h
t
! A i \ : ^ *
. i ' 1 -
-*/
; 'M
M A' '.•
r t f t
N '.■<
■ \
' '. I '
244
tiantes. Emlochroma in his .cellulis colore dilute luteo distin-
guebatur; adposito jodio color bt obscurior, a couteiitu coe-
rulescente cellularum pericarpii facilius dignoscendiis; in fructu
maturescente cellulas placentæ jodio adposito eundem colorem
luteo-fuscescentem servare vidi, ipsis gemmidiis coerulesceu-
tibiis; lioc stadio cellulæ interiores pericarpii nouiiullæ lutescentem,
aliæ coerulesceiitem colorem assumere videbantur.
Quæ apud laiidatissimos (juoijue auctores inveniantur analyses
cystocarpii, quale in Delesserieis oliveniret, plerumque veram
structuram parum illustrant. Formam pericarpii et cha-
racterem filoruni gemmidia geiieraiitium in operibus posterio-
ribiis Harveyi (JVer. Bor. Am. tab. X X L B ; Bhyc. aust. tab.
94, 179, 229, 240, 241 etc.) agnoscere quidem licet, de natura
vero placente nulla fere indicia adsuiit. Quæ a Kiitzingio
(Bhyc. Gcn. tab. 65) Bel. liyqwylossi datur analysis neque
satis cliaracteristica, neque omuino fida; quæ D. sinuosce datur
(l. r. tab. 68) omnino est erronea; placentam enim, qualem
supra coustitutam descripsi, talem et in hac specie observavi;
quiu immo evidentiorem vidi et divergentibus ramis
magis quam in multis aliis cbaracteristieam; articuli adultiores
adhuc anastomosibus coiuiecti adparuerunt. Quæ a
Kiitzingio datur Schizoglossi Bartlingiani icon (Bhyc. Gen.
tab. 69 fig. 1) fere melius quam aliæ Delesseriearum fructum
reddit, licet ipsi cliaracteres nou satis conspicui sint. In Dissert,
de foecundatioiie Floridearum (pag. 2 0—21, p i. 13 fig. 27)
Tlmret et Bornet fructus primam formationem et trichopho-
ricum adpara,tum illustraruiit. Quod autem dicitur de 5 cellulis,
quariim 3 in uno latere, 2:æ in altero, quæ in pericarpium
abirent, et de 3:bus aliis cellulis, adparatum trichopho-
ricum constitueiitibus, quæ in spatio inter cellulas 5 pericarpicas
vacuo obvenirent, mibi obscurum permaiisit, lioet iconem
assidue comjiaraverim. Mihi videretur figura data indicari
cellulas 3, pericarpicas dictas, non bene responderi duabus
alterius lateris. His auetoribus ducentibus videretur structuram
utriusque paginæ in inchoante fructu esse omnino consimilem,
et trichopboricuni adparatum in utraque adesse.
12. Helminthocladiaceæ una cum Chætangieis, Gelidiaceis,
Bfypncaceis et Solieriaceis propriam quandam seriem (Besmio-
spermvarum) milii constituerunt, quæ tìlis gemmidiiferis proprio
modo traiisformatis distingueretur. Fila nimirum gem-
iiiidiifera dense pleruiiKjuo fasciculata, iu articulis termiiiali-
bus (velut iu Corynospermeis) tautum prægiiaiitia, in bis siugula
gemmidia ex se geiieraut. Qui vero ita affines ordiiies
considerantur, ili iuvicem difi'erunt modo, quo disponuntur fasciculi
tìlorum iu nucleum, velut et aliis quibusdam iructus
cbaracteribus.
In Heliniiitliocladiaceis, quarum frondes componuntur tìlis
iutra gelatinam uberiorem laxius dispositis, aliis loiigitudma-
libus axem formantibus, aliisque ab bis subverticaliter egre-
dieutibus iu fasciculos conjuuctis, stratum corticale formaiiti-
bus, nucleum cystocarpii quasi raumlum aut gemmam, sul)
evolutione plus miuus traiisformatam, considerare liceat. Ut
fasciculi tìlorum stériles iutra gelatiuam quasi liberi, uec proprie
iu stratum coalesceiites, ita quoque nuclei sæpe rotuii-
dati, iutra gelatiuam nascuntur nullo pericarpio obtecti, at
sæpe evidentius suft'ulti tìlis fasciculi iuferioribus sterilibus,
quæ pro diversitate Generum magis minusve transtormata
fuerunt, nunc fere iuvolucrum constitueiitia. Ita nucleus iu
Nemalione tìlis cingitur fere pateiitibus et vix mutatis (Kiitz.
Bhyc. tab. 44 III.); iu Helminthora tìla nucleum arctius iu-
cludentia (Ag. tab. X X V I I I . Jig. 9) sunt iuvicem libera. Iu
Scinaia (Kiitz. Bhyc. tab. 7 3 1.) et Gloiophlæa (Ay. tab. X X V I I I .
iig. 4) fila longiora, densiore adparatu uucleum cingeiitia, invicem
adjuvante gelatina ambiente coliibeiitur, interioribus suis
partibus quasi coiicresceiitia, extrorsum vero in peuicillum
tìlorum molliorum desinentia; intra buiic peuicillum tìla interiora,
quæ paulo laxiora obveniunt, canalem pervium, carpostomii
loco, eftìcere crederes.
Ipse quoque nucleus in diversis Generibus paulisper diversus
videtur; in Nemalione rotundatus superficie tuberculosa
(Ag. tab. X X IX . Jig. 1 b), tuberculis ab apicibus promiiien-
tibus ramulorum quoquoversum a centro radiautium lormatis.
Si contigerit, verticali facta sectione, Iructum ita secare ut
filum axile, quod pedicelli loco fructum sustinet, denudatur
(Ag. tab. X X IX . Jig. l a ) adpareat totum fructum constare
ramulis brevissimis articulatis et tere iu modum Opuntiæ
ramosis, a suprema parte fili axilis, pariter articulis brevioribus
compositi, egredientibus, extrorsum et quoquoversum