8o 4 ' R. D O D O N A E I S T 1 RP IV H I S T O R I AE
A r b u t u s . A r b u t i r am u s c u m f lo r e .
parce purpurafcentibus : fuccedunt fructus è tenuibus dependences pediculis Fragis Cmilcs,
fed maiores, magnicudine Sorbif nullo,meus ofliculo, fed exiguis cancummodo leminibusi
quiper inicia virent, maturi verô eleganci colore rubenc; guftu fubaufteri, ac quafi tnlipidi,
quibusturdiaç metulæper hiemem vefcuncur.
Arbuci in Græciæ plerifque regionibus, in Creca infula, in Icalia, acHifpama gignuntur.
Proueniunc Sc in conuallibus Athou montis,vbi,quæ alibi pumilæ.in magnas arbores excrc-
fcunc, vc Petrus Belloniusfcribit. Iubaenam audor eft,quinquaginta cubicorum in Arabia
dTe,vc cradicPimius lib. xv. cap. x x n ii. : ir •
Iulio & Augulto Arbuti flofÇs demutn erumpunt,hiemefruaus maturitatem alleqm.
tur. Theophraftjis'anno,integra frudupu ait maturefcere, fie-vc fimulvnum haberi,alterutn
verô flore fpondericontingat. Qjrod Sc Plinius.Frudus, inquic,anno maturelcit; pariterque
florec fubnafcens, Sc prior coquitur.
Arbor hate G rare is dicitur, Latinis verô Arbucus. v
Frudus |CM/^t«uAoi’,auc vc alij legunt,<ct(uaauAor'. Latine Memxcylon: Plinius vero etiatn
r„4,. Ynedonem appellat. Aliud corpus,ait, eft cerreftribus Fragis, aliud congeneri eorum Vnedom;
quod fplum Pomum ihnile trudui terræ gignitur. Galenas camen V nedonem Epimc-
fldem facic,ycancè feriptum. Arbucum aucem itali Album Hifpani cMadrono,Mcdior.bty
to, Sc Medronbo : Galli Atboutes. t
DbfarUis „ ÀtÀibuci frudus edulis quidem eft, f e d : vc exemplar Diofcoridis habec : ( ace-
locHtfhftc- cofus.Ruellius vercitj lorurllis reclius a^Àtfdofiiue înfiptciur) ventrieuloinfeftus,capitilquc
am' dolorçm adferens.
He Truno. C a ï . x i i i i .
M e d i o c r em Prunusalcicudinem Scçraflitudinem aflequicur: corciceveftiturlx-
uiufculo: folia habec lata,& quam fine rocunda longiora.circumferentiis ferrx modo
incifis; flofculos albos. Eruna colore,forma,& magnicudine différant,omnia carne cuteque
donfta’nc, ac nucleo lignofo pucamini inclufo, quod ofliculum dicitur. Prunoram fiquiae®
quædam cxcæruleo nigricanCi quorum Sc lôgiora hic.rpcundiora ilia,alia cerx colore lutca,
ex punico rubencia nonnulla, reliquis ferè maiora : nec defunc virentia fubinde admoduffl
" . ' * \ - ■ ' ■ ■ _ ' long3»
A Pruw. longà,faporcdulci gratilfima. Garo etiam quibufdàm
üçcior, facile^; ab ofle lèparabilis : aliis
hutnidior, & pertinacior adhxrens.
Gignuntur Pruni in omnibus dogniti orbis
regionibus: terram amant iolutam Ücliorcen-
'.feni. Diâerétiam vero ab ipfls regionibus etiam
accipiunt,non lolum forma: quidem,(èd præci-
pUèÿvc dicetur, facu ltatum. ■ - -
Iifferuntur verb ód Pruni inalteriusnonnum- '
quam generis arborem ,quæ faciem parentis,
fuccum adoptionis,vt Pliniusdicit, exhibent. I
Præterhas verô Sc filueftris quædam Prunus
eft: vt cap.xi I n.huius Pcmpt.lib.i. icriptum.
Theophraftus autem , Sc Plinius Ægyptije
etiam cuiufdam Pruni meminerunt : quæ infi,
gnis magnitudinis eft arbor,frudum ferens naT
tura 8i magnicudine Mefpilo proximum : quæ
menfe Pyanepfione florere incipit,: frudum verb
circa folftitium hibernum periic:t,ncc folia
dimictic, Verdm huiufmodi Prunus iiicoo-ni,-
ta eft. ”
Vulgares ac hortenfes Pruni& Aprili mepfe
flores eduntr folia mox vnàerumpunt. æftate
Pruna maturefeunt: quædam citiùs, nonnulla
tardiùs.
Prunus autem Græcis uazyM/jnAza appellafuri
Germani f'flaimirnbaiim : Belgis îâ’upmboent:
Hifpanis Ciruelot Aïjdeitio3Sc Amexciyra: Gallis
îrunier.
ï ■ :. ■. / MxwpnMt)/, Prpniim, Germanis
Pflaumm/ PîamtKtl: Beigis'l&nipmcn: Italis Prune,&c Sufino : Gallis (imiliter Prune: Hifpanis
Prunas,Andrinas, AmexaeJScCirueUst Bohemis©fmcjifa@ipma. Acçefleruntautem hisà
regionibus Sc patria cognomina. Damafcena yeteres appellarunt in Syria prope Dainalcum
nata: Hifpanica,quæ in ea regione proueniunc : fie &noftra'æras Panhonicafiue Hungarica:
item Morauica: quædam SC Gallica,à patria appellac. Clearchus Peripateticus Damafcena
Pruna Rhodios ac Siculos dicit fieß&ute appellare: quemadmodu &Theocritus Syracufius:
Ö'p7npti!, Aoun éçct'OFleÛuntur
Brabylorum oner ntt pondéré rami. A
Efrurfiis:
Ö'auv u«Aor oio rcPiov.
Suam malum Brabyli iucundius.
Eft aucem hiefrudus, Athenaeo auctore,circumferentiaPrunis minor, cibo verb idem
fed pauld Pet/MInss;, fiue acrior. Seleucus (cefte eodem) nAstixonwySiAg!., Sc yuijhva,
eadem efle affirmat. SC Madrya veluti t&XoJpv* dici: Brabylaquia djntuAia fiue ventri graca,
Sccibumexpellant: «Astquafi uiiAs/., ficuti Demetrius Ixion in Etymologia.
At Pruna, qux quidem matura,recens abs arbore decerpta, qualiacumque tandem fiht
liumedant ac refrigerant,atqueabipfisquam minimumcorporialimenti accedit, atquA
hoc ipfum nequaquam bonum. Nam veluti Pruna citiffime corrumpuntur, ita quodue &C
ipforum fuccus in corpore corruptioni ac putredini obnoxius eft, & alia fecum aflumpta alb
mentacorrumpit : vtilia autem tantummodö hisftmt qui aluuni fibi mediocriterhume-
ftariac refrigerari poftulant: humiditate enim fua^ac lentorealuum faciliore'm reddunt. J
Pafta verö Pruna ac ijeficcata vtiliora funt.flomächo gratiora 1 alimenti plus ac omnino
melius, nec facile corruptibile conferunt. Fama eft,inquit Galenus in lib.De aliment.facult.
omnium elfe prxit.uicifliina, qux in Damafcovrbe Syrixnafcunttir: fecunda autem poft
lila, qux in regione quam Iberiam ac Hifpaniam nominant, proueniunt: verum hxc nihil
adftridionis prx fe ferüntinonnullä verö Damafcenorumplurimum.Damaicenafiquidem
•liagisadftringuntiatqux Iberiaproferc,dulciora funt. Diofcorides Damafeenareliccata
ventrem filiere dicit: fed Galenus in lib. De fimp.medic.facult. ipfa paläm etiam fubducere
aluum affirmat; minus tarnen,quam qux ex lberia importantur,. Coda autem in melicrato
Y Y in quo