i t -
inutari mihi adparueruut, sive exsiccata specimina sive autea
madefacta experimento usns sum. Quasdam igitur esse iioc
respectu diversitates iu diversis Florideis, his omnibus colligere
licet.
Nec tautum in diversis plautis bæ obveniant diversitates,
sed etiam sub diversis vitæ' stadiis membrana cellulæ cujusdam
quoad consistentiam mutari videtur. Ita in Algis viridibus
sporidia agilia e vinculis cellularum egrediuntur, membrana,
cellulæ tìrma certo loco antea ita mutata ut iiermeatur spori-
diis. Iu Confervis simplicibus nonnullis (Lychoete J. Ag.) boc bt
ad medium articuli ; iu Confervis ramosis (Conferva J. Ag.) infra
diaphragma sujierius articuli; in Bryopside iiiifa apicem ramulorum.
Membrana antea tìrma bis locis expanditur in pro-
minentiam quaudam externam, quam coiisistentia magis mu-
cosam crederes. Sub foecuiidatione Vauelierice, organorum
membranæ consisteutia ita mutari videntur, ut aut gelatinosa'
separantur, aut jjernieautur activis corpusculis. Iu mature-
sceiite tructu Ncmalioms (Ag. tcib. X X IX . f g . I h ) aliarumque
vidi articulos præguantes fere subito vesiculoso-prolon-
gatos, demum apice soluto ruptos gemmidia sub-eiastice emit-
tere; quod ut obtineat, membranam in parte inferiore articuli
substautiam elasticani retinere, apice vero mucosam beri, crederes.
Sporarum quoijue egressum certo loco e cellula matricali,
bujus loci mutatam substautiam indicare putarem.
Quoque in vulgari cellula vegetativa ejusmodi mutationes
pertìci, certis vitæ stadiis, facilius mibi persuadeam. Observationibus
Mobili, in Conferva gìomerata factis, jamdudum constat
articulos inferiores, ut normalem longitudinem attigerint,
non ulterius increscere longitudine. Inter Algologos quoque
axiomatis fere certitudine assumitur, relatiouem inter longitudinalem
et transversalem diametrum esse unicuique speciei
propriam quandam et sibi constantem. Articulum vero, ita
longitudine definitum, posse alia directione et ex certo quodam
loco (nempe infra diaphragma superius) excrescere, no-
vumque in ramum abire, facile est observatu (Ag. tab. I I I .
f g . 2 et 5). Sunt species quarum articuli omnes ita in ramos
excrescuut, aliæ quarum articuli quique secuudi, tertii etc.
evolutiouem novam ita incipiant. Nonnullæ sunt quarum tantum
in singulis locis ejusdem articuli, aliæ fere eodem tempore
in duobus, aliæ denique quarum sensim seusimque rami
plures novi excrescuut ex eadem zona locis diversis. Sin
membranam cellulosam seceriii didicimus a sacculo priruor-
diali, certe vitæ phæuomeiiüii maximi momenti adpareat, cellulam
propria formatione jam peracta iiichoare novam evolu-
tionem, quæ mutatioue iiiducitur membranæ, quam tantum
sceletoii quasi emortuuin sacculi interioris vigentis conside-
ratam voluiit. In membrana articuli terminalis continuo ac-
cresceiitis vitæ fuuctioues contiiiuatas forsan facilius expli-
cabis; membranam vero cellulosam articuli inferioris, cujus
jam absolutum fuerit incrementum, denuo iiicrescere distiiicto
loco, quod vix nisi susceptioue et assimilatioue novarum partium
fieli crederes, id certe cum idæa sceleti emortui non
bene cousociatur. Membranam igitur autea firmam et parti-
culis rigeiitibus imbutam in loco accrescente mutari et revivi-
scentem magis mucosam fieri putarem; endocbroma quoque
iiitensius coloratum in parte accrescente plerumque videas.
Ut igitur vitæ perficiantur functiones, membranas cellularum
nunc substantia mutari suspicor. Oriuntur tenues et
molles, in uoimullis intra limites fere defiuitæ; iu aliis accrescunt
subcontinuo, ambitu quasi indefinite; novis lamellulis tìunt firmiores,
et susceptioue partium novarum consisteutia mutatæ,
mine rnolliores manent et magis gelatinosæ; quæ vero fuerit
membrana jam tìrmior et quasi emortua, bæc ipsa vita mutatur,
reviviscit denuo et accrescit. Mutationes fieri uno loco cbe-
micis, alio loco mecbauicis viribus, baud impedit quomiuus
easdem ab ipsa vita iiatas esse coiisidaremus.
In exemplis allatis membranæ bas mutationes subeunt
certis quibusdam locis, aut sub certis v ite stadiis. Alia suut
exempla, iu qnibus cellulæ vix formatæ exstant autea quam
jam lamellulæ cellularum extimæ iu gelatinam abeant; ita iu
XostocMneis, quarum cellulæ aut colonial cellularum in uberrima
gelatina byaliiia ambiente nidulantur. Observationibus
Tburetii jamdudum cogiiovimus colonias harum multiplicari
tìlis brevibus, quæ paucis quibusdam cellulis seriatis, ipsis
divisione ortis et membrana ciiictis, constant; sub continuata
divisione cellulæ natæ seusim in orbes, diversa directione
evolvuntur, membranis cellularum omnium, intra quas novæ
o-eiieratiüues formantur, mox in gelatinam solutis. In specie