
 
        
         
		■  .Jiaem.*»».aHKì8gi5g( 
 p   'Î^  :■■ 
 # , 4 -   '  '  
 L ife -  y   : U - lM 
 (M r 7 % 
 i  ■:  !;»  A 
 . .   !  ' y  ,?ll 
 -VA?  Va 
 a . 
 ■ *  •? yai'  '  . i  '  ..A 
 S « ' l ' f f î   . . _ ; i   :  ; 
 una  cum  Iroiide  sese  evolvente  suo  ordine  provenientis;  in  
 aliis  a  ramo  seu  folio  prolificante  ab  adultiore  quadam  parte  
 frondis  (Harv.  Vhjc.  austr.  tah.  2 3 5 fig.  2 ),  nuuc  ab  appendice  
 adveiititio,  a  costa,  margine,  seu  ex  ipsa  lamina  emergente  
 oriuntur;  ita  in  ìid a h a ,  d'oilcxfcnia  (Harv.  Ner.  austr.  tah.  
 ri -  .Ad-  3)  aliisque.  Iu  Cla.udca,  cujus  frons  componitur  foliolis  
 minutis,  sul)  4  generationiluis  successive  natis  et  copnlatis,  
 cystocari)ia  infra  apices  liberos  secundæ  generationis  deorsum  
 emergunt,  oblique  posita  et  apice  folioli  generantis  sæpo mucronata  
 (lla rv .  Bhyc.  austr.  tah.  L). 
 In  l'olysiplioniæ  diversis  sjieciebus  pedicellus,  a  quo  cystocarpium  
 quasi  ramulus  iiovus  oritur,  est  aut  l)revior  aut  
 magis  eloiigatus,  prout  aut  ab  uuo  aut  ab  altero  articulo  ramuli  
 iriictiteri  cystocarpium  iucipiatur.  In  Boìysiqihonia  violacea  
 ramulum  fructiferum  3:l)us  articulis  sæpe  constare  vidi,  
 quorum  intìmus  parum  imitatus  cystocarpio  maturescenti  pedicellum  
 sistit;  articulus  tertius,  qui  sæpe  in  pilum  initio  ter-  
 miualem,  seusim  obliquum  et  demum  in  latus  dejectum  desi-  
 uit,  nec  ad  pericarpium  conficieudum  magnopere  confert  (Ag.  
 tab.  X X X I I I .  f g .  9—10  ct  15);  p)ræcipiie  euim  ab  articulo  
 intermedio,  siplionuin  superiorum  properata  divisione  et mul-  
 tiplicatioue  cellularum,  qua;  iu  novam  directionem  sensim  
 diriguntur,  ipsum  cystocarpium  instituitur  (Ag.  tah.  X X X I I I   
 f g .   9—12).  Siplioues  inferiores  ejusdem  articuli  in  fructu  
 jam  iormato  adirne  parum  mutatos  cognoscere  licet;  qui  vero  
 superiores  fuerunt  siplioues,  lii  primum  in  duas  partes  sub-  
 divisi  fuerunt,  qua;  iterum  dividuiitur.  Partes  nova;  initio  
 longitudinalem  directionem  sipboiium  servant;  quo  autem  magis  
 multiplicautiir  partes,  cellulæ  iiovæ  quoque  in  alias  directiones  
 tenduut;  aliæ,  quæ  basem  fructus  seusim  dilatati  constituant, 
   Hunt  latiores  et  forma  magis  rotundato-angulatæ;  
 aliæ,  quæ  superiorem  partem  pericarpii  suut  condituræ,  sursum  
 porriguntur.  eadem  directioue  quoque  paulisper  elongantur et  
 subdividuntur  ulterius.  Geminatæ  series  cellularum  lioc modo  
 mox  supra  basem  fructus  oriuntur,  quæ  deiii  ramulorum more  
 uovis  cellulis  apice  formatis  succrescunt  (Ag.  I.  c. f g .   12).  In  
 multis  Polysi])lioniis  ecorticatis  bæ  series  geminatæ  iu juniore  
