  separatis  guttulis  aut  granulis  
 radiatis  constare  (cfr.  Ag.  Tab.  X X X I I I .  fig.  2 3  b  fig.  sinistra). 
   Si  boc  præparato  iiidicatum  putaveris  endocbroma  oriri  
 miiiutissimis  jjortionibus  et  sensim  sensimque  parietes  permeantibus, 
   vix  aliquid  obstare  videretur,  quin  et  minores  endocbromatis  
 portiones membranam  ambientem  sibi  crearent.  Quæ  
 si  ita  siut,  forsau  hoc  modo  explicaveris  apparentiam  quandam  
 cellularum  miuutarum,  quæ  inter  sipliones,  aut  inter ipsas  
 lamellulas  parietis,  Polysiphoniæ  cancellatæ  et  affinium  spc-  
 cierum  baud  raro  deprebeiiduntur  (cfr.  Ag.  Tab.  X X X I I I .  
 fig.  8).  Sunt  qui  hanc  cellularum  apparentiam  explicatam  
 voluerunt  præsentia  parasiticæ  plantæ,  quæ  frondem  Polysiphoniæ  
 variis  directioiiibus  pervaderei. 
 d)  De  cellulis  intra  maternas  cellulas  magis  immediate  a  
 protoplasmate  formatis,  ita   ut  membrana  cellulæ  maternæ  nus-  
 quatn parteni  novæ  cellulæ  constituât.  Jam  antea  adnotavi  sub-  
 staiitiam,  quam  cum  protoplasmate  aliarum  plantarum  identicam  
 liabui,  in  cellulis  Floridearum  adesse.  lu   cellulis  majoribus  
 nunc  sub  forma  strati  amorphi  parietem  accolentis  
 obvenit,  nuuc  in  fila  distrabitur  anastomosantia,  quorum  iu  
 nodis  granulosæ  coagulationes  quandoquidem  exstant.  In  cellulis  
 juvenilibus  protoplasma  forsan  maximam  partem  endocbromatis  
 constituât.  Jodio  adposito  protoplasma  colorem  dilute  
 lutescens  assumere  vidi. 
 Ubi  protoplasma  nucleum  magis  definitum  formaverit,  
 novæ  cellulæ  ab  boc  —  antea  subdiviso  —  sæpius  forsau  in- 
 93 
 cipiuntur.  Quandoquidem  in  sphærospora  núcleos,  protoplasmatis  
 nodo  quodam  cinctos,  antea  discernere  putavi  quam  
 membrauæ  sporarum  formam  suam  definitam,  pressione  mutua  
 vicinarum,  attegerunt  (Ag.  Tab.  L   fig.  14 c).  Postea,  ut  
 plerumque  fit,  ambitu  jam  accuratius  definito,  iutra  quamque  
 speram  nuper  creatam  nucleus  facilius  observatur  (Ag.  la b . 
 I   fig.  14  c  et  d  et  la b .  X V I .  fig.  10).  Aliquando,  sectione  
 feliciter  ducta,  vidi  (in  Vidalia  spirali)  filias  cellulas  uuper  
 creatas,  extra  membranam matricis  cellulæ  elapsas, membrana  
 laxa  plicata  tenuissima  et  byalina  cinctas  esse;  nullamque  
 cellulæ  maternæ  inter  bas  iiitercedentem  membranam  observavi. 
   Neque  aliis  observationibus  conductus  fui  assumere  
 spbærosporam  Floridearum  primum  subdivisam  fieri  diapbragmatibus  
 ab  exteriore  pariete  matricis  introrsum  procedenti-  
 bus,  et  intra  cameras  ita  factas  dein  sporas  singulas  liberas  
 generar!.  Etiam  in  Polysiphonia  sipliones  nasci  putarem,  iiu-  
 cleis  antea  generatis ;  nec  hoc  loco  cellulæ  novæ jam  ab  initio  
 assumere  videbantur  formam,  a  limitibus  materni  articuli  et  
 pressione  mutua  vicinarum  pendentem,  quam  exspectaveris,  si  
 mera  divisione  cellulæ  matricis  orireutur.  Quæ  in  Dumon-  
 tiaceis  (Ag.  Tab.  X V I I   fig.  5,  8 - 1 0   etc.)  generantur  gemmidiorum  
 cellulæ  maternæ,  plures  intra  siiigulas  cellulas  vegetativas  
 seriatæ,  liberæ,  ut  putarem,  nascuntur;  núcleos  autem  
 hoc  loco  distinctes  videre  mihi  non  contigit. 
 In  Genere  Polycoeliæ  stratum  frondis  interius  constat  cellulis  
 magnis  lacunæformibus,  singula  serie  juxta-positis  iu  
 planum  cum  paginis  frondis  complauatæ  parallelum  (Ag.  Tab.  
 XIII.  fig.  2 ).  Cellulæ  bæ  interiores  circumdautur  filis  strati  
 corticalis  moniliformiter-articulatis  et  multiplo  tenuioribus,  
 quorum  intima  sunt  anastomosantia  et  reticulatim  coiijuncta,  
 atque  parietibus  cellularum  lacunæformium  adpressa,  iie  dicam  
 impressa;  exteriora  vero sunt verticaliter exeuntia.  Summa  
 igitur  est  differentia  inter  partes  constituentes  utriusque  strati.  
 Membranæ  cellularum  lacunæformium  sunt  admodum  crassæ  
 et  gelatinosæ,  forma  tameii  definita  cellulam  cobibentes,  et  
 cuique  cellulæ  suum  est  endocbroma.  In  partibus juvenilibus  
 froudis  cellulæ  magnæ  sunt  invicem  coiitiguæ  et  parietes  vici-  
 iiarum  immediate  sese  tanguiit;  in  partibus  vero  adultioribus  
 froudis,  et  præcipue  in  fructiferis,  inter  parietes  vicmarum 
 ri.»;-