T V ■
f t -
ifc-fe , 1,
' ferii
m . .■'vi
,v :-
P s '•
ft. ■Kh
1 , • ' r
¥
r !
[ 5,1 ^Ï '4
234
j)i'oxinuis ejusdem Litcris, ramuli projiriæ iudolis paulo serius,
iieo luia cum apice iiicrcscouto, formautur. llis posterius iii-
oresceiitiiuis et seusim trausmutatis fructus oriuiitur, qui ita
certum et deiiiiitum iu fronde locum sibi viudicaut. In fructu
evoluto rarius persistit apiculus iiiius vcl alter minutus, origiuem
fructus a ramulo traiismutato proditurus.
lu plurimis speciebus I’luicelocarpi uterque fructus situ
ct fere adspectu coiiveiiit; utroque euim est figura globuli
minuti iu stipite brevi. Uistat vero cystocarpium a sporocarpio
forma sua, iu juvenili paulo magis spbærica, in ma-
turesceiite magis reniformi ; sporocarpium vero est magis elon-
gatuiii, oldoiigum aut obovatum. In cystocarpio exteriio, accuratius
sub lente inspecte, adpareant canaliculi utrinque a
basi dilatata adscendentes, in vertice coufiueiites, marginibus
canaliculi e diverso obviis, quasi constaret fructus lamina ro-
tuiidata, cujus margines supra partem mediam discoideam
sese taiigereut extimis laliris. Si margines minus involuti
fuissent, babuisses fructum fere apotbeciiformein, cujus byme-
iiiale stratum in disco ciiigeretiir margine sterili excipuliformi.
Fructum juvenilem ita positum vidi ut canaliculi marginibus
frondis paralleli excnrrereiit ; ut autem increscit fructus, eo
magis etiam imam aut alteram paginam versus iiiflectitur ;
ita fit ut et vicini fructus sæpe diversas paginas spectaut, et
canaliculi linea obliqua adscendentes adpareant. Raro in singulis
fructibus canaliculos tres, basi divergentes, in vertice
couiluentes vidi. Canaliculos, quibus demum biant fructus
autea clansi, carpostomii loco esse, facilius crederes. .
In Nizymenia, cujus frons componitur foliolis simplicius-
oulis obovato-linearibus concateiiatis (Harv. Phyc. austr. tah.
165), prolificatioue intra marginem ortis, cystocarpia obveui-
nut pari modo posita, supra paginam generantis folii omnino
externa et immo brevi pedicello sulfulta, fere verrucæformia,
supertìcie leviter rugosa. Si lente parum augente observaiitur,
etiam iu liorum parte suprema canaliculum queudam aut
dcpressionem elongatam iiiæqualem detegere licet. Nunc canaliculum
uiiilateralem vidi a basi adsceiideiitem, quasi ori-
rotnr fructus foliolo marginibus involutis transinutato. Sectione
verticali fructus facta, vidi pericarpium constare quasi
partibus marginalibus supra discum fertilem involutis; iuter
235
labra superiucuiiibontia rimain carpostomii loco agnoscere putavi
(J. A(j. tah. X X I I I . jiy . 8 a ad cs).
Si sectionibus verticalibus, per medium fructum Pliacelo-
carpi ductis, contigerit videre et totum fructum bene dissec-
tum, ct tìlum axile, quo pedicellus — velut tota frons ■— por-
mcatur, denudatum (Ay. tah. X X I I I . f( j. 4) evidentissimo adpareat
pericarpium stratis exterioribus frondis fuisse formatimi,
totum vero nucleum una cum placenta a tìlo axili articulato
provenire. Quo loco tìlum axile ipsum fructum iiitrat,
in placentam magnam obconicam adparenter solidaiu, traiis-
mutatur, cujus a parte suprema fila gemmidiifera densissime
fasciculata, sursum radiantia exeuut. Filum axile, quod intra
frondem filorum teiiiiiorum strato concentrico arcte cingitur,
superne, ubi fructum intrat, quasi liberum eminet, licet tìlis
laxioribus arcuatim iiifiexis et apicibus liberis convergentibus
tueatur. Quæ quidem tìlorum convergentium dispositio eadem
est, cjnam tìla, canalem carpostomii limitaiitia, iu cystoearpiis
plurimis Floridearum repetuiit. Ita quoque ex bac structura
concludere vellem ipsum cystocarpium Pliacelocarpi liabere
naturam apotbecii magis aperti, iu quo tota interior superficies
excipuli esset loco carpostomii iti aliis Florideis.
Fila, quæ ipsum nucleuiii constituunt, suut plurima, densissime
juxtaposita, articulata et ramosa; in parte inferiore,
ubi spatium minus, sunt tenuiora et cylindracea, in superiore
sensim fiunt incrassata. In nucleo, quem maturescentem putavi
(Ag. tal). X X I I I . Jig. 5 h), vidi gemmidia siugulis articulis
supremis cobibita, subellipsoidea aut rotundata; articulos
inferiores quoijue sensim ellipsoideos longa serie superpositos.
Gemmidia matura ab articulis supremis emissa, aut membrana
forsau in gelatinam soluta, nunc magis iiiordiuata zonam
quandam supremam nuclei occupantia quandoquidem vidi.
Jodio adposito gemmidia coerulescentia vidi, eiidocbromatibns
articulorum inferiorum fuscescentibus. Hoc stadio nuclei structura
cum ea Molantlialieariim maguam ofiert similitudinem.
Sub stadio, ni fallor, antecedente (Ag. tab. X X I I I . J g . 5 a)
nucleum potius coalitis seriebus cellularum contextum dicerem,
quam tìlis propriis gemmidiiferis. Cellulæ suut regulariter
supei'positæ et endocbromata, quæ in media cellula corpus
ovale constituebant, quasi zonas concentricas eftìcere vide-
; .'.iff
‘1-. PP
ff ■'
J TriV,
•ÒV- -i-ffj
■®f
. . .