
 
        
         
		K ' ® 
 p ® . 
 N   )Q-  i; 
 ■ f t 
 f t i r r i   : 
 ■  v.v'- 
 r i . Î l   ■■ 
 22(5 
 cientibiis.  Quæ  vero  quum  sit  fructus  origo,  facile  intelligatur  
 plures  fructus,  qui  fueruut  ab  initio  distincti,  demum  confluentes  
 adparere;  nucleolosque,  qui  diversis  fructibus  perti-  
 uuerunt,  majori  cojna  intercedentium  fllorum  sterilium  iuvicem  
 separari  (cfr.  Ag.  tab.  X X L   f g .   7  ad  x). 
 Inter  fila  diversa,  quibus  constituitur  juvenilis  fructus,  
 quædam  mibi  adparuit  differentia;  in  nonnullis  uimirum  en-  
 docbroniata  colorem  conservant  roseum,  qui  in  exterioribus  
 articulis  partis  sterilis  ubicumque  obvenit;  in  aliis  filis,  quæ  
 a  paucis  quibusdam  cellulis  invicem  aiiastomosantibus,  filoque  
 axili  vicinis  (Ag.  tab.  X X L   f g .   8  a ad v),  quaudoquidem  provenientia  
 vidi,  endocliromata  mox  mutantur,  pallidum  ant  
 grisenm  colorem  offereiitia;  dum  ilia  fila  continuo  accrescunt  
 longitudine,  articulis  prolongatis,  bæc  breviora  manent  arti-  
 cnlisque  brevioribus  iustructa;  in  bis  brevioribus  filis  ramulos  
 vidi  (Ag.  J.  c.  fig.  8  a  ad  y)   subdivisione  articulorum  transmutari  
 in  glebulas  minutas  cellularum,  a  quibus  iterata  divisione  
 demum  nucleoli  aut  partes  nucleolorum  formantur  (Ag.  
 I.  c. fig.  8 b).  In  cellulis  iuitialibus  nucleolorum  initiò  disjjo-  
 sitionem  serialem  agnoscere  licuit;  quæ  vero  in  paulo  adultioribus  
 mox  obsolescit.  Dum  cellulæ  boc  modo  augentnr  in  
 partibus  ipsis  fertilibus,  rami  quoque  stériles  filorum  increscunt, 
   novis  ramis  no visque  articulis  continuo  formatis;  ipsos  
 articulos  terminales  paulo  majores  sæpe  4 partibus  subdivisos  
 observavi  (Ag.  /.  c.  fig.  8  c).  Hoc  modo  pericarpicas  partes  
 increscere  pari  passu  cum  partibus  interioribus,  magis  ma-  
 gisqne  intumescentibus  —  facilius  fingeres.  Fructu  demum  
 maturo  iinllum  carpostomium  videre  contigit ;  neque  suspicarer  
 carpostomio  opus  esse  in  fructu  nematbecioso,  cujus  partes  
 gelatina  fere  soluta  potissimum  cobibitas  crederes. 
 9.  Champiearum  cystocarpia  et  structura  et  evolutionis  
 modo  cum  Rbodymeniaceis  potissimum  conveniunt;  dum  vero  
 in  Rbodymeniaceis  quibusdam  nucleus  juvenilis  cobibitur  tela  
 transitoria  et  ante  maturesceiitiam  evanescente,  in  Cliampieis  
 liæc  fit  jrersistens  et  nucleum  proprio  reticulo  filorum  anasto-  
 mosaiitium,  tenuissimorum  et  sæpe  admodum  tenacium,  ciiigit  
 (Ag.  tab.  XLX.  fig.  6);  huic  filorum  adparatui  proprias  functiones  
 sub  emissione  gemmidiorum  perfungendas  facilius  adscriberem. 
   Contìtendum  vero  est  structuram  allatam  præci- 
 227 
 pue  in  Fauchea  et  ITorea  conspicuam  esse;  iu  Champia  vero  
 et  Chyiocladia,  quæ  utramque  familiam  conjungere  videntur,  
 differentia  fere  obsolescit. 
 lu   Cbampieis  cystocarpia  sunt  organa  propria  externa,  
 nunc magis  spliærica,  apice  quandoquidem  protracto  in Chy-  
 lodadia  et  Champia;  uunc  magis  olilonga  in  Fcmrhca; nrnic  
 in  una  specie  hujus  velut  in  Jlorea  cornuto-angidata  (JIa,rv.  
 Phyc.  austr.  tab.  (¡7).  Pericarpium  contìcitur  stratis  exterioribus  
 froudis  sæpe  parum  mutatis  (Ay.  tab.  X IX . fig.  6).  Nucleus  
 ipse  est  rotundatus,  supra  fundum  emineiis  et  quasi  
 snspeusus  iutra  telam  propriam,  quæ  nucleum  uudique  ambiens  
 extrorsum  cum  pericarpio  iiectitur  (Ay.  tab.  X IX . fiy.  G).  
 Fila  tenuissima  et  aracbnoidea,  quibus  constat  liæc  tela,  suut  
 articulata  et  anastomosil)us  coiijniicta  in  reticulum  (Ag.  l.  c.  
 fig.  7 a),  quod  laxius  apparet  in  media  parte,  areis  majoribus  
 polyedris,  contrahitur  vero  carpostomium  versus  in  canalem  
 apice  pervium.  Fila  iu  Faucbea  sunt  admodum  tenacia  quasi  
 elastica;  hinc  credere  licet  nucleum,  gelatina  aquam  avide  
 bibeiite,  carpostomium  versus  sensim  adscendere,  demumque  
 reticuli  ope  ejectum  fore.  In  Champia  liæc  tela  a  stratis  _  
 pericarpii  iiiteriorilius  minus  conspicue  diftert,  ita  ut  facile  
 diceres  differentiam  oriri  areis  iuter  cellulas  anastomosibus  
 junctas  introrsum  paulisper  majoribus  (K ütz.  Phyc.  tab.  54  
 fig.  10).  Pericarpium,  cjuod  in  Cbampieis  omnibus  initio  clausum  
 vidi,  apice  in  uonnullis  saltem  posterius  protracto,  deni-  
 qne  rumpi  putarem;  aqna  lioc  modo  introducta,  gelatinam  
 nuclei,  qua  gemmidia  antea  coldbita  fuerunt,  solutam  et  expansam  
 fieri,  suspicarer *).  Hoc  modo  et  adjuvante  tela  ambiente  
 nuclei  partes  maturas  extra  pericarpium  ejectas  fore  
 credere  licet;  lobisque  uovis  nuclei  deiii  accrescentibus  et  ge-  
 latiiiam  novam  formantibus  eadem  forsan  repetuntur,  geiierationibus  
 continuo  novis. 
 Evolutionis  modo  nuclei  Cliampieas  cum  Rliodymeniaceis  
 potissimum  congruere  putarem.  Dissecto  fructu  nondum  oiii- 
 *)  Gelatina  quoe  in  nonnullis  [Vimchea)  ten a c io r  vide tu r,  in  aliis  
 (Chyloclmlw)  e s t  facillime  soluta.  Quin  immo,  segmento  ex  specimine  
 exsiccato  facto,  s tru c tu ra   nuclei  æge rrime  conspiciatur,  g elatina  soluta  
 mox  gemmidia  diffundente. 
 ri. il 
 .Je 
 7. - . 
 fr i’ ,. 
 ? G ‘'ri  .H 
 w m m i