 fructu  suut  admodum  adparentes ;  in  nonnullis,  quorum  fructus  
 cassos  aut  male  evolutos  suspicor,  series  istæ  fere  formam  
 præbent  biorum  articulatorum  iiivolucralium,  quæ  gelatina  
 coliiberentur  (K üts.  Bhyc.  tab.  49 fig.  5).  In  fructu  juveiiili  
 Dasyæ  elegantis  easdem  seriatas  cellulas  vidi ;  suprema;  
 singulæ,  quasi  articulo  moiiosiplionio  constitute;  lus  proximi  
 articuli  fuerunt  breviores  geminis  cellulis  juxtapositis  constantes; 
   inferiores  articuli  longiores  et  sensim  latiores. —  Patet  
 cellulas  lias  gemiiiatas,  quæ  in  pericarpiis  juvenilibus  multa-  
 rum  observantur  dissitiores,  quo  magis  intumesouiit  cystocarpia, 
   quoque  invicem  magis  coalescere  debere,  et  pressione  
 mutua  beri  magis  rotundato-angulatas.  Iu  suprema  fructus  
 parte,  ubi  series  convergentes  desinunt  æqueloiigæ,  apex  Keramidii  
 truncatus  oritur.  lu   specielnis,  quarum  frondes  validiore  
 strato  corticali  obducuntur,  quoque  pericarpium  extus  
 corticatum  adesse  (Küts.  Bhyc.  tah.  51  I I -fig .  5)  jam  supra  
 monui. 
 Si  Cystocarpium  longitudinaliter  dissectum  observatur,  
 pericarpium  nuuc  unico  fere  strato  contextum  adparet  (Ag.  
 tab.  X X X I I I .  fig.  13),  nuiic  pluril)us  (D a sya   coccinca).  In  
 V'idcdia  spirali  (Ag.  tah.  X X X I I I .  fig.  20 )  pericarpium  cras-  
 siusculum  componitur  seriebus  pluribus  cellularum,  quarum  
 extimæ  directione  radii  suut  prolongatæ,  interiores  vero  directione  
 tangentis  dilatatæ. 
 In  intìma  parte  fructus  fundum  quendam  basalem  dignoscere  
 licet,  cellulis  rotundatis  i-æpe  contextum;  ab  imo  surgit  
 placenta.  In  multis  (Bolysiphonia  sp.)  et  stratum  basale  et  
 ipsa  placenta  minus  evoluta  paucis  cellulis  rotundatis  et  fere  
 laxius  dispositis  formantur,  a  quil)us  tìla  gemmidiifera  breviora  
 quasi  immediate  exeuut  (Ag.  tab.  X X X I I I . fig.  13 et 19);  
 in  aliis  (Dasyæ  sp.  etc.)  et  placenta  magis  evoluta  fit,  et  iila  
 gemmidiifera  mox  densius  fasciculato-ramosa  adpareant;  arti-  
 culi  filorum  quidem  initio  breviores  et  fasciculus  fertilis  iire-  
 vior;  sensim  vero  elongantur  articuli  et  tìlorum  fasciculus  
 majorem  partem  fructus  interioris  occupât  (Harv.  Bhyc.  austr.  
 tab.  X X X I .  fiy.  2—3).  Iuter  articulos  boc  stadio  elongatos  
 liloi'um  vicinorum  anastomoses  quandoquidem  adsunt,  et  cellulæ  
 placentares  endocliroma  continent  grisco-luteum,  quod  
 per  poros  dilatatos  plus  minus  confluere  vidi  (D a sya   coccinea  
 Ag.  tal). X X X I I . fig.  27).  In  ì  ìdalia  fundum  i)asalem  cellulis  
 plurimis  rotundato-angulatis  contextum  observavi,  præcipue 
 li®