i
> J , ; y;
fU V, ; i
i ' P w te "
^■4 . '
i i á t ; ft'
‘ '■ ■ ■
* ' T
X i U f i P
cuhs elongatis filorum longitudinalium proveniunt, superflui
et quasi cassi maueut. Vidi diaphragma, quod casu quodam
formam suam propriam iioii attigerit; cellulæ ejusdem pri-
mariæ non dila ta te directione diaphragmatis, sed elongatæ
directioue froudis, et alteruæ sursum, alteruæ deorsum por-
recGæ (Ag. tab. X IX . f g . 11 e); cellulæ illæ liberæ, pedicello
adfixæ, in bis numerosæ aderant, ita ideutitatem cum iis quibus
componuntur diapbragmata probantes. Nunc quoque filo-
rum Qougitudinalium unum vel alterum, quasi ab arcuata articulorum
serie verticis separatum fuerit, apice libero incurvato
lateraliter excurrere (Ag. l. c .fg . 12 b ad dextrum latus)
vidi. All postea ex ejusmodi filis, ad superficiem excresceii-
tibus, proveiiireiit rami exteriii, qui sæpe adveutitii iu Ch.
lasnianica nascuntur ?
Ili lis, quorum hucusque exempla quædam attulimus (Ne-
mastomce, Halymeniæ, Irideæ, Ehabdoniæ, Cliampiæ), typis
structuræ diversis, strata frondis sive tautum duo, sive plura
sint, fere coætaiiea nascuiitur, quasi simplici evolutione aut
trausmutatione magis directa cellularum, quæ primitus et iu
partibus maxime juvenilibus rotundatæ generantur; et barum
mutatione, in aliis alia, ipsos typos diversos provenire facile
diceres. Hiiic quoque minus iu juvenili quam iu adultiore
fronde diversitates conspicuæ fiunt. lu iis quorum frondes
tribus stratis componuntur, tertium quasi nova trausmutatione
cellularum alter-utrius strati præexisteiitis formantur (Prionitis,
Cryptonemia).
Ut vero in iis simplicioribus (Callitliamniorum, Polysiphoniæ
etc.) typis, quarum antea dedimus exempla, structuræ
complicantur novis et postea natis cellulis diversi generis,, ita
eUam in iis magis compositis, de quibus nunc loqiiimur, froii-
dis jam formatæ structura postea mutetur, cellulis generatis
novis et diversi generis, quibus nunc quoque validiora et admodum
conspicua strata coinponuntur. Horum quoque quædam
exempla afferre placet.
Segmentum transversale frondis adultioris Stenocladioe
(Ag. tab. X X V . fig. 2 ) moiistrat extra axilem tubum tria strata
conspicue diversa; nimirum corticale stratum, quod filis verticalibus
moniliformibus constat (Ag. I. c. f g . 2 c); intermedium
(Ag. I. c. f g . 2 im.) cellulis majoribus rotundatis magis
I 'Ì.''
iiiordinatis coiitextum; denique intimum (Ag. I. c. f g . 2 h.)
quod constituitur filis elongatis bypbæformibus. Fila liypbæ-
formia sunt iuvicem libera, plurima longitudinali directioue
excurrentia, at vario modo curvata, nunc superficiem versus
fiexa et iuter cellulas strati intermedii introducta, omnia ni
fallor simplicia et inarticulata, intra membranam firmam aii-
gustissimum tubum iiiteriorem foventia; jodio adposito hæc
non mutantur ; membrana firma æque byalina manet, nec pig-
meiitiim iiiternum alium colorem indiiere vidi. Stratum vali-,
dum, quod circa tubum axilem constituant, accuratius iiispi-
cieiiti, forsan cellulæ quædam majoris luminis bic illic inter-
je c te conspiciantur, in quibus membranam exteriorem teiiuio-
rem et contentum internum ampliorem dignoscere licet; quæ
vero cellulæ aut fragmenta filorum breviora ita sunt sparsa
ut facilius prætermittantur, uec forsan in unoquoque segmento
adsint.
Si vero segmentum longitudinale per partem supremam
rami admodum juvenilis observamus, aliam omnino structuram
videbimus. Filum axile adest (Ag. l. c. f g . 3 ax.) fere formam
Callithamnii cujusdam referens, articulatum, articulis
infra diapbragmata verticillos ramorum gerentibus, quibus
'strata externa frondis boc stadio constituuiitur. Articuli ramorum
inferiores (Ag. l. c. f g . 8 f s .) sunt paulo longiores et
magis cyliudracei, superiores (Ag. l. c . f g . 8 p c . ) breviores at
fere eodem diametro, omnes endocbromate evideiitiore instructi.
Nullum stratum intermedium in bac parte suprema distin-
guitur, nec fila bypliæformia adsunt. Mox vero infra apicem
articulos ramorum lateralium antepenúltimos (Ag. l. c. f g . 3
im.) infiatos vidi et rotundatos, quod in inferioribus ramis ulte^
rius procedit; dispositio seriata articulorum evanescit, cellulæque
nunc rotundatæ, aut mutua pressione augniate, inordinate
apparent, stratum intermedium frondis adultioris ita constituentes
(Ag. I. c. f g . 2 im.). Sub bac transformatione articulorum
antepenultimorum, articuli ultimi tìlorum frondem
coiistituentium non mutantur; sed in adultiore fronde, forma
et dispositione conservata, fila corticalia efficiuut (Ag. I. c.
fig. 2 c). Patet igitur filum axile, stratum intermedium atque
corticale jam una cum fronde sese evolvente generari, at
4 i -
'■ .ft®
■ it®
X'fd,
h"'