
 
        
         
		ìN k 
 K v   '  ; 
 i f f : 
 ' I l   ' 
 f.G ir 
 ï l ' I -   ■ 
 1 W' 
 ■''■.f  ■ 
 M-:' 
 f^'»' 
 L X 
 facta,  micleuin  vidi  mimerosis  lobis  compositum,  aliis  evideu-  
 ter  adultioribus  exterioribus,  aliis  junioribus  interioribus;  iu  
 adultioribus  lobis  vidi  membranam  exteriorem  magis  gelati-  
 iiosam  et  gemmidia  rotundata  fero  siue  ordiue  conglobata;  
 sub  vitro  lucumbeiite  jiuulisper  compressa,  eadem  videre  licet  
 iuvicem  poro  cou,iuucta  (Ag.  tab.  I   fig.  13  e);  m  lobis  juiiioribus  
 vidi  cellulas  quasi  iu  tìla  dicliotoma  (Ag.  J.  c.  fig.  13  c  
 et  d)  conjunctas,  articulo  basali  paulisper  majori.  Lobi  qui  
 mibi  adparuerunt  maxime  juveniles  cellulis  simplicibus  coii-  
 stabaiit  quarum  eudocbroma  iiiferiie  simplex,  superne  in  lobos  
 duos  sejimctiim  fuit  (Ag.  tab.  I.  fig.  13  a);  a  parte  inferiore  
 seusim  cellula  basalis  oritur,  superiores  lobi  subdividuntur  
 UOVIS  (Ag.  L  e.  fig.  13  b),  sensim  quasi  iu  fila  dichotoma  evolutis. 
   Pars  suprema  racbidis,  ex  qua  bæ  fructus  partes  diversis  
 stadiis  evolutioni.s  positæ,  procedere  viderentur  in  in-  
 mtima  et  luiima  parte  fructus,  quæ  sectione  denudata  fuisset  
 sub  forma  ramuli  minutissimi  adfuit  (Ag.  1.  c.fig.  12),  in  quo  
 articulum  liasalem  et  involúcrales  ramos  quasi  iiovi’geiiera-  
 tioms  fructus  dignoscere  licuit.  Etiam  ex  bis  ramis  iuvolu-  
 cralibus  iiovos  ramulos.  ramificatione  endocbromatis  extra ma-  
 teriiam  cellulam  erumpentis  formatos,  demumque  formato  dia-  
 phragmate  separates,  evidentius  vidi.  In  vertice  racbidis  —  
 articuh  cauhiii  -   nuclei  nascentis  cellulæ,  primo  evolutionis  
 stadio  positæ,  numerosæ  adfuerunt.  Omues  bæ  partes  intimæ,  
 quas  non  nisi  sub  majori  microscopii  augmento  distinguere  
 hcuit,  colorem  illum  griseum  aut  dilutissirae  pallidum  indutæ  
 iueruut,  quem  partes  maxime  juveniles  Floridearum  fere  semper  
 otìeruut;  loins  fructus  maturesceutibus  saturate  roséis  
 Præter  favellas  supra  descriptas,  quæ  cystocarpia  norma  
 la  Ceram,earuin  constituunt,  alia  in  quibusdam  speciebus  
 Callithamnioideis  descripseruut  organa,  quæ  his  speciebus  cystocarpia  
 diversæ  structuræ  constituere  crediderunt.  Hac  fructuum  
 diversitate  fulti,  nova  quoque  Genera  11e  dicam  Familias  
 bis  condiderunt.  Quæ  ita  proposuerunt,  mihi  nou  ita  dubiis  
 liberata  adparueruut,  ut  aliam  de  iis  uon  ferre  liceret  opi-  
 iiioiiem.  De  bis  fructibus,  mibi  dubiis,  pauca  afferam. 
