Eft 8c Aris,ait,quse in Ægypto nafcitur,fimilis Aro, minor tantum, minoribusque foliis,
8c vtique radice, q u i tamen oleæ magnitudinem impie:.
Alterum Arifarum ignbrafle veteres exiftimantur. EiTe autem Arifâri fpeciem,floris,frn.
dus, radicumque forma 8c qualitas ôftendunt.
At potentiaacfacultate Arifarum Aro fimile eft: acrius tamen, vt Galenus ait. Nomas
impolïta radix fiftit:fiunt ex ea collyria ad fiftulasefficacia. corrumpit eadem genifale cuiuf.
uis animantis irnpofita : auctor Diofcondes.
De Bijlortt. C ap. i x.
Fol ia Biftorta in longiu fculis pediculis promit oblonga, lata &C acuminata, Lapathiii-
milia, verùm venofa,&: fuperne quidem virentia,inferius verô in catfio colore candican-
tia: inter quæ medij exeunt caûies, pede àltiores, rotundi, minoribus aliquot foliis circum-
ueftiti; (pica in faftigio exiguis flof culis è dilutiore ru bore purpuralcente ; femina in qua tandem
triangularia,(plédenaa,veluti Oxalidis. radix, fubeft cralfa, oblongior,geniculata,non-
numquam retorta, muftis fîbris capillata,forisnigricans,intefioreverbpülpa non intenté
lubefcens, guilu adftringens.
Fuchfius duas huius (pecies facit:vnam foliis rugofioribus,aliam læuioribus: 8c radicehâc
magisin fecontorta;illam verô maiore & minus compilent a, mukumque fibrofa.
! Reperitur Biftorta locis humentibus, in opacis filuis,pingui ac lutofo folo. Matthioluslii
montibus exire refert. Adolefcit etiam féliciter in hortis. perenni radice nititur.
Maio ac lunio flores fpicati vigent : femen pofteà maturefeit.
Abintortis & conuolutis radicibüsnomen Biftorta habet. Germani
ï?ntptongtjc: Galli .£//?<»•/*: Bohemi Â)aDi) foient) appellant. Colubrina 8c Serpentaria à Ger-
manica voce etiam dicitur:&à quibufdam Dracunculus.Sed à Diofcoridis Dracontio
tùm differt. Plinianorum autem Dracüculorum aliqua fortaffe fpecies eft. Plinius fiquideffl
lib-xxi n i. cap. xvi. id quod Graeci Dracontion voçant, triplicifibi effigie demonttr^®
refert : foliis Beta;,non fine thyrfo, flore purpureo : ahos radice longa, fignata articulolàq“«
monftrafle: tertiamdemonltrationem fuifle folio maiore quàm Cornus, radice arundioa-
cea. Deindeinfra lib.xxv.cap.ii.inagrohofpitisrepertum ait, Dracunculum appellàtuffli
caule pollicari craffitudine, verficoloribusviperarum maculis, quem férebant contra omnium
morfus elle remedium.
Atqu*
I fts-,
m\
-.1
Biftorta. Atque primus horum Dracunculorum Aro,
audore ipfo Plinio,fimilis eft. T ertiü aquatilem
efle paulo antè fcripfimus. Pofterior, Dracôtion
maius Diofcoridis efle videtur, & Plinius hune
à reliquis tribus differentem etiam oftédit. Alius
eftjinquitlib.xxv.cap ii.quàmnosinpriorc vo-
lumine eiufdem nominis diximus ; fed huic alia
figura. Supereft fecüdus Dracunculus,qui fi idé
eltcum eo,cuicap.xvi.lib:xxi 11 i.ftatim ihitio,1
radicem tradit elfe fubrutilam 8c draconis con-
uolutimodo, multùm cum Biftorta conuenit.
Nam Biftortæ radixintorta 8c coiluoluta eft; ac
ÈV " 11\ colore,quem fubrutilü dicere liceat. Eft eadem ,
8c veluti geniculis articulata, vt fecâdi Dracon-
tij. quod conieciuram & fufpicionem auget.
