Plantago an gu ftifo lia . T ) l ant ag iN1 s genera Diôicorididuo ;Ma-
X ior,ac Minor : pofterior aéras Mediam obferua-
uit. Anguftifolia deinde eft & quædam : nec à
Plantaginis generibus aliéna eft herba,Stella diéta.
Omneshæ radicibus foliatæ. Quæ autem in riuulis
& fcrobibus tiquas habentibus nafcitur,Plantaginis
aquaticæ norhinc, inter fui generis alias aquati-
les venit requirenda. i . ;
Maiori Plancagini ampla, lata, læuiaque font folia,
Betaceis ferèiimilia, féd tamen minora, neruis
diftin£ta,ac quidem féptem: inter folia afîürgût co-
liculi pedem alti, f otundi, lènti, nec frangi taciles,
fubinde nônihil rubentesqui à medio ad taftigium
vfque denfis minimis herbaceis flofculis fpicato or-
dine , ac deinde eXiguis conueftiuntur loculis;in
quibus feminajpjruâ, colore fordenqa : radix brews,
fubinde digitalis craflkudinis, vel tenuior, Candida
, multis tenuibus fibris çapjllâtur.
Huius Ipecies quædam Ipicas profert, ex multis
ac ferèinnumerisâlijs paruis multipliées.
Item &alia, cuius brëues fpicæ multis adeb folijs
côueftiuiitiir,vcherbaceum florem, multiplicis ,ro-
fe inftar, denfîtate frequentiaç[i foliorum référant.
Minoris Plantaginis angufta funt folia, digitum
aut fefquidigitum'lata, paucioribus néniis lirata,
nonrübil pilofa; pëdiculi tenues, angulofi ; fpicæ
breuiores, molles : candidi âc lanuginofi flores : radix
albicatn6abfq;frequenribus tenuiflimis fibris.
MediaLatifolia quoq; êftjfedtamé quàrhMaioris
minora huius funt folia, latiora verb, fed nô raro breuiora qua Minoris,fubinde quoq; albida
Si molliter hirfuta: coliculr verb floreiq; fpicati, molles ac candidi : radices fîmiliter fibrofæ.
Anguftifolia Plantago folijs eft Si oblongis SC anguftis, craflis interim : pëdiculi verb vnà
cumlùis fpicis ac locuhs,MaiorisPlâtagims fpicas çmulatunradix mediocriter craifa & loga.
Paflim obuiæ Maior ac Minor Plantago: Media in Germania abundè frequens: Angulti-
folia reperta in maritimis, ac iuxta fluuiorum ripas, quas quandoque falfaac maris alluit
vnda; quæmultiphci aut foliofa fpica Plantagines raræ liant.
Æftatis tempore omnes confpicuæ,arque vnà cum fpicis reperiuntur ; hieme folæ reftant
radices, haud facile pereuntes. ■
Plantago Græcis tiptoyAcoaroi;, id eft,agni linguadtem & apmof, tlvdj&ç, Si
tvf&àA/pjç, hoc eft,feptineruianominatur: Officinal Latinum itruant nomen : Italis Ptanta-
gine, Plantagine-, Hiipanis Lhantem^Tamehagem : Germanis ÏBtgtlcf) / @c§affjUnge ; Belgis
3tBct!)fije / ïocBijeblabt : Gallis Plantain : Ânglis jâlantapitc: Bohemis ©itroctl.
N eq- aliç MaiorisPlâtaginis extât appellâtiones,nifi quod quandoq;Rubra cognominetur.
Minor Plantago mvraveOgp^fiue Quinquè-Raruia, & Lanceola, Sue Lanceolata:Germa-
nis Sipit jiger rï l 5cgi tc| : Galhs Lancéolé : Belgis i^otup ribbe / id eft,colla canina: Anglis ûibbe
ÎDojte appellatur.
Media Plantaginis fpecies Media: nomen habet.
Anguftifolia Plantago Si fuum rétinet : nec videtur hæc diflimilis Serpentinis, de quibus
inferius.
Plantago aute,vt Gal.ait, miftç eft tepératurç ; habet enim quoddâ aqueum frigidu,& au-
fteru etiam quoddâ,terreum ficcü ac frigiduritaq; réfrigérât fimul ac deiiccat iecûdo exceflii.
Ad vlcera rebellia omnia, ad fluxiones de putredines conuenit, Si ad dylenteriàs : iàngui-
nb profluuia fiftit:linus glutinat,& alia vlcera,recentia fimul ac vetera, In fummaiiccitatem
obtinetmorfus expertem, Si frigiditatem quæ non obftupefaçiat.
Seme Si radix fimilis lunt fàcùltatis, niii quôd lîccioris Si minus frigidæ. Semé verb etiam
Si iubtilium eft partium : radices autem crafliorum. Iplà autem herbæ folia exficcata te-
nuioris Si minus frigidæ lunt facultatis. Ad dentium dolores radices manducàntur : ad Ioci-
noris Sc retrain dolores etiam adhibétur;tum §cfolia:fed multb inagis femé,auaore Galeno.
Præftat inter Plantagines M aior, facilitate ac viribus ceteris potenrior.
De her-
PE MP T A D i s 1? S. I M AÈ L 1 B. i l i l .
De Herba Stella, fine Cornu Ceruino. Cai . xxi i t t .
H e r b a S c e l la , l iu e C o r n u C e r u in u m . S e r p e n t in a M a t th io l i .
C o c o n o p u s e x C o c L C æ f . AD Plantagines accedit Herba Stella appel-
lata : folia huius oblonga, angufta, adnaris
vtrimque appendicibus ramolà , inftar ceruini
-cornu,exiguispilistenuiflimis afperiufcula;quç
'radiantis ftellçin modum orbiculatim ftrata hu-
mi decumbunt: exit inter hæc coliculus à medio
faftigium vfque flofculis, deinde feminibus gra-
uidus, inftar fpicæ maioris Plantaginis , quam
proximè, tametfi minor ac breuior , refert: ra-
dixoblonga, tenuis, albida.
N alcitur locis incultis, aridis, arenofis, iècus
via? : in Italia, Germania vtraque, Gallia j turn
Si alibi frequens reperitur. Seritur quandoque
in hortis, vbi ampliter luxuriat.
Spicæ eius eodem, quo Plantaginis, tempes
*re confpicuæ.
Matthiolusaliam huius refert ipedem,dilu-
tis , extenuatis, anguftiflimifque folijs, humi
quoque procumbentibus,fapore adftringente:
ipica Plantaginis ac Stella herbæ : fadice tenui,
oblonga, lignoiâtjue •
Hanc in collibus Si fabulofis ait nafci locis, Si
quidem inagro Goritienfi, haud procul à So-
titij fluminis ripis. Lobelius Si quamdam minimum
adiungit pracedenti fimilem jfed colicu-
lis adeo breuibus,vtfefquiunciam nonfuperent:
quam ait in raltis montiumiugis in ÎSlarbonenfi
Gallia à fe obferuatam.
Priorem Herbam Stellàm nonpauci nomi-
K nant:
iilHi
;,iî ï