 Jam  supra  dixi  gemmidia  quaternata  inter  singulas  cellulas  
 maternas  iu  juvenili  favella  quaudoquidem  esse  coiispi-  
 cieiida.  Hoc  stadio  quoque  favella  juvenilis  tantam  offerat 
 aspectus  similitudinem  cum  ’’splioerospora  coinposita”,  ut  una  
 pro  altera  facilius  babeatur.  Iu  Callith. firuticuloso  vidi  spbæ-  
 rosjioram  (ut  normaliter  obtineat)  iu  4  partes  divisam,  partes  
 autem  rotuudato-aiigulatas  siiigulas  promiuulas  (Ag.  tab.  I.  
 fig.  15  a—e),  pallidiores  colore  et  maguitudiue  normalibus  
 sporis  majores;  demum  singulas  iterum  divisas  partibus  4  iiovis, 
   quæ  sporas  coustituuut.  Evanescentibus  deiu  membranis  
 cellularum  sporæ  uumerosæ  (16)  in  gelatina  conglobate  iii-  
 dulantur.  Spbærosporas  bas  compositas  et  in  pluribus  Calli-  
 tbamiiiis,  et  in  speciebus  IHilotce,  Ceramii  aliisque  generibus  
 et  ill  diversis  familiis  obvenire,  jam  supra  docui.  Organa  ita  
 composita  non  tautum  ut  favellas  olim  descripseruut  (iu  Call.  
 Hooheri  Areseh.  Fhyc.  Scand.  tah.  IV .  F;  in  Ftilota  elegante  
 Fringsheim  Morph,  dcr  Meer.  Alg.  tab.  VIIL  fiy.  2—7),  sed  
 quoque  statueruut  favellas  Ceramiearum modificatioiiem  quaudam  
 sistere  fructus  spbærosporici  (Becaisne  Fl.  de  Varab.).  
 Veram  uaturam  organorum,  quæ  favellas  ita  assimilantur,  
 demoiistrari  puto  spbærosporis  normalibus,  quaudoquidem  iu  
 iisdem  specimiuibus,  quæ  favellas  perbibitas  gererent,  obveni-  
 eutibus.  Favellas  alias —  et  normales  quidem —  uunc  aliter  
 ill  fronde  sitas,  in  aliis  specimiuibus  earuiidem  specierum  
 quoque  nobis  cogiiitas  babemus. 
 Ill  Callith.  seirospermo  et  aliis  quibusdam  speciebus  aftìnibus  
 adsuiit  organa  quædam,  filis  breviter  articulatis  inoni-  
 liformibus  et  endochromate  saturatius  colorato  præditis  constituta, 
   inter  ramos  summos  corymbosos  obvenientia,  quæ  harum  
 specierum  cys-tocarpia,  modificatione  quadam  favellæ  orta  
 iiuac  crediderunt  (Zanard.  Icon.  Ad ria t.  sub  tah.  X L ).  Quaiitumcumque  
 bæc  de  earum  natura  opiiiio  fa veri  videtur  exemplis  
 Callith.  Fyssoidis,  C.  Laricini  (lla r v .  Fhyc.  austr.  tab.  
 2 2 )  aliisque,  iu  quibus  quasi  distrabitur  favella  iu  laceros  
 lobos,  tameu  earn  falsam  esse  demoiistrari  puto,  observatis  in  
 iisdem  speciminibus  spbærosporis  normaliter  evolutis.  lu   C.  
 seirospermo  lias  spbærosporas  iddi  terminales  iu  brevi  pedicello  
 angustiore,  a  ramulis  lateraliter  egredieiites,  quales  quoque  
 Aresclioiig  easdem  depinxit  (Aresch.  Fhyc.  Scand.  tab.  
 IV .  G).  Harvey  de  seirosporis  aliter  statuit  iu  diversis  suis  
 operibus.  lu  Fhyc.  F r it.  tab.  X X L   expressis  verbis  dixit  articulos  
 seirosporæ  in  spbærosporas  triangule  divisas  mutari; 
 ■:x a - 
 '•H  • 
 ' i Z i