Sunt tamen ex reçentiori.bus, qui Biftortam
omnino aliam efle volunt. Matthiolus liquidem
in epiftolis medicinalibus Behen rubrum
1® I I I W$Êtéêa>. efle feribit. Gefnerus ad Limonium refert; aliis
placet Britannicam efle.
Sed Behen tarn' rubrum quàm album (du- befe».
plex etenim eft) radices funt odoratæ, potentia
calidæ,ad venerea facientès: vt Auicenna 8c Se-
rapio memoriæ prodiderunt. Biftorta: verô radix
odore caret,refrigerans adftringenfque, ve-
nereis aduerfatur. ,
Limonium autem folia habet, Drofcoridc LimmiS.
telle, Betæ tenuiora 8c longiora, femenque rubrum.
Contra Biftorcæ minora durioraque finit
folia, Sc femen Oxalidis. .;
Britannica verô folio eft Lapathinigtiore&hirfutiore; radice tenui &breui-,DiofcorideBritami-
ic Plinio auctoribus. Biftortæ leuia folia,& infema parte candidula, radixque multo maior m.
quàm vt tenuis ac breuis appellanda fit.Iam 8c Britannicç fiiçcum & folia in hiemem repo-
nendâ Apuleius fuadet;Cauflàm addens,quôd non femper Uppareat, At Biftorta viuax radice
eft,8tnullonon annitempore reperiripoteft. Quæ Biftortam Scab ArabumBehen,&à
Diofcoridis Limonio, neenon à Britannica differentem elfe fatis manifeftè ôftendunt.
At facultate Biftorta frigida,& cum reficcatione validé adftringens . Radix menfes.&Çy.n.^
dequaque profluentem fanguinem fupprimit : aluum fiftit, vomitum compefcit. dyfenteriis
medetur , quouis môftoaflmnptT tônfillarum, faucium, 8c pris inflammationibus fuccur-
rit ; gingiuas'fi'rmat decocto auffucco eius orë colluto. Idem poftunc folia 8C fernen, fedta-
mehmnîus ëSicaciter.
De iolbocußano. C ap . x.
B olboc ast an o folia funt tenuia, difleifta, atque diuifa,Apij tenuiora ac minora,
Crithmi aut potiùs Ahethi fimilia: cauliculus tenuis 8c dodrantalis: flofeuli parui in vm-
■ bellis candicantes : femen non magnum, oblongum, anguftius quàm Foeniculi, odoratum,
obfoleto Cymini colore nigricans. radix rotunda, exigui Rapi formatons nigra, 8c vbi ina-
ruerit rugofa,intus pulpa Candida, fapore inter Caftaneam 8c Paftinacam medio.
In aruis &agris nonnullis Zelandias ac Hollandix Bolbocaftanon reperitur : item & in
Græcia,Chio,& Rhodo, auâore Guilandino. Fertur 8c in Britannia fiue Anglia prouenire.
Nec deftituitur eo quoque Germania,fi non fallim ur. Nam radices quas ad Rhenum Mo-
guntis in aruis 8c hortis inueniri Lonicerus tradit,Bolbocaftani funt,non autem, vt ipfe opi-
natur,Ornithogali . Scribit autem has efle rotundas, Caftanearum magnitudine, pullo ex>
trinfecus cortice,intus carne Candida, guftu dulci; crudas coftafque in aqua edi; cauliculum
cffefingularem,tenerum,abimo nudum,folia Cumini,flores invmbelhs veluti Anethi.
» quale Bolbocaftanon efle iam diximus.
VigentBolbocaftani flores lunio : fernen pofteà ad perfedüonem venit.
Meminit ßoACo-^am Alexander Trallianus lib.v i r. incer ea, quse purulentis vtilia funt,
cibariaipfum referens. Guinterius didionem exiftimauit corruptam, legendumque elfe
; (bd tam peregrina li-cc vox eft, quàm ßoA&oxds&vov.
BoAëo