
U R N E S S E P UL CR ALÉ S .
v'ant lui eft un aütèl flamboiant, & plus loin un arbre entortillé dun ferpent
qui avance fa tête : l’infcripciOn a ce fens, Glycon a fait faire ce monument pour
fon fils Euhemènïs , qui a vécu un an & dix mois. M. Fabrerti croit que ce jeune
garçon eft peint ici comme allant aux champs Elyfiensou aux jardins des Hef-
perides, & que pour fë rendre propice le dragon qui le garde, il tient la
patere pour facrifier fur l’autel flamboiant, afin qu’on lui donne paflage pour
fe rendre au fejour des âmes pièufes & bienheureufes. Il prétend que Srrâbon
femble avoir mis enfemble le jardin des Hefperides avec les champs Elyfiens ,
lorfqu’il les met à l’extrémité de l’Hëfpërié. Je ne fai fi l’on doit adopter ce
fentiment : ce qui eft certain , c’eft que la même image du ferpent qui entortille
un arbre fe trouve quelquefois dans les marbres qui regardent l’enfer :
nous avons déjà vu un ferpent qui entortille Un arbre avec Hercule qui amené
le chien Çerbere.
III. Nous donnons ici un bas relief & un,e épitaphe qui appartenoit ci-
devant, à M. de Boze, & qui fe voit préfentement dans la gallerie de l’illuftre
M. Foucault. Le bas-relief repréfente fix perfonnes ; le jeune garçon mort
eft aflîs au milieu d’un lit avec fa mere qui lui tient le bras, & de l’autre côté
eft auflî fon pere,aflîs & appuie fur le couffin ; c’eft la. place ordinaire du mari
dans ces lits funèbres, comme on verra plus bas ; le pere aflîs pafle fon bras
fur l’épaule de fon fils. Les trois autres perfonnes font apparemment les pa-
rens.oules parentes des défunts. Une table à trois pieds telle quon la voit
ordinairement dans ces repas funèbres, a été pouiféc deflous le lit. L’in-
feription greque qui eft à côté de la table , marque que c’eft la femme qui
a érigé ce monument en mémoire & pour l’amour, de fon mari. L’épitaphe
greque qui eft audeffous, a été faite par un mal-habile homme, elle fourmille
de fautes gr.oflieres : en voici le fens : Ajax fils de Publias Ammonius ir-
reprehenfible dans tes moeurs, c'efl à ta confédération que fai fait faire ce monument.
Adieu mon bon & aimable mari. Ajax fils d’Ajax efi mon âgé de vingt
ans, & a laijféfa mere inconfolable de fa perte : la Parque a filé les jours de fa courte
vie : il sen efi retourné au lieu d'où il étoii venu. C’eft la femme d’Ajax pere ôi
la mere d’Ajax fils, qui a fait faire ce monument fans y mettre fon nom. L’épitaphe
finit par des vers mal formez, où la quantité n’eft pas obfervée.
dem etiam geftat retro volkan tem Sc a ventis agi-
tatam : ante ilium ara eft ignïta, &, ultcrius arbor
clrcumvoluta ferpente , qui caput verfus aram exten-
dit. Infcriptio fic legitut j I&ïix&v Eonpepa ra rsxya
fiiMiaf «y tm , ^»ozlvti tyiavroy t«et /uiiyas Si ma j id eft ,
Glycon in memoriam filii Evemeri 3 quivixit anno uno 3
menjibus decem. Putat Fabrettus puerum Évemerum
bic depingi quafi ad Elyfios campos a.ut ad Hefpe-
fidum hortos properantem ; & ut draconem hortos
euftodientem propitium fibi reddat, pateram manu
tenere in ignita ara facrificaturum , ut fibi
tranfitus pateat ad animas pias felicefque. Opina-
tur idem Fabrettus Strabonem Iib. 3. fimul pofuifle
yideri hortos Helperidum cum campis Elyfiis, cum
illos in extrema Hefperïa conftituir. Nefcio utrum
huic fit opinioni hxrendum ; ut ut eft , conftat imagine
™ ferpentis arborem circumplicantis, in fchema-
tibus ad inferos fpeeftantibus reperiri : jam vidimus
ferpentem arbori circumplicatum , in imagine fcili-
cet Herculis Cerberum ex inferno de'dücentis.
I I I . Hic anaglyphum damus infctipnoiïernqu e
fepulcralem , qua: cum antea Domini de Boze eflet ,
jam in Mufeo iiluftriftimi D. Foucault vifitur. Sex
hic perfohs reprsfentantur : juvenis in medio Iedi
fedet inter patrem &c matrem 3 materiîli brachium ar-
ripit ; pater dextram manurn humero imponit, & fini
ftro brachio pulvinari innititur. Hic locus eft viri in
hujüfmodi funëribusle&is. Menfa tribus nixa pedL
bus, qualis l'æpe confpicitur in coenis feralibus, fub
ledtum depulfa fuit j très aliæ perfonæ cognati, ut vi-
deïur, Sc eonfangùiheî funt. Infcriptio græca minor e
régiônè menfæ hæc habet : (ptXafiSplaç ïynty quæ fignifi-
cant uxorem amore viri fui dudam in ejus memoriam
hoc erexifie mommientum. Græcum epitaphium infra
pofituniimperiti hominis eft : ejus Kæc fünt vërba.
A’aç n . Apu/ueV u Cfic-.fxraç ( fie pro àfiUfj.'Grruç ) /3/ cattç
KctXoxctya.6 aç dp/MViaç ilvinoy ( pro thtxty ) xpeçi xa Çtirtni
Aiksy AÏuVTiS, (pro A’Uïtoç ) rézvoy iruy t/y.o<rt
tTitrty cihtyci; M'w,V xa.'t ( fie ) nxot/^x. Mc/ià S'dç xamïaoyfoSiV
nXùSii, xw TrefixitMGrs.'hSt. In pôftrema epita-
phii parte àliqua metri ratio, fed imperite adomata
obfetvatur. Senfus inferiptioniseft : A ja x Publii Am-
monii JUius, qui inculpate vixijli3 probitatis & coricin-
nitdtis ergo bone & défi dératé fahe. A ja x Ajacis an-
norim viginti ; in atmis paucis m&rorem reliquit marri :
Parea autem ita nevit, unde vénérât eo ru*fus abiit.
Conjux igitur Ajacis patris, & mater Ajacis filii,
quæ nomen tàcuit, hoc monumentum erexit.