2 5 2 R . D O P O N A E I S T I R P I V M H I S T O R I A Ë
F lo s R e g iu s . F lo s R e g i u s f i lu e f t r is .
'■ m
Detyhiniü.
toni foliis maiora, è virore nigricantia: & ad fuperiorcs eorumderrt partes,dotes pulchri or-
dine & fpicatim digefti, quibusÀ tergo paruum veluti corniculû, anguftum & acuminatum
veterum calcaris fimilitudinem referens : colore aut candidi,aut purpurei, aut cxrulei : Cliqua:
inde oblonga;,rotundæ, fubnigra; in quibus fernen angulofum &c nigrum.
In hortis & colitur,&: fingulis annis feritur, qui maiôr elf.
Exit etiam inagris frumentariis,lætiorifolo, filueftris: qui foliis,floribus,filiquis, feminc,
fatiuo fimilis, humilior tarnen, in lingulis etiam ramulis flores habet pauciores, & colore
tantiim csruleos.
Floret yterque æftiuis menfibus ; & diutiffimè hortenfis.
Appellatur à Germanis SXtttcr fpo'.n : à noftris ßtöbtrs fpo?en/hoc eft,Equitis calcar, & ïta-
lice.Sperone de coeualicrew Gallis Pied d’alouette,id eft,Pes AlaudçrAnglicè UarUro cialii: Latine
Flos equeftris,& Flos Regiusjà nonnullis Confolida Regâlis,qui hancftirpem inter Con-
folidas appellatas referunt. Valerius Cordus Calcatrippam nominat : fed loannes Ruellius
Calcatrepam liue Ghàucetrepam, in Ipinolàrum ftirpium numéro cenlet. Yidetur etiam
elfe Delphinium,cuius apud Diofboridem lib.j.delcriptio occurrit,cum quoconuenircptf-
tel!, lî to 'SiA'ptvo&iô ic, non ad folia, fed ad flores contrahatur. Quo modo in vetuftis quibuf-
dam exemplaribus legi, meminime olim audireex Gerardo à Veltvvijck Caroli V.taP'
apudTurcorum lmp. oratoris, qui fibiConftantinopoli vifum exemplar referebat, quod
Delphinio,non folia, lèd flores Delphinorum fpecie efle,haberet. Qu te lectio fi vera eft, flo*
rem Regium, Delphinium elfe làtiseuidentercommonftrat. Nam flores quidem &potilTi-
mum prius quam completifunt, ijxxicm quamdam ac fimilitudinem éorum Delphinoruin
exhibent, quos recurua repandaque figura,veteres pictuix, & nobilium aliquot familiaru®
auita infignia exprimunt ; qua etiam imagine cæleltis Delphin rcpræfentatur. Neque refett
quod fpurium aut adulterinum de Delphinio caput exiftimetur: tametfi enim alterius ctiiuf-
dam &non Diofcoridis fit; éft alicuius tarnen veterum, ex quo Diofcoridis librisaccelfo.
Delcribiturautem Delphinium his verbis': AiA^iv/ovttAàivttçdvJnaiJicwiûdpiÿçiit^
pêpa ,M’nfàJ'i@n/btj)w,dbA<pivoiei£'ïjto&iv yjij ’fBgLcq ' a
J1! onpiov Adnwta ift7iap<pugpf azrippese or ÀoCo/i; x&ypgcp iu<ptpi( . Deinde inferiùs & alterurii Del-
phinium:..A8À<piW '{-nçyv iml ÿiÇêftç ttS •©evàtnS ■ 7515 eft <pôMoi( Sîç xAm'uç ç
vroMa. Quorum verborum hic eft lenfus: Delphinium furculos emittitduorumdodtan--
IHB
I aut maiores ab vna radice: circa quos folia fiffa,tenuiaj oblonga, Delphiiii fpecie ; vndé
-men accepit: flos fimilis Leucoio purpureus: lemen in filiquis ïnilio proximum ; DeL-
: I nium akerum,etiam îpfum fîmile fuperiori, fed foliis & ramis gracilius multo.
[I pj.iruin duarum defcriptionum prior,voce <AA<piro«iS'«ad florem relata,mutanda,& hune 1
!.. màdum legenda veniet ; Delphinium furculos ab vna.radice emittit duorum dodran-
111 aut maioms: circa quos folia fifth, tenuia,oblon'gâ:flos fimilis Leuçoio,purpureus, Del-
Ic, J; foecie; vnde &c nomen accepit : femen in filiquis milio proximiim;
i ^ Arque hoc modo deferiptione le habente,erit fatiuus flos-Regius fimilis primo Delphi--
• • filueftris verb fecundo. Sunt verô Delphinio & nomenclaturte quædamaliæ,fedqua-
um plurimte pro no.this habentur,vt | f
/ 'Âov zawJpm, Kgpnof & apud Latinos,Bucinus fiue Bucinum, & Bucinus minori
^ Sed vt ad flosém Regium reuertamur,non défunt qui & ipfum Cuminum filueftre alte-
um Diofcoridis elfe velint,quæ MatthiolieftfenteHtia,&.veritati multifm confona. Cum
CLfiquidem deferiptione fimilitudinis tantum,quantum quç plurimum,habet.Eft etenira
'foliis tenuibus,fatiuo Cumino fatis fimilibus, &ç. à fingulis floribus cornicula in fublime eri-
i oit : femen deinde Melanthij profert : quale.fiîuèftre Cuminum alterum elfe Dipfcorides%™™*
aradiditjipfum his verbis delineans:.fc'çsr $>otdxkv nuptivoù | ÿ s s S S t u A r u .Uumt.
I J'aVâûUÇd p U c i lo i ^ T ta , o î i ’é £ i m i p ^ if* S ‘OV fM A s t i S i q - id eft: Eft & alterum genus
[filueftris Cumini, fatiuo fimüe,ex fingulis floribus cornicula fublimia proferens, in quibus
[lèmen Melanthio fimile, ' -• . - , . . . . - .
Et efle poteft, vt idem fit Cuminum filueftre altetum, & panter Delphinium ; præiertim
[Delpliinij defcriptioneacceiroria,& ex aliquo alio auctore in Diofcoridis exemplar tranlla-
f ta • crebro fiquidem eaedem ftirpes: aliis nominibus, a diuerfis feriptoribus appellantur.
[ Grr°ni'"<’'" Pftrkalrerins Cumini femen potuin.adlcvpcnauuimotfus rgmcdimn c il j
ioptimTunTâüSùitur &iis q’.ii vrinx ftillicidio laborant, calculofis^his.qm fangufinsgru- y J f i
Ino^iingumTTedrriii^pîjiemëïfferuefaifturnpofteà -bibendum eft : audor Diolcondes. ,,
i Tlt-lnhimi verb lèmen potum in vino à feorpione uftos, vtiiullum aliud, auxiliarur.—Aiinir j
nborpîones appofitaherba refolui,ignàuofque ac torpidos fieri; femqta verOj(èfej|ecolligerei—
De flore plétMarifah. C ap. x.
F lo s A m b a r u a l i s . A m b A R y a l i flori perquam tenues, fed
duriufculi funt coliculi, palmum aut 'fe-
mipedem longi, plurima parte procumben-
tes j aut humum verfus reclinati j qui foliolis
conueftiuntur exiguis, oblongis, acuminatis,
particularium Lentium limilibus , fed tarnen
aliquanto anguftioribus : flofeuli a medio fur-
fum verfus ordine digeruntur exigui, colore vel
Violæ faturato purpurei, velcærulei, vel candi-
di, odore carentes: valuulîe fuccedunt minores
quàm Burfæ paftoriæ, tenuibus membranulis
vtrimque valdè minutulis ftipatae. radix dura,
lignofà, tenuis, refbibilis eft, fingulis annis re-
germinans.
In çollibus herbofts, qui nunc aratro pro-
feinduntur, nec pedibus atteruntur,.in pluribus
Germaniæ ac Beigij regionibus,lxto ac mediö-
cri folo fpontè gignitur.
Maio menfe præcipuè cum flore reperitur.
Nomen accepit apud Germazios
(«n/ideft, Ambarüalis flos : Appellari fiquidem
fie contingit, quod feftis Ambarualium diebus
præcipuè vigeant, ac rufticæ virgines ex his,ple-
rifque locis, tunc coronas fibi neâ:ant. Ambar-
ualia autem fefta finit, qux Roraana Ecclefia
dies appellat Rogationum: Germanis (£reu
gen j tune"enim arua àfacèrdotibus populo
luftrantur. Hieronymus Tragus Polygalon efle
exiftimat : nec fuimus quandoque ab hac fen-
Y